Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce

"Nie może dać się złapać.
Już od roku włamuje się do domów.
Nie może dać się złapać."
Lubię czytać książki, które potrafią mnie oderwać od własnych problemów i wejść w rolę książkowych bohaterów, ale nie spodziewałam się, że lektura książki “Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce” tak bardzo mnie pochłonie a nawet niemal roztrzaska na kawałeczki moje serce..., a przecież to "tylko" młodzieżowa literatura.
Tak książka jest jednak dość wyjątkowa i to pod wieloma względami. Autorka poruszyła w swej powieści kilka naprawdę trudnych tematów wzbudzających silne emocje. Od trudnego dzieciństwa, przez alkohol i narkotyki oraz bezdomność małoletnich i problemy z radzeniem sobie w życiu, znęcanie się nad dziećmi oraz problemy z choroba autystyczną.

Sam i jego starszy brat Avery mieli dość trudne dzieciństwo, po odejściu matki ojciec nie miał czasu na zajmowanie się chłopcami, wolał imprezy w klubach a dzieci tylko mu przeszkadzały. Tryb ich życia znacząco wpłynął na dalsze postrzeganie przez nich świata, złe wzorce wracały do nich jak bumerang. Ciotka, u której zostawił swoich synów w ogóle nie zamierzała się nimi zbytnio zajmować, tym bardziej, że Avery mimo tego, że był starszy od Sama, ciągle potrzebował opieki. I to opieki Sama, bo nikt tak jak on nie rozumiał, że Avery jest inny, wyjątkowy, bardziej podatny na różne bodźce z zewnątrz i nie widzi świata w taki sposób jak to widzą pozostali ludzie. Jest osobą ze spektrum autyzmu, potrzebuje spokoju i wyciszenia, lecz nie ma w tej chwili na to szansy. Sam stara się chronić brata przed złymi ludźmi, a robi to w jedyny znany sobie sposób. Sam potrafi się bić..., jak ojciec.

"Gość był wielki, ale Sam potrafi się bić. W końcu to praktyka czyni mistrza."
Gdy chłopcy z wielu przyczyn trafiają na ulicę, to Sam nadal chce zapewnić starszemu bratu bezpieczeństwo. Zaczyna wkradać się do opuszczonych domów, żeby w nich przenocować i zjeść. Po to żeby przeżyć. Nie może zgłosić się o pomoc do nikogo, gdyż poszukuje go policja...
Początkowo wystarczało Samowi tylko krótkie korzystanie z opuszczonych domów, zabierał z nich tylko klucze na pamiątkę, miał ich sporą kolekcję w plecaku. Później jednak zaczął kraść pozostawione przez wypoczywających mieszkańców przedmioty a nawet pieniądze. Miał dość dobrą wprawę i nie dał się złapać. Do czasu...
Gdy pewnego dnia obudził się w domu, który z zostawionych na lodówce zapisków wynikało, że właściciele wracają w niedzielę, okazało się, że już są w domu i szykują śniadanie. Sam trafi na dom należący do wieloosobowej rodziny a w dodatku zjawiło się jeszcze kilka zaproszonych na śniadanie gości. Liczba osób przeraziła chłopca i nie wiedział w jaki sposób może się wymknąć niepostrzeżony...
Ta duża rodzina i ten dom jednak tak go przyciągał, bo całe życie o takim marzył, dla siebie i brata. W tym rodzinnym chaosie Sam poczuł, że nie chce uciekać, chociaż powinien.
W jaki sposób Sam wyjdzie niezauważony? Czy wpadnie w ręce policji? Co stanie się Z jego bratem? Czy wreszcie uda się im znaleźć rodzinne szczęście?

Piękna, ale jednocześnie bardzo smutna historia. Nie tylko o rodzinnej miłości, ale również o braterskiej przyjaźni, o pierwszej miłości, czy raczej zauroczeniu, o trudnej codzienności osób, które tak naprawdę nie mają swojego miejsca na ziemi, brakuje im nie tylko domu, ale także kogoś, kto by w tym domu witał ich z uśmiechem i radością...
Wyciskająca łzy opowieść i na długo zostanie w mojej pamięci.



Książkę otrzymałam od wydawnictwa Books4YA w ramach akcji recenzenckiej portalu Lubimy Czytać.pl.

"Nie może dać się złapać.
Już od roku włamuje się do domów.
Nie może dać się złapać."
Lubię czytać książki, które potrafią mnie oderwać od własnych problemów i wejść w rolę książkowych bohaterów, ale nie spodziewałam się, że lektura książki “Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce” tak bardzo mnie pochłonie a nawet niemal roztrzaska na kawałeczki...

Książka urzekła mnie treścią, emocjami i przesłaniem. Jest to nie tylko historia rodzącego się uczucia między nastolatkami, ale także historia dwóch amerykańskich rodzin. I nie ma tu American dream...

Pierwsza rodzina: Sam i Avery to bracia, których porzuciła najpierw matka, a potem ojciec, który podrzucił ich ciotce na wychowanie. Sam opiekuje się starszym bratem w spektrum autyzmu, który lepiej rozumie jego wyjątkowe potrzeby niż opiekunowie. Broni go przed przemocą fizyczną i psychiczną ze strony rówieśników. Niestety nie potrafi panować nad emocjami, reaguje więc agresją. Wzorzec zachowania przejął od ojca, dlatego zaczyna łamać prawo. I jest to powodem ucieczki z domu ciotki. By znaleźć dach nad głową, włamuje się do opuszczonych domów przez właścicieli na czas ich nieobecności.

Druga to wielodzietna rodzina, kochająca się, trzymająca się razem, ale też mająca swoje problemy. Brak mamy, która zmarła na nowotwór, przekłada się na liczne obowiązki dla dzieci. Moxie, w której zakochuje się Sam, to kreatywna artystka, szyjąca oryginalne ubrania. W wakacje opiekuje się młodszym rodzeństwem. Cierpi, gdy najmłodsze dzieci nazywają ją mamą. Z kolei najstarsi bracia pracują wraz z ojcem na budowie, by szybciej zarobić na spłatę długów. Mimo kłótni, sprzeczek, skarżenia i innych akcji typowych dla rodzeństwa mogą na siebie liczyć. Ojciec jest zaś ich opoką, mogą mu zaufać i poradzić się go w każdej sytuacji.

Opowieść C.G. Drews podkreśla siłę więzi rodzinnych, piękno i moc pierwszej miłości, uczy tolerancji, odpowiedzialności i dokonywania słusznych wyborów. Zwraca uwagę na obecność w społeczeństwie osób wymagających specjalnego traktowania niezależnie od wieku, bo:

"Ludzie rozumieją, kiedy uroczy siedmioletni autystyczny chłopiec krzyczy, leżąc na podłodze w sklepie, ale od razu wzywają policję, gdy ten krzyczący chłopiec robi się o dekadę starszy ".

Powieść "Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce" skierowana jest do czytelników 15+. Jako matka nastolatki doceniam wyraźne oznaczenie wieku i motywów w niej występujących, które są pomocne przy wyborze książki.

Dziękuję bardzo @books4ya za możliwość udziału w akcji recenzenckiej zorganizowanej przez @lubimyczytac.pl.

Książka urzekła mnie treścią, emocjami i przesłaniem. Jest to nie tylko historia rodzącego się uczucia między nastolatkami, ale także historia dwóch amerykańskich rodzin. I nie ma tu American dream...

Pierwsza rodzina: Sam i Avery to bracia, których porzuciła najpierw matka, a potem ojciec, który podrzucił ich ciotce na wychowanie. Sam opiekuje się starszym bratem w...

“Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce” jest historią piętnastoletniego Sama, który na swoich barkach dźwiga zdecydowanie za wiele jak na przeciętnego chłopaka w jego wieku. Chłopak włamuje się do chwilowo opuszczonych domów by po prostu móc przespać się normalnie w łóżku. Zajmuje się też swoim bratem, który mimo, że jest starszy potrzebuje opieki. Ten dzień miał być normalnym dniem. Włam, przespanie się i jakaś drobna kradzież by móc przeżyć następny dzień. Jednak trafił pod dach rodziny, która zmieniła jego życie…

Książka autorstwa C.G. Drewis jest opowieścią, która chwyta za serce i nie chce puścić. Czytając ją, miałam chęć przytulić Sama, zdjąć z jego ramion wszystkie troski i już go nie puścić. Historia chłopaka jest świetnie napisana. Pokazuje jego walkę o przeżycie, ogromną miłość do brata oraz wewnętrzne miotanie się z myślami. Sam jest świetnie skrojonym bohaterem, którego losy powinny dotrzeć do jak najszerszego grona czytelników. Można wyciągnąć wiele lekcji z tej książki.
Ogromnym plusem jest poruszeniu wątku autyzmu. Coraz częściej w naszym otoczeniu spotykamy osoby z autyzmem, a często ich nie rozumiemy. W tej książce możemy znaleźć kilka odpowiedzi na nasze pytania.
Ta książka łamie nam serca poprzez problemy, które są w niej poruszane. Zapewne wokół nas jest więcej takich dzieciaków niż nam się wydaje…
Z czystym sumieniem polecam lekturę powyższej książki. Emocje gwarantowane.

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Books4YA, serdecznie dziękuję za możliwość poznania tej niesamowitej historii.

“Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce” jest historią piętnastoletniego Sama, który na swoich barkach dźwiga zdecydowanie za wiele jak na przeciętnego chłopaka w jego wieku. Chłopak włamuje się do chwilowo opuszczonych domów by po prostu móc przespać się normalnie w łóżku. Zajmuje się też swoim bratem, który mimo, że jest starszy potrzebuje...

Jaka to piękna książka. Niby dla młodzieży ale mnie - bardzo już dorosłej - bardzo się podobała. Sam włamuje się do cudzych domów. Pewnego dnia włamał się do domu rodziny - z początku wydaje się że dziwnej ale potem po raz pierwszy w życiu czuje się jak w domu. Bardzo ciepła, piękna książka. Polecam wszystkim

Jaka to piękna książka. Niby dla młodzieży ale mnie - bardzo już dorosłej - bardzo się podobała. Sam włamuje się do cudzych domów. Pewnego dnia włamał się do domu rodziny - z początku wydaje się że dziwnej ale potem po raz pierwszy w życiu czuje się jak w domu. Bardzo ciepła, piękna książka. Polecam wszystkim

Sammy ma starszego brata którym się musi opiekować – ten cierpi na autyzm i czasem wpada w szał, potrzeba mu wtedy uspokojenie i zrozumiena potrzeb. Sammy kradnie po domach, od roku jest bezdomny, teraz ma 15 lat, zostawiony wraz z bratem przez brutalnego ojca u ciotki, która nie czuła się odpowiedzialna za wychowanie dzieci bandziora.
Po sprzeczce z bratem Sam włamuje się do domu dziwnej rodziny i początkowo zostaje wplątany w szereg zwyczajnych domowych zajęć, najpierw obowiązków i przyjemności ale także jedzenia i ciepła którego nigdy nie zaznał od swoich rodziców. Chłopak nie chce robić tego co robi, okradać i bić się, chce mieć swój własny dom. Jeśli wcześniej byłby gotowy zaufać rodzinie, w której przypadkowo się znalazł, być może nie cierpiał by tak bardzo.
Ale historia musi się wydziać.
Sam jest bohaterski i altruistyczny, są w nim pokłady dobra, a zło wynika tylko z wielkiej miłości i potrzeby dbania o brata.
Świetna młodzieżówka. O odpowiedzialności i wyborach, o szlachetności i bezinteresowności.
Książkę otrzymałam od wydawnictwa Books4YA – bardzo dziękuje za dobrą lekturę.

Sammy ma starszego brata którym się musi opiekować – ten cierpi na autyzm i czasem wpada w szał, potrzeba mu wtedy uspokojenie i zrozumiena potrzeb. Sammy kradnie po domach, od roku jest bezdomny, teraz ma 15 lat, zostawiony wraz z bratem przez brutalnego ojca u ciotki, która nie czuła się odpowiedzialna za wychowanie dzieci bandziora.
Po sprzeczce z bratem Sam włamuje...

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Books4YA za sprawą organizowanej akcji recenzenckiej. Jest to literatura młodzieżowa, która dosyć często wpada w moje ręce, choć do młodzieży już raczej się nie zaliczam.

Książka opowiada o dwóch nastoletnich braciach, których ojciec podrzucił do opieki ciotce, jednak chłopcy nie potrafili się przystosować do wymagań kobiety. Nastolatkowie opuszczają jej dom i zaczynają żyć na własną rękę, na ulicy. Młodszy z braci Sam ma 15 lat, czuje się odpowiedzialny za starszego brata, który cierpi na autyzm. Sammy wciąż nadstawia karku za brata, tłumaczy mu zasady życia w społeczeństwie i pomaga opanować ataki, lecz jego brat z powodu swojej niepełnosprawności wciąż ma problemy, chcąc dostosować się do innych.

Sam biorąc odpowiedzialność za brata i jednocześnie starając się przeżyć na ulicy, włamuje się do domów, czasem w nich pomieszkując pod nieobecność lokatorów, czasami okradając, czasami tylko po to żeby się najeść. Chłopak kolekcjonuje klucze od domów, do których się włamał, dając sobie namiastkę spełnienia marzenia o własnym, bezpiecznym miejscu. Podczas ostatniej akcji, niemal wpada, a rodzina z którą jest zmuszony spędzić czas całkowicie zmienia jego postrzeganie świata. Chłopak choć nie chce przywiązuje się do nich, lecz bolesna przeszłość się o niego upomina.

Historia jest naprawdę świetna. Opowiada o trudach życia, szukaniu swojego miejsca, o zachowaniach osób z autyzmem, a także postrzeganiu ich przez społeczeństwo. Poznajemy świat z perspektywy piętnastolatka, który nie tylko musi radzić sobie sam, ale dodatkowo zajmować się starszym o dwa lata bratem, który nie ułatwia mu zadania. Widzimy nastolatka, który wciąż walczy sam ze sobą, jest samotny i zagubiony. Nauczony radzić sobie samodzielnie, nie potrafi przyjąć pomocy, a dla swojego brata jest gotów na wszystko, nawet na cierpienie.

Książka bardzo mi się podobała. To wspaniała i wartościowa historia. Czyta się ją bardzo dobrze i szybko, język jest prosty i zrozumiały dla każdego. Pełno w nich wewnętrznych rozterek głównego bohatera. Sama historia braci jest smutna i zajmująca, jednak książka pokazuje też pozytywne aspekty takie jak braterska miłość i oddanie, mamy trochę humoru, nawet znajdziemy odrobinę sarkazmu, a przede wszystkim wyciągamy wniosek, że warto się nie poddawać i prosić o pomoc, bo chętni do jej udzielenia zawsze się znajdą.

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Books4YA za sprawą organizowanej akcji recenzenckiej. Jest to literatura młodzieżowa, która dosyć często wpada w moje ręce, choć do młodzieży już raczej się nie zaliczam.

Książka opowiada o dwóch nastoletnich braciach, których ojciec podrzucił do opieki ciotce, jednak chłopcy nie potrafili się przystosować do wymagań kobiety. Nastolatkowie...

Topka życia. 🥹💙

Książka, która z każdą stroną po trochę łamie serducho. Zresztą jak miałaby tego nie robić skoro stajemy w obliczu bezdomności młodych ludzi, których nie chcieli rodzice, których nie chciała ciotka, którzy nie mają swojego miejsca na świece, a którzy tak bardzo chcieliby je mieć.

Sam i jego starszy brat, dwaj królowie niczego. Piękna braterska relacja, a jednocześnie tak strasznie trudna. Bo to Sam zawsze opiekował się Averym. Nikt tak jak Sam nie rozumiał, że Avery jest inny, wyjątkowy i że nie widzi świata w ten sam sposób, co on.

Avery w tej historii reprezentuje osoby ze spektrum autyzmu. W obliczach agresji, przemocy czy to fizycznej czy słownej. I w obliczu bezdomności. A obok niego młodszy brat, który robi wszystko, żeby w tej nieszczęsnej sytuacji w jakiej się znaleźli… był bezpieczny.

Sam tak bardzo pragnie gdzieś przynależeć, mieć dom. Tak po prostu dom. Kolekcjonuje klucze, bo tak bardzo chce gdzieś przynależeć. Włamuje się do domów, bo tak bardzo chce gdzieś przynależeć. Okrada je, ale po prostu… potrzebuje przeżyć. Policja? Pomoc? Nie wchodzi w grę bo Sam jest poszukiwany.

Przyszedł dzień, gdzie młody chłopak nie zdążył opuścić domu przed powrotem jego mieszkańców. Trafia w sam środek totalnie chaotycznej rodziny, która też swoje w ostatnim czasie przeszła. Jednak ta wzajemna miłość, ten chaos życia codziennego w dużej rodzinie, przyciąga go, włamuje się powoli do jego serca.

Ci ludzie, ten dom… Coś czego Sam tak bardzo od dawna pragnie.

Ta rodzina, ta dziewczyna… to takie malutkie słońce w całej tej chwytające za serce historii. To przy nich nie raz się uśmiechniecie, to przy nich się zaśmiejecie i to przy nich wychodzi słońce. Mimo, że nie raz obserwując to słońce z boku Samowi pęknie serce.

I mi też pękło.

Piękna, smutna i ważna historia. O rodzinnej miłości, pierwszym zauroczeniu, bezdomność, która tym bardziej chwyta za serce bo dotyczy - dzieci! Trudnej codzienności gdy nie ma się swojego miejsca na świecie. Gdzie nie ma miejsca, które można nazwać domem i nikogo, kto by w tym domu witał nas z uśmiechem.

Ta historia pozwala docenić to co się ma, pomimo niekiedy wielu trudności. Bo niektórzy, nawet tego nie mają choć bardzo by chcieli.

Poruszająca tematy przemocy i agresji.

Wyciekająca łzy i nie pozwalająca o sobie zapomnieć. Jak mogłabym zapomnieć o dwóch chłopcach, którzy chcieli tylko domu i miłości?

Bardzo mocno do mnie trafiła i bardzo dużo czasu spędziłam nad wracaniem do niej myślami, przeglądaniem niektórych fragmentów.

Z całego serca polecam!

Topka życia. 🥹💙

Książka, która z każdą stroną po trochę łamie serducho. Zresztą jak miałaby tego nie robić skoro stajemy w obliczu bezdomności młodych ludzi, których nie chcieli rodzice, których nie chciała ciotka, którzy nie mają swojego miejsca na świece, a którzy tak bardzo chcieliby je mieć.

Sam i jego starszy brat, dwaj królowie niczego. Piękna braterska relacja, a...

Ta książka, to moje absolutne 10/10!
To, jak bardzo roztrzaskała mi serce na kawałki... tego nie da się opisać. Uwielbiam książki, które wzbudzają we mnie czasem bardzo silne emocje i ta właśnie taka była.

Sammy Lou jest 15 letnim chłopcem, który dźwiga na barkach zdecydowanie za dużo. Czuje odpowiedzialność za swojego dwa lata starszego, ale autystycznego brata. Musi okradać domy by mieć co zjeść, czy mieć gdzie spać. Żyje z dnia na dzień, w ciągłym strachu, z jednym jedynym marzeniem - żeby mieć swój dom, w którym zamieszkają razem z Averym. Gdy pewnego dnia wkrada się do domu rodziny de Laineyów, jego życie bezpowrotnie się zmienia. A to za sprawą rodzinnej atmosfery i pewnej dziewczyny, która...w sumie początkowo nawet go nie lubi.

Jeśli lubicie książki z wątkiem found family, to ta koniecznie powinna znaleźć się na waszej liście TBR. Choć opowiada bardzo trudną historię, to momentami jest niezwykle ciepła, zabawna i właśnie... rodzinna. Zakończenie moim zdaniem również jest idealne. Nie przesłodzone, ale dające czytelnikowi nadzieję, że z każdej beznadziejnej sytuacji jest jakieś wyjście.

Ja totalnie uwielbiam. I nigdy tej powieści nie zapomnę.

Ta książka, to moje absolutne 10/10!
To, jak bardzo roztrzaskała mi serce na kawałki... tego nie da się opisać. Uwielbiam książki, które wzbudzają we mnie czasem bardzo silne emocje i ta właśnie taka była.

Sammy Lou jest 15 letnim chłopcem, który dźwiga na barkach zdecydowanie za dużo. Czuje odpowiedzialność za swojego dwa lata starszego, ale autystycznego brata. Musi...

Ohh! Jakie to było dobre!
“Chłopak, który okradał domy i dziewczyna, która skradła jego serce” to książka, która SKRADŁA MOJE SERCE już od pierwszych stron, jednocześnie je rozdzierając. Całkowicie przepadłam dla tego tytułu i wiem, że zostanie on już w mej pamięci do końca życia.

Nie jest to łatwa historia. Tutaj ze stron wylewa się walka o przetrwanie. To, czego doświadczali Sam i Avery od najmłodszych lat sprawiło, że czułam ogromny ucisk w klatce piersiowej. Powinni być szczęśliwi, powinni mieć oparcie w dorosłych i przeżyć normalne dzieciństwo, a tak naprawdę mieli tylko siebie i wzajemne wsparcie w tej nierównej walce z codziennością. Dawno żadna książka nie budziła we mnie takich emocji, jakie czułam, czytając ten tytuł. Nawet teraz, pisząc to, mam ochotę jednocześnie płakać i uśmiechać się, bo to nie jest tak, że tutaj główną rolę gra tylko smutek. Co to, to nie. Ogromną rolę odgrywa tutaj pewna cudowna, choć troszkę chaotyczna rodzina. Wspaniała rodzina. Są światełkiem tej historii i kiedy czyta się o jej członkach, o ich podejściu do życia i do drugiego człowieka, ciepło rozlewa się po sercu i powraca wiara w ludzi. Ogromnie podobała mi się relacja łącząca Sama z De Lainey’ami, jak i z samą Moxie.

Autorka poruszyła tutaj naprawdę wiele trudnych i ważnych tematów, od uzależnienia od alkoholu i narkotyków, przez bezdomność, problemy radzenia sobie ze złością i znęcanie się fizyczne i psychiczne nad dziećmi, po świetnie przedstawioną chorobę, jaką jest autyzm.

Książka ukazuje, że nie tylko źli ludzie czasem postępują źle. Zdarza się, że życie obiera taki tor, że na pewne rzeczy nie mamy wpływu i sytuacja i brak pomocy innych, mogą zmusić nas do podjęcia pewnych kroków, nie zawsze tych właściwych.
Pokazuje także, że ludzi nie muszą łączyć więzy krwi, by móc stworzyć wspierającą się rodzinę, która zaakceptuje drugiego człowieka, mimo jego wad i traumatycznej przeszłości.

Jest to cudowna, choć bolesna powieść, napisana w przepiękny sposób. Zachęcam Was do przeczytania. Naprawdę warto!

Ohh! Jakie to było dobre!
“Chłopak, który okradał domy i dziewczyna, która skradła jego serce” to książka, która SKRADŁA MOJE SERCE już od pierwszych stron, jednocześnie je rozdzierając. Całkowicie przepadłam dla tego tytułu i wiem, że zostanie on już w mej pamięci do końca życia.

Nie jest to łatwa historia. Tutaj ze stron wylewa się walka o przetrwanie. To, czego...

Ojej, co to było za przeżycie! Czytanie tej książki sprawiło mi ogromną radość. Dawno nie czytałam lektury przeznaczonej dla młodszych czytelników, a ta była bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Mamy tutaj historię dwójki braci, młodszego Samuela oraz starszego Avery'ego, który choruje na autyzm. Choroba bardzo utrudnia mu codzienne życie oraz nawiązywanie relacji z innymi. Chłopcy mieli ciężkie dzieciństwo, co ukształtowało w nich złe wzorce. Potrafią bez problemu wkradać się do domów i je okradać, a młodszy z nich ma dodatkowo problemy z agresją. Pomimo, że głowni bohaterowie nie zachowują się poprawnie, wzbudzają we mnie ogromną sympatię. Pewnego dnia Sam poznaje dziewczynę, która wywraca jego świat do góry nogami. W tym momencie książka nabiera jeszcze większego rozpędu. Czyta się ją z niepokojem i strachem przed tym, że ktoś może przyłapać rabusiów na gorącym uczynku. Ta powieść pokazuje jak silna może być miłość do rodzeństwa. Uczy nas, że czasem łatwiej jest się poddać, niż ciągle uciekać.

Ojej, co to było za przeżycie! Czytanie tej książki sprawiło mi ogromną radość. Dawno nie czytałam lektury przeznaczonej dla młodszych czytelników, a ta była bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Mamy tutaj historię dwójki braci, młodszego Samuela oraz starszego Avery'ego, który choruje na autyzm. Choroba bardzo utrudnia mu codzienne życie oraz nawiązywanie relacji z innymi....