Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytuł tej książki bez wątpienia powinien brzmieć "(nie)możliwe", bo w całej przedstawionej na faktach autentycznych historii, wszystko co niemożliwe, okazało się jak najbardziej możliwe. Wszystkie wydarzenia, losy chłopca o imieniu John są nieprawdopodobne, a lekarze do dziś nie umieją wyjaśnić tego, co się stało, a co zgodnie z wiedzą medyczną, nie miało prawa się wydarzyć. Historia Joyce i jej adoptowanego syna rozpoczyna się od tragicznego wypadku. Chłopiec w wyniku zabawy na cienkim, kruchym lodzie wpada do jeziora i przebywa pod powierzchnią 20 minut. 20 trudnych, gorączkowych minut, podczas których służby próbują go odnaleźć i wyciągnąć. Zgodnie z wiedzą naukową John nie ma prawa tego przeżyć. Temperatura wody jest zbyt wysoka, by można było mieć nadzieję, iż ratunkiem dla niego będzie wejście w stan hipotermii. Natomiast nie ma niemożliwego dla Boga. To w jego ręce zrozpaczona matka powierza życie syna. To z nim toczy dyskusje i żarliwie się modli, angażując rodzinę, znajomych, kolegów ze szkoły, jak i wiernych z parafii. Zrozpaczona Joyce chce przemawiać przy łóżku walczącego o życie chłopca jedynie "językiem życia". Wspólna modlitwa ma wielką moc. Chłopiec, który nie miał prawa przeżyć takiego wypadku, na oczach bliskich, ale i całego świata, wychodzi ze szpitala o własnych siłach bez żadnych deficytów neurologicznych. Książka ta jest opisem cudu, jaki wydarzył się w 2015 roku. Piękne świadectwo wiary, ogromna siła niezłomności, walka o coś, co z naukowego punktu widzenia nie mogło skończyć się dobrze. John żyje i jest zdrowym, młodym mężczyzną. Lektura mocno mnie wzruszyła oraz pokazała, że wszystko, co nam się przytrafia - jest w rękach Pana ❤