Najnowsze artykuły
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel9
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
- ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Teodor Bujnicki
Źródło: http://www.liveinternet.ru/users/kakula/post346366160/
7
6,5/10
Pisze książki: poezja
Urodzony: 13.12.1907 (data przybliżona)Zmarły: 07.11.1944
Poeta, satyryk, krytyk literacki związany z czasopismem „Żagary” oraz grupą literacką Żagary.
Teodor Bujnicki w roku 1907 ukończył w Wilnie gimnazjum im. Joachima Lelewela i wstąpił na wydział historyczny USB. Bujnicki zapisał się na „Sekcję Twórczości Oryginalnej“, której uczęstnicy często się spotykali na „piątkowych kotletach“, był również członkiem Akademickiego Klubu Włóczęgów. Życie towarzyskie kwitło w małych wileńskich lokalikach. A szczególnym miejscem spotkań wileńskich literatów i dziennikarzy była cukiernia Rudnickiego. Mieściła się ona u zbiegu obecnej alei Giedymina i ulicy Arsenalskiej. Teodor Bujnicki jest najczęściej kojarzony z czasopismem „Żagary“, które założył w 1931 roku wraz z Czesławem Miłoszem i Jerzym Zagórskim. W swojej poezji nawiązywał do tradycji romantycznych i programu artystycznego grupy Skamander. Jest autorem zbiorów poetyckich „W połowie drogi“ i „Po omacku“. Pisał także skecze dla radiostacji wileńskiej. Poza pracą dziennikarską i literacką pracował zawodowo (od 1931 roku) w Instytucie Naukowo-Badawczym Europy Wschodniej. Okres okupacji hitlerowskiej przeżył w majątku żony pod Poniewieżem. Po wyzwoleniu Wilna spod okupacji wrócił do rodzinnego miasta. Zginął z wyroku polskiego podziemia w wieku zaledwie 37 lat. Spoczywa na cmentarzu wojskowym na wileńskim Antokolu. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.
Teodor Bujnicki w roku 1907 ukończył w Wilnie gimnazjum im. Joachima Lelewela i wstąpił na wydział historyczny USB. Bujnicki zapisał się na „Sekcję Twórczości Oryginalnej“, której uczęstnicy często się spotykali na „piątkowych kotletach“, był również członkiem Akademickiego Klubu Włóczęgów. Życie towarzyskie kwitło w małych wileńskich lokalikach. A szczególnym miejscem spotkań wileńskich literatów i dziennikarzy była cukiernia Rudnickiego. Mieściła się ona u zbiegu obecnej alei Giedymina i ulicy Arsenalskiej. Teodor Bujnicki jest najczęściej kojarzony z czasopismem „Żagary“, które założył w 1931 roku wraz z Czesławem Miłoszem i Jerzym Zagórskim. W swojej poezji nawiązywał do tradycji romantycznych i programu artystycznego grupy Skamander. Jest autorem zbiorów poetyckich „W połowie drogi“ i „Po omacku“. Pisał także skecze dla radiostacji wileńskiej. Poza pracą dziennikarską i literacką pracował zawodowo (od 1931 roku) w Instytucie Naukowo-Badawczym Europy Wschodniej. Okres okupacji hitlerowskiej przeżył w majątku żony pod Poniewieżem. Po wyzwoleniu Wilna spod okupacji wrócił do rodzinnego miasta. Zginął z wyroku polskiego podziemia w wieku zaledwie 37 lat. Spoczywa na cmentarzu wojskowym na wileńskim Antokolu. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.
6,5/10średnia ocena książek autora
50 przeczytało książki autora
55 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Po omacku Teodor Bujnicki
6,0
Bujnicki, piewca postępu, pokoju i kultury jawi się jako poeta, który chce by jego głos dotarł do wszystkich ludzi ("Wiersz o poecie"). Był lewicującym twórcą w czasach, gdy bito Żydów, bezrobocie szalało, wiele dzieci żyło w nędznych norach. Trochę zapomniany dziś, a szkoda. Sporo utworów ma wybitnie antywojennych charakter, brzmią lęki wywołane I wojną światową.