Czas pogardy

Saga zmienia się powoli z historii o wiedźminie w historię o wiedźmince, ale i tak czyta się ją doskonale.

Saga zmienia się powoli z historii o wiedźminie w historię o wiedźmince, ale i tak czyta się ją doskonale.

W tej części jest znacznie więcej Ciri. Fabuła jest podzielona i to, moim zdaniem, dodaje powieści smaku.
Jak dla mnie, lepsza od poprzedniej, świetnie się czyta.

W tej części jest znacznie więcej Ciri. Fabuła jest podzielona i to, moim zdaniem, dodaje powieści smaku.
Jak dla mnie, lepsza od poprzedniej, świetnie się czyta.

Wiedźmin, zwłaszcza w postaci rewelacyjnego słuchowiska przygotowanego przez wydawnictwo SuperNOWA, po raz kolejny nie rozczarowuje. Tym razem spora część fabuły opowiada o przygodach Ciri, które są nie mniej ciekawe niż te, których doświadcza Geralt. Polecam.

Wiedźmin, zwłaszcza w postaci rewelacyjnego słuchowiska przygotowanego przez wydawnictwo SuperNOWA, po raz kolejny nie rozczarowuje. Tym razem spora część fabuły opowiada o przygodach Ciri, które są nie mniej ciekawe niż te, których doświadcza Geralt. Polecam.

Opinia o tej książce jak i o całej sagę znajdzie się w mojej wypowiedzi pod ,, Panią Jeziora"

Opinia o tej książce jak i o całej sagę znajdzie się w mojej wypowiedzi pod ,, Panią Jeziora"

Lepsza od Krwi Elfów, trochę toporniejsza językowo ale mocniejsza pod względem rozwoju postaci i opowiadanej historii. Zakończenie znowu przydługie, niewiele wnoszące, zaczynam widzieć pewną powtarzalność 😅

Lepsza od Krwi Elfów, trochę toporniejsza językowo ale mocniejsza pod względem rozwoju postaci i opowiadanej historii. Zakończenie znowu przydługie, niewiele wnoszące, zaczynam widzieć pewną powtarzalność 😅

W porównaniu do 3 wcześniejszych tomów, ten wypada słabo. Mało historii samego Geralta. To było takie jedno, dłuugie wprowadzenie do świata ogarniętego wojną, bez żadnych rozwiązań problemów. Sprawy się coraz bardziej komplikują. Jestem jednak ciekawa, co będzie dalej.

W porównaniu do 3 wcześniejszych tomów, ten wypada słabo. Mało historii samego Geralta. To było takie jedno, dłuugie wprowadzenie do świata ogarniętego wojną, bez żadnych rozwiązań problemów. Sprawy się coraz bardziej komplikują. Jestem jednak ciekawa, co będzie dalej.

Dałabym 7,5, bo jak na razie podobała mi się najmniej, ale polubiłam autora, więc niech będzie.
Trochę za dużo jak dla mnie politycznych dyskusji, co momentami mnie nudziło. Irytująca Ciri.

Dałabym 7,5, bo jak na razie podobała mi się najmniej, ale polubiłam autora, więc niech będzie.
Trochę za dużo jak dla mnie politycznych dyskusji, co momentami mnie nudziło. Irytująca Ciri.

Jak zwykle świetnie napisana. wciągająca brutalna proza.

Jak zwykle świetnie napisana. wciągająca brutalna proza.

Wspaniale się to czyta!

Wspaniale się to czyta!

Tym razem akcja jest bardziej podzielona. Mamy Geralta, Yennefer, Jaskra i Ciri. Mamy kongres i bankiet czarodziejów, jak i spotkanie Geralta z Jaskrem oraz opowieści widziane okiem trubadura.

Można jednak powiedzieć że głównym wątkiem, a zarazem bohaterką staje się Ciri. Przeżywamy z nią zwyczajne dni, ucieczki, walki, czy niemające końca poszukiwania drogi/wyjścia. Wciąż szuka miejsca gdzie będzie bezpieczna, a to nie jest łatwe gdy każdy chce ją dostać w swoje ręce. A za pieniądze lub obietnice można się daleko posunąć aby osiągnąć cel.

Tym razem akcja jest bardziej podzielona. Mamy Geralta, Yennefer, Jaskra i Ciri. Mamy kongres i bankiet czarodziejów, jak i spotkanie Geralta z Jaskrem oraz opowieści widziane okiem trubadura.

Można jednak powiedzieć że głównym wątkiem, a zarazem bohaterką staje się Ciri. Przeżywamy z nią zwyczajne dni, ucieczki, walki, czy niemające końca poszukiwania drogi/wyjścia....