Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze 100 stron wciąga - zaznajamiamy się z Klimtem oraz Adelą.
Przez większą część książki poznajemy losy rodziny Adeli lub innych kobiet, które pozowały dla malarza - jako, ze były Żydówkami autorka skupia się na przedstawieniu realiów Wiednia za czasów panowania w nich nazistów.
Ciekawe, jednak spodziewałam się trochę czegość innego...

Pierwsze 100 stron wciąga - zaznajamiamy się z Klimtem oraz Adelą.
Przez większą część książki poznajemy losy rodziny Adeli lub innych kobiet, które pozowały dla malarza - jako, ze były Żydówkami autorka skupia się na przedstawieniu realiów Wiednia za czasów panowania w nich nazistów.
Ciekawe, jednak spodziewałam się trochę czegość innego...

never gets old.
Czytałam jak bylam mała, czytałam jako dorosła. Prezentuje ponadczasowe wartości!

never gets old.
Czytałam jak bylam mała, czytałam jako dorosła. Prezentuje ponadczasowe wartości!

Pierwszy raz tę historię przeczytałam w podstawówce. Wtedy byłam zachwycona, zafascynowana i możliwe, że dlatego tak uwielbiam podróżować.
Przeczytawszy ponownie będąc już osobą dorosłą i wykształconą widzę jej wady.
Dla młodego umysłu, nie wiedzącym nic o innych kulturach opisy zawarte w książcę mogą się wydawać barwne oraz ekscytujące, ale teraz jednak muszę przyznać, że są krzywdzące oraz stereotypowe.
Dorosła osoba zdaje sobie sprawę, że Verne napisał tę książkę w XIX wieku, że wtedy podróżowanie było bardzo ograniczone, zwłaszcza w tak dalekie kraje jak Japonia. Więc rozumiem fascynację tą opowieścią w tamtych czasach. Jednak teraz, dwa wieki później , młode pokolenie nie powinno po nią sięgać - może za mocno wpłynąć na percepcję postrzegania przez nich świata .

Pierwszy raz tę historię przeczytałam w podstawówce. Wtedy byłam zachwycona, zafascynowana i możliwe, że dlatego tak uwielbiam podróżować.
Przeczytawszy ponownie będąc już osobą dorosłą i wykształconą widzę jej wady.
Dla młodego umysłu, nie wiedzącym nic o innych kulturach opisy zawarte w książcę mogą się wydawać barwne oraz ekscytujące, ale teraz jednak muszę przyznać,...