Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skonstatować muszę, że książka nie jest zła. Jednak jest kolejną pozycją w której policja to kompletne debile. Postać Daniell najbardziej mnie drażniła. Kobieta zamiast jechać do domu ofiary zostaje u siebie w domu żeby robić risotto dla swojej partnerki...
Najsłabszym elementem książki była ucieczka Alexa i Avy., których policja nie potrafiła złapać a ci w najlepsze sobie biegali po mieście, randkując i obmacując się co chwilę. I serio przy taki niskich temperaturach wspomnianych w książce jezioro nie zamarzło?
Książka byłaby o połowę krótsza gdyby autorka nie zadawała co chwilę bezsensownych pytań. Istnieją synonimy słowa "skonstatować" pani Łopusińska...
Szkoda, bo intryga była ciekawa, powiązanie wątków też nieźle wyszło. Wiele się z książki dowiedziałem. Ale po drugą cześć raczej nie sięgnę.

Skonstatować muszę, że książka nie jest zła. Jednak jest kolejną pozycją w której policja to kompletne debile. Postać Daniell najbardziej mnie drażniła. Kobieta zamiast jechać do domu ofiary zostaje u siebie w domu żeby robić risotto dla swojej partnerki...
Najsłabszym elementem książki była ucieczka Alexa i Avy., których policja nie potrafiła złapać a ci w najlepsze sobie...

Książka jest strasznie męcząca. Od pierwszych stron, bohaterowie to żywe trupy wiecznie zmęczeni, niewyspani i rozdrażnieni. Rowling ma strasznie denerwującą manierę odpisywania wewnętrznej frustracji swoich postaci np. spowodowanej tym, że dzieci w kawiarni są hałaśliwe i niegrzeczne. Chyba sama nie lubi dzieci... W życiu Cormorana i Robin jakoś nic pozytywnego nie może się dziać. Na każdym kroku ktoś przeżywa jakąś tragedię i jest tego w tej części zdecydowanie za dużo! Męczą też opisy odwiedzin Strika czy Robin swoich rodzin, gdzie walczyć przed ich nachalnością i próbami swatania. Robin w sumie przestałem lubić w tej części za jej bierność i brak stanowczości w niektórych kwestiach. A była taką fajną postacią. Dodatkowo opisy niepotrzebnych i czasem obrzydliwych detali (które pojawiały się już w poprzednich częściach np. odłożył ząbkujące dziecko do łóżeczka, z zabójczej bieli pamiętam do dzisiaj) takich jak flegma, sraczka czy wymioty albo patrzenie jak ktoś zbiera do woreczka kupę psa sprawiają, że czyta się to wręcz z obrzydzeniem. Rowling zniszczyła naprawdę świetną serię. Następnej książki nie przeczytam. A i nikt mnie już nie przekona, że nie ma żadnego związku z okultyzmem.

Książka jest strasznie męcząca. Od pierwszych stron, bohaterowie to żywe trupy wiecznie zmęczeni, niewyspani i rozdrażnieni. Rowling ma strasznie denerwującą manierę odpisywania wewnętrznej frustracji swoich postaci np. spowodowanej tym, że dzieci w kawiarni są hałaśliwe i niegrzeczne. Chyba sama nie lubi dzieci... W życiu Cormorana i Robin jakoś nic pozytywnego nie może...

Książka otwierająca oczy, niesamowicie motywująca.

Książka otwierająca oczy, niesamowicie motywująca.