Córka bogów

Raz na 10 lat królestwa Kontynentu spotykają się, by świętować Alhevim – pamiątkę zjednoczenia. To właśnie podczas tego święta bogowie, którzy roztaczają opiekę nad pięcioma królestwami, zsyłają na ziemie małą dziewczynkę, swoją córkę. Amea ma być nadzieją na zjednoczenie w walce z szykującym się do wojny wrogiem Kontynentu. Przez lata córka bogów odwiedza po kolei każde królestwo i uczy się technik walki a także magii żywiołów oraz wielu innych przydatnych umiejętności. W międzyczasie poznaje przyjaciół, a dla jednego z nich jej serce zaczyna bić coraz mocniej.

Tym, co sprawiło, że od samego początku zaangażowałam się w lekturę, były osoby bohaterskie, szczególnie drugoplanowe. Autorka zadbała o różnorodność i ciekawe charaktery postaci. Bardzo podobała mi się również kreacja głównej bohaterki – bardziej ludzkiej niż boskiej. Jako dziecko bóstw miała predyspozycje do władania magią, ale wszystkiego musiała się nauczyć, nie była potężna od samego początku, ani nie stała się taka z dnia na dzień. Podróże po kontynencie, które ukształtowały jej charakter, poglądy oraz umiejętności, były jednym z ciekawszych elementów fabuły. Podobał mi się także początkowy, powolny rozwój wątku romantycznego. Mam jednak wrażenie, że w końcowej części książki zbyt mocno przyćmił pozostałe, niezwykle istotne na przestrzeni całej powieści, wydarzenia.

Musicie wiedzieć, że jestem tym typem osoby czytającej, która lubi opisy, rozbudowane światy, polityczne intrygi i dynamiczne sceny walki, szczególnie w fantastyce. Dlatego bardzo żałowałam, że autorka nie poświęciła większej uwagi na przestawienie świata i nie zagłębiła się w szczegóły konfliktu, który wisiał w powietrzu od samego początku powieści. Praktycznie nie wiedziałam kim jest wróg i jaka jest jego historia. Zawiodły mnie również finałowe sceny. Chyba trochę za bardzo liczyłam na epicką bitwę, ciekawe zagrywki taktyczne czy zwroty akcji podczas trwania walk…

„Niestety, większość ludzi postrzega rzeczy bez zastanowienia. Dla nich świat jest albo biały, albo czarny. Nie widzą całego spektrum kolorów, które są gdzieś pomiędzy”.

Minusem było też dla mnie niewystarczające rozwinięcie wielu wątków. Sam fakt, że dużo się działo, to akurat plus. Fabuła mknie do przodu (choć trwa kilkanaście lat),więc osoby lubiące szybką akcję będą zadowolone. Wiele przedstawionych wątków zapowiadało się naprawdę interesująco, niestety część zdawała mi się niedopracowana i potraktowana trochę po macoszemu. Podobnie zwroty akcji – występujące pod koniec powieści w wyjątkowo wysokim stężeniu – zostały opisane krótko i zabrakło w nich większych emocji. Historia córki bogów będzie miała kontynuację, liczę więc, że autorka rozwinie skrzydła i popracuje nad niedociągnięciami.

„Nigdy nie wiesz, jaka historia kryje się w ludziach, dlatego nie można ich zbyt szybko oceniać”.

Mimo tych niedoskonałości muszę przyznać, że spędziłam z tą historią naprawdę przyjemny czas i aż do samego końca chciałam do niej wracać. To powieść dobra dla osób, które dopiero rozpoczynają przygodę z fantastyką lub stawiają w fantastyce bardziej na wątek romantyczny i nie przepadają za długimi opisami czy skomplikowanymi wątkami politycznymi. Nieco ubolewam, że najważniejsze wydarzenia fabularne i plot twisty nie zostały bardziej rozbudowane i opisane z większą dynamiką. Może wtedy wzbudziłyby we mnie więcej emocji i pozwoliły bardziej związać się z całą historią… Niemniej czekam na drugi tom, w którym – mam nadzieję – autorka pokaże się z jeszcze lepszej strony i jak najlepiej wykorzysta potencjał stworzonego przez siebie świata i postaci.

Raz na 10 lat królestwa Kontynentu spotykają się, by świętować Alhevim – pamiątkę zjednoczenia. To właśnie podczas tego święta bogowie, którzy roztaczają opiekę nad pięcioma królestwami, zsyłają na ziemie małą dziewczynkę, swoją córkę. Amea ma być nadzieją na zjednoczenie w walce z szykującym się do wojny wrogiem Kontynentu. Przez lata córka bogów odwiedza po kolei każde...

Z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po nowe polskie romantasy od Martyny Kroczki „Córka Bogów”. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się podobał. Poznajemy Ameę, która zostaje stworzona przez bogów i posłana do ludzi, aby stać się ich zbawieniem podczas zbliżającej się wielkimi krokami wojny. Pojawia się jako mało dziecko i generalnie jest trochę zagubiona w tym świecie. Oparcie odnajduje w księciu Loganie, który staje się jej najlepszym przyjacielem. Amea, jako córka została obdarzona wieloma mocami, które szkoli podczas swoich podróży do wielu królestw. I ten zamysł, który kreśli nam autorka, jest bardzo fajny. Podobał mnie się również wątek friends to lovers. Fajnie było czytać, jak z przyjaźni rodzi się tak piękne uczucie, jakim jest miłość.
Ale mam jednak, duże ALE do tej historii. Sporo rzeczy nie podobało mi się w tej książce. Było tu strasznie dużo wątków (i ja straszliwie lubię jak książka jest wielowątkowa),bo te podróże itd., jednak odczuwam brak ich rozwinięcia. Ktoś się pojawiał w życiu Amei, szybko coś się działo i już. Nie było to rozbudowane w żaden sposób, bardzo mi tego brakowało. Wiele też rzeczy działo się chyba dla mnie niepotrzebnie. Sama treść dialogów, trochę taka wymuszona i też bardzo prosta, takiego typu wiecie „jest jak jest. i koniec”, strasznie to było drętwe. Brak jak dla mnie jakiejkolwiek redakcji, bo gdyby była dobra redakcja, to tę historię można byłoby jakoś dźwignąć. Niestety sama finałowa „bitwa”, bardzo mnie zawiodła. Nie było tam żadnego elementu zaskoczenia. Trochę przewidywalna. Takie trochę pomieszanie z poplątaniem. A połączenie wątku śmierci jednego z bohaterów i do tego jeszcze niechcianej, a potem jednak chcianej, ale utraconej ciąży, to jednak nie dla mnie.
Widać, że to debiut autorki. Jest wiele błędów, które odpowiednia redakcja, mogłaby naprostować. Ale tak jak już napisałam wcześniej, redakcja dała ciała.
Książka skończyła się tak, że wiemy na pewno, że będzie drugi tom. Trzymam mocno kciuki za autrokę, aby kolejny tom był o wiele lepszy. Jest potencjał, ale trzeba go oszlifować.

Z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po nowe polskie romantasy od Martyny Kroczki „Córka Bogów”. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się podobał. Poznajemy Ameę, która zostaje stworzona przez bogów i posłana do ludzi, aby stać się ich zbawieniem podczas zbliżającej się wielkimi krokami wojny. Pojawia się jako mało dziecko i generalnie jest trochę zagubiona w tym świecie. Oparcie...

Nawet nie wiem jak mam tą książkę ocenić.
Zamysł fabularny był bardzo dobry. Motyw podróżowania córki bogów pomiędzy różnymi królestwami, a każde z nich było powiązane z jakimś żywiołem. Każde z nich miało swoje osobne tradycje, zwyczaje oraz inaczej podchodziło do pewnych kwestii politycznych. Amea uczyła się od tutejszych mistrzów czego tylko mogła, szermierki, walki, łucznictwa, a także często medycyny i przede wszystkim władania żywiołami. Wątek romantyczny jest uroczy i rozwija się dobrym tempem. Autorka nie boi się zabijać bohaterów - co osobiście uważam za plus.
Teraz minusy, a jest ich sporo. Dialogi są sztuczne, niektóre wypowiedzi przydługie. Styl pisania jest dosyć sprawozdawczy, często brakuje w nich opisów przez co nie wywołują takich emocji jakie mogłyby.
Redakcja się nie popisała, a korekty totalnie brak.
Osobiście uważam, że niemal każdą książkę da się wyprowadzić dzięki dobrej redakcji i korekcie, dlatego tym bardziej szkoda, że te rzeczy przytłoczyły dobrze przemyślany wątek fabularny.

Nawet nie wiem jak mam tą książkę ocenić.
Zamysł fabularny był bardzo dobry. Motyw podróżowania córki bogów pomiędzy różnymi królestwami, a każde z nich było powiązane z jakimś żywiołem. Każde z nich miało swoje osobne tradycje, zwyczaje oraz inaczej podchodziło do pewnych kwestii politycznych. Amea uczyła się od tutejszych mistrzów czego tylko mogła, szermierki, walki,...

Amea zostaje zesłana do Pięciu Królestw przez bogów - ma ona zwalczyć nadciągające zagrożenie ze strony Mrocznego Terytorium. Jest to jednak mała dziewczynka. Choć drzemie w niej ogromny potencjał, to jest on ukryty. Jesteśmy więc świadkami tego, jak dziewczynka szkoli się w walce, uczy się magii żywiołów, by móc stanąć do walki, zgodnie z jej przeznaczeniem. Czy faktycznie stanie na wysokości zadania? Wszak jest córką bogów…

Przez większość czasu dobrze mi się czytało. Z chęcią poznawałam kolejne elementy magicznego świata Pięciu Królestw (były też smoki, co dla mnie osobiście jest dużym plusem!),podobało mi się to, że tak jakby każde królestwo jest związane z innym żywiołem. Do pewnego czasu podobała mi się też przyjaźń Amei z Loganem, księciem Centui. Choć kibicowałam im od samego początku, to w pewnym momencie ich relacja zaczęła mnie denerwować i zrobiła się trochę zbyt cukierkowa. Zwłaszcza w obliczu nadciągającej wojny. I tutaj, już bliżej końca książki zaczęłam mieć pewne wątpliwości, tak jakby zabrakło mi tu czegoś. Wiedziałam, że zbliża się wojna z Mrocznym Terytorium, ale co to tak naprawdę jest? Nie dowiedziałam się praktycznie niczego na temat wroga. Spodziewałam się też, że ta wojna będzie trochę bardziej rozbudowana niż tylko na te kilka stron. Trochę mnie ten moment rozczarował.

Po końcówce, która mnie zabolała, nie spodziewałam się, że będzie kontynuacja, a jednak. To otwiera pole do rozwoju sytuacji i tego, aby dowiedzieć się nieco więcej na temat magicznego świata przedstawionego przez autorkę, oraz wyzwań, które czyhają na główną bohaterkę. Swoją drogą, sama Amea, mimo tego, że jest córką bogów, wydawała mi się zaskakująco ludzka. Był to na swój sposób plus, ale w pewnych momentach również minus.

Pod sam koniec zaczęłam mieć mieszane uczucia wobec książki, biorąc jednak pod uwagę całokształt powieści, uważam, że jest to udany debiut i z pewnością sięgnę po kontynuację! Mam nadzieję, że i Wy dacie szansę temu fantastycznemu światu i wciągnięcie się, tak jak się wciągnęłam, czując, jakbym odbywała szkolenie razem z Ameą.

Książkę otrzymałam od autorki w ramach współpracy recenzenckiej.

Amea zostaje zesłana do Pięciu Królestw przez bogów - ma ona zwalczyć nadciągające zagrożenie ze strony Mrocznego Terytorium. Jest to jednak mała dziewczynka. Choć drzemie w niej ogromny potencjał, to jest on ukryty. Jesteśmy więc świadkami tego, jak dziewczynka szkoli się w walce, uczy się magii żywiołów, by móc stanąć do walki, zgodnie z jej przeznaczeniem. Czy faktycznie...