Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant64
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński32
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Glauco Maria Cantarella
2
6,8/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, religia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,8/10średnia ocena książek autora
9 przeczytało książki autora
23 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Grzegorz VII Glauco Maria Cantarella
7,6
Biografia apostoła klerykalizmu, papieża Grzegorza VII, właściwie nią nie jest. Mimo, że figuruje jako taka, to jednak daleko jej do tej formy pisarstwa historycznego. A przynajmniej daleko jej do standardów, do jakich przyzwyczaiła nas seria Biografii Sławnych Ludzi. Dlaczego? Autor przyjął tylko pozornie konwencję biografii, właściwie książka jest olbrzymim nagromadzeniem informacji o ludziach kościoła tamtego czasu, ze szczególnym uwzględnieniem klasztoru w Cluny. Namiętne rozpisywanie się przez Cantarellę na temat postaci, z gruntu rzeczy niewiele wnoszących do głównego tematu (którym, jak mniemam, miały być dzieje życia Grzegorza VII),razi w trakcie lektury coraz bardziej. Powiedziałbym nawet, że zbyt mało w tej pracy refleksji o tak kapitalnym problemie, jakim była walka o inwestyturę, a za dużo ww. wątków. Książka stanowi wprost kalendarium spraw mniej istotnych z punktu widzenia historycznego, w okresie pontyfikatu chyba jednego z największych megalomanów na tzw. piotrowym tronie. Osoby zainteresowane walką papieża z cesarzem Henrykiem IV powinny sięgnąć do biografii tego drugiego, pióra Ernsta W. Wiesa. Drugą rzeczą, która mocno irytuje w trakcie lektury jest - zachowując tutaj szacunek dla niezaprzeczalnej erudycji autora - wprost nachalne wtrącanie w narrację odniesień do literatury, a także do filozofii (np. "zasłona Mai" Schopenhauera). Oczywiście nie mam nic przeciwko tego typu wtrąceniom, jednakże powinny być one robione bardziej sensownie, a przede wszystkim czytelnik powinien mieć możliwość zrozumienia o co w danej chwili autorowi chodzi (czasem tylko tłumacz w przypisach odredakcyjnych zamieszcza wyjaśnienie z tyłu książki). Kolejne co zarzuciłbym książce, to sztywne trzymanie się przez autora konwencji polegającej na budowaniu narracji w oparciu o zbiór dokumentów papieskich i ich interpretację. Brak jest selekcji rzeczy ważnych od mniej ważnych, co po pewnym czasie staje się przytłaczające, a przez to zniechęca do dalszego czytania. Szkoda, że autor obraca się prawie wyłącznie w wewnątrz kościelnej problematyce, ponieważ biografia tego papieża mogłaby być naprawdę fascynującą książką. A nie jest i trudno, niestety, ją polecać.