Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tę książeczkę z mikroopowiadaniami Obaldii otrzymałam w roku jej wydania. Wtedy, zafascynowana absurdem, czarnym humorem i skondensowaniem treści, poleciłam ją wielu moim znajomym. Wracając do niej po latach, nie odnalazłam nawet śladu dawnych fascynacji. Owszem, jest absurd (często przyjemnie zaskakujący),jest czarny humor, jest kondensacja. Ale brak finezji, zaskoczenia grą słów, brak poczucia obcowania z literaturą. Nawet nie potrafię wymienić jednego czy kilku opowiadań, które uważam za szczególnie dobre. Wszystkie, wg mnie, mieszczą się w przedziale od „można przeczytać, gdy nie ma niczego innego pod ręką” do „można przeczytać, bo lektura nie zajmie zbyt wiele czasu”.