Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niby akcja wartka, niby dobrze się czyta ale sposób serwowania… Coś jakby dowcipy były podawane na łopacie a w dodatku - żeby czytelnikowi się utrwaliło - autor dla pewności zdzieli tą łopatą jeszcze przez łeb.

Niby akcja wartka, niby dobrze się czyta ale sposób serwowania… Coś jakby dowcipy były podawane na łopacie a w dodatku - żeby czytelnikowi się utrwaliło - autor dla pewności zdzieli tą łopatą jeszcze przez łeb.

"Misiek Koterski?! Ten głąb, ten narkoman, ten półdebil, ten nieuk?! Przecież to będzie katastrofa...". No otóż nie była. Na początku głównym motorem mojej ciekawości była opowieść o Marku Koterskim (ojcu). Ale z czasem sympatia przesuwała się w stronę Miśka. Ostatecznie wyszła z tego bardzo zgrabna opowieść o człowieku, którego mało nie zabiły nałogi ale jakimś cudem dał temu radę.

"Misiek Koterski?! Ten głąb, ten narkoman, ten półdebil, ten nieuk?! Przecież to będzie katastrofa...". No otóż nie była. Na początku głównym motorem mojej ciekawości była opowieść o Marku Koterskim (ojcu). Ale z czasem sympatia przesuwała się w stronę Miśka. Ostatecznie wyszła z tego bardzo zgrabna opowieść o człowieku, którego mało nie zabiły nałogi ale jakimś cudem dał...

Książka leżała na mojej elektronicznej półce przez jakiś czas, po prostu odrzucała mnie ta postać. Ale jak już się zabrałem to pierwsza rzecz rzucająca się w oczy: Isaacson jest w formie :-) Książkę czyta się przyjemnie ale co kilka stron łapałem się na tym, że wykrzykiwałem w duchu "co za ku*s!" (o bohaterze, nie o autorze...). Nie wydaje mi się, żebym polubił Muska ale nie można nie uchylić kapelusza nad jego wizjami i zdolnościami. Książka zdecydowanie do przeczytania!

PS: S. Wokulski też cierpiał na cylkofrenię (zwana także chorobą afektywną dwubiegunową), gdzie fazy maniakalne przeplatają się z okresami depresji. Co ciekawe, na styku tych faz chory jest zdolny do ponadprzeciętnych osiągnięć takich jak wyjazd na wojnę do Rosji i dorobienie się tam majątku albo wystrzelenie rakiety w kosmos....

Książka leżała na mojej elektronicznej półce przez jakiś czas, po prostu odrzucała mnie ta postać. Ale jak już się zabrałem to pierwsza rzecz rzucająca się w oczy: Isaacson jest w formie :-) Książkę czyta się przyjemnie ale co kilka stron łapałem się na tym, że wykrzykiwałem w duchu "co za ku*s!" (o bohaterze, nie o autorze...). Nie wydaje mi się, żebym polubił Muska ale...