Rodzina Monet. Diament. Część 1

Szczerze mówiąc po ostatniej części nie wiedziałam czego się spodziewać. Tam to zakończenie było idealne pod względem słodkiej serii, tutaj natomiast dostajemy kolejne przygody Rodziny Monet tylko już jako starsze osoby. Jest to fajny dodatek do serii ale nie powiedziałabym że jest to kolejna część. Jeżeli już mówimy o serii to Diament podobał mi się najbardziej ze wszystkich. Mimo że Haily dalej czasami zachowuje się trochę dziecinnie to widać jaką zmianę przeszła i jaką kobietą się stała. Podobały mi się rozdziały z perspektywy Adriana, fajnie jeszcze raz odczuć te wszystkie sceny tylko z innej perspektywy. Niektóre sceny między dwojgiem głównych bohaterów tylko z perspektywy mężczyzny rozbawiły mnie do łez. Szczerze nie mogę się doczekać aż sięgnę po ostatni tom Rodziny Monet bo jestem bardzo ciekawa rozwijającej się relacji między Adrienem a Haily zwłaszcza, po ostatnim rozdziale, który był szczerze szokujący. Nie mogę zbyt dużo opisać bo to był spory spoiler ale myślę, że warto było dla tej książki przeczytać cała serię mimo że często miałam ochotę rzucić nią o ścianę. Szczerze polecam, według mnie najlepsza część z serii.

Szczerze mówiąc po ostatniej części nie wiedziałam czego się spodziewać. Tam to zakończenie było idealne pod względem słodkiej serii, tutaj natomiast dostajemy kolejne przygody Rodziny Monet tylko już jako starsze osoby. Jest to fajny dodatek do serii ale nie powiedziałabym że jest to kolejna część. Jeżeli już mówimy o serii to Diament podobał mi się najbardziej ze...

Szczerze mówiąc po ostatniej części nie wiedziałam czego się spodziewać. Tam to zakończenie było idealne pod względem słodkiej serii, tutaj natomiast dostajemy kolejne przygody Rodziny Monet tylko już jako starsze osoby. Jest to fajny dodatek do serii ale nie powiedziałabym że jest to kolejna część. Jeżeli już mówimy o serii to Diament podobał mi się najbardziej ze wszystkich. Mimo że Haily dalej czasami zachowuje się trochę dziecinnie to widać jaką zmianę przeszła i jaką kobietą się stała. Podobały mi się rozdziały z perspektywy Adriana, fajnie jeszcze raz odczuć te wszystkie sceny tylko z innej perspektywy. Niektóre sceny między dwojgiem głównych bohaterów tylko z perspektywy mężczyzny rozbawiły mnie do łez. Szczerze nie mogę się doczekać aż sięgnę po ostatni tom Rodziny Monet bo jestem bardzo ciekawa rozwijającej się relacji między Adrienem a Haily zwłaszcza, po ostatnim rozdziale, który był szczerze szokujący. Nie mogę zbyt dużo opisać bo to był spory spoiler ale myślę, że warto było dla tej książki przeczytać cała serię mimo że często miałam ochotę rzucić nią o ścianę. Szczerze polecam, według mnie najlepsza część z serii.

Szczerze mówiąc po ostatniej części nie wiedziałam czego się spodziewać. Tam to zakończenie było idealne pod względem słodkiej serii, tutaj natomiast dostajemy kolejne przygody Rodziny Monet tylko już jako starsze osoby. Jest to fajny dodatek do serii ale nie powiedziałabym że jest to kolejna część. Jeżeli już mówimy o serii to Diament podobał mi się najbardziej ze...

Ja nie wiem jak Wera to robi, że jej wszystkie książki są tak wciągające i zakochuje się w nich od pierwszych stron. Po tym pierwszym zdaniu możecie się domyślić, że pokochałam Diament 2. Więc może od początku napiszę dlaczego ta recenzja wpada na mój profil dopiero teraz. A więc tak bardzo długo nie wiedziałam co napisać wsómie teraz też nie wiem, ale poprsotu napiszę to co czuję. Po pięknym zapoznaniu was z sytuacją zapraszam na recenzję.Rodzina Monet Diament 2 ostatni tom mojego ukochanego domku. Jest to tom, który pokochałam na równi z Perełką 2 ( czyli bardzo mocno).Ja naprawdę nie wiem co napisać ten tom był cudowny było o wiele więcej wydarzeń niż w poprzednich tomach a to jest ogromny plus. Wydarzenia były bardzo dobrze opisane i naprawdę kochałam je czytać. Kolejne zdanie przeznaczone jest na moje uczucia!! Ja nie wierzę, że piszę były a nie będą w kolejnych tomach, których nie bedzie (chyba). Po tamtym zdaniu można stwierdzić, że ja nadal nie dowierzam, że to koniec trochę to do mnie dotarło a trochę nie. Tak sobie teraz myślę, że ja chyba dużo już nie napiszę to zacznę płakać. Jak już wspomniałam o płakaniu to na końcu książki się tak bardzo rozpłakałam, że nie mogłam, się uspokoić. Fajnie mi się śledziło historię małej Haile, która nie jest już małą dziewczynka tylko panną. Na zawsze w sercu bracia i Hailie. Przepraszam, że ta recenzja jest chaotyczna i bardziej zawiera moje uczucia.

Ja nie wiem jak Wera to robi, że jej wszystkie książki są tak wciągające i zakochuje się w nich od pierwszych stron. Po tym pierwszym zdaniu możecie się domyślić, że pokochałam Diament 2. Więc może od początku napiszę dlaczego ta recenzja wpada na mój profil dopiero teraz. A więc tak bardzo długo nie wiedziałam co napisać wsómie teraz też nie wiem, ale poprsotu napiszę to...

Podsumowując całość cyklu stwierdzam, że fajnie się bawiłam czytając Rodzinę Monet. Były momenty, w których byłam poirytowana kreacją postaci. Miewałam momenty zwątpienia. Postać Hailie mnie drażniła, wkurzała chwilami, bym za chwilę mogła jej to poirytowanie jej osobą... "wybaczyć". Zaś toksyczna relacja braci z Hailie bywała nie do zniesienia, to w jakimś sensie i tak polubiłam tych szalonych i aroganckich przystojniaków. Pozwoliłam sobie przebrnąć przez całą ich historię jako "nastolatka", choć nastolatką byłam dawno temu 🙈🤔😉. Podczas czytania miałam skrajne emocje, ale... te emocje były, a to najważniejsze. Są wątki, które śmiało można by było pominąć, bo nie wnoszą niczego konktetnego do całości, ale są takie, które można było rozwinąć, a zostały spłycone lub całkowicie zniknęły bez echa... Na pewno nie jest to pozycja dla czytelników mniej niż 16 lat, bo treści zawarte w książce są dla starszej i bardziej dojrzałej młodzieży, którzy będą umieli oddzielić i nie brać za wzór pewnych zachowań czy nawyków postaci. Nie wiem dlaczego spadło na ten tytuł zarówno tyle hejtu, co i zachwytu. Nie wiem też skąd ten podział na ludzi, którzy kochają i uwielbiają Rodzinę Monet i na tych co ich nienawidzą. To tylko książka... To nie literatura piękna, czy naukowa by musiała mieścić się w jakichś ramach. To ma być rozrywka na mile spędzone popołudnia czy wieczory. Mnie bawiła, irytowała, wzruszała i na serio momentami wkurzała, ale... właśnie dzięki temu, że towarzyszyły mi takie czy inne emocje przyjemnie upłynął czas na czytaniu całej serii. Dlatego jeśli szukasz czegoś pokręconego, ale zarazem lekkiego do czytania, bez względu na to czy masz 16 lat czy więcej, warto sięgnąć i przeczytać.

Podsumowując całość cyklu stwierdzam, że fajnie się bawiłam czytając Rodzinę Monet. Były momenty, w których byłam poirytowana kreacją postaci. Miewałam momenty zwątpienia. Postać Hailie mnie drażniła, wkurzała chwilami, bym za chwilę mogła jej to poirytowanie jej osobą... "wybaczyć". Zaś toksyczna relacja braci z Hailie bywała nie do zniesienia, to w jakimś sensie i tak...

W końcu doczekaliśmy się dorosłej Hailie Monet. Kobieta wyjeżdża do Barcelony, tam studiuje medycynę. W końcu cieszy się wolnością i choć bracia nadal mają ją "na oku", to jednak nie jest już ograniczana tak jak miało to miejsce wcześniej. Fajnie wplata się też tutaj jej relacja z Alexem, która pokazuje, że dziewczyna żyje życiem na tyle wolnym, by móc choć w tajemnicy, ale jednak żyć choć trochę tak jak chce. Jednak to nie Alex jest przeznaczony dziewczynie. Kiedy Adrien Santan pojawia się w Barcelonie między nim, a Hailie tworzy się uczucie. Z Perełki Monetów, Hailie staje się Diamentem Santana... Chcą być razem na przekór wszystkim i wszystkiemu. "Diament" to ostatni tom finałowy całej serii Rodziny Monet. Tutaj mamy już trochę inny obraz Hailie i braci Monet. Postaci zmieniały się w poprzednich tomach, dojrzewali i zarazem zmieniali się. Vincent się ożenił z Anją i mają dwójkę dzieci. Dylan ożenił się z Martiną... Shane i Tony też gdzieś tam po drodze zdobywali doświadczenia życiowe no i Will też ułożył sobie życie z Harrisonem. Aczkolwiek jeśli chodzi o Willa, to nie do końca rozumiem dlaczego autorka nie rozwinęła tego wątku, czyżby się bała poruszyć sprawy związku homoseksualnego? Ot tak dowiadujemy się, że Will jest z Harrisonem i mieszkają sobie na Florydzie, hmmm... 🤔. Wracając do Diamentu, dla mnie ciekawy, choć trochę naciągany. Chciałam czegoś więcej, nie mniej jednak czytało mi się to lekko i przyjemnie... tutaj też się trochę działo, lubię te wątki niebezpiecznych akcji Organizacji (choć nadal nie wiemy, czym Organizacja jest - bo nie zostało to wyjaśnione),dla mnie pozostanie to po prostu mafią... być może autorka sama nie wiedziała czym jest owa Organizacja, albo chciała by po prostu wprost nie mówić, że to mafia, ale no nie dało się odnieść innego wrażenia, że Organizacja to po prostu ładniejsze określenie mafii... Najlepiej czytać tomy jednym ciągiem, bo wtedy łatwiej zapamiętać wątki, które są I następują po sobie rozwijając się w kolejnych tomach.

W końcu doczekaliśmy się dorosłej Hailie Monet. Kobieta wyjeżdża do Barcelony, tam studiuje medycynę. W końcu cieszy się wolnością i choć bracia nadal mają ją "na oku", to jednak nie jest już ograniczana tak jak miało to miejsce wcześniej. Fajnie wplata się też tutaj jej relacja z Alexem, która pokazuje, że dziewczyna żyje życiem na tyle wolnym, by móc choć w tajemnicy, ale...

Ach, ten Adrien... :)

Ach, ten Adrien... :)

Mi się ta książka nie podoba...jak dla mnie mocno przereklamowana

Mi się ta książka nie podoba...jak dla mnie mocno przereklamowana

Uwielbiam!!

Uwielbiam!!

Niestety najsłabsza część - sztuczna, nie trzyma w napięciu, za długa.

Niestety najsłabsza część - sztuczna, nie trzyma w napięciu, za długa.

"Nie zasługujesz na to, by poświęcać swoją energię na okazywanie wsparcia osobie, która świadome je odrzuca."

● Totalnie nielogiczna wypowiedź, sporo ich tutaj.


"Obecnie bowiem byłam największą hejterką relacji damsko-męskich. Ponownie wróciłam do romansowania z książkami. One nigdy nie powiedziały do mnie <nic>."

● Brzmi jak grafomania? Pewnie nią jest.

Czemu autorka upiera się, że mafia nie jest mafią, tylko Organizacją?

Nie wytrzymałabym 640 stron bzdur, sztuczności, pretensjonalności.
Czytanie zdań, które są niepoprawnie lub nielogicznie skonstruowane męczy.

"Nie zasługujesz na to, by poświęcać swoją energię na okazywanie wsparcia osobie, która świadome je odrzuca."

● Totalnie nielogiczna wypowiedź, sporo ich tutaj.


"Obecnie bowiem byłam największą hejterką relacji damsko-męskich. Ponownie wróciłam do romansowania z książkami. One nigdy nie powiedziały do mnie <nic>."

● Brzmi jak grafomania? Pewnie nią jest.

Czemu autorka...