Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dogoniła oczekiwań. Porady są trafne - stawiają na empatię i kulturę osobistą w kontaktach międzyludzkich.

Jednocześnie podane przykłady mające zobrazować omawiane zasady - w moim odczuciu - są zbyt błahe lub niemiarodajne, a ich mnogość sprawiła, że treść w pewnym momencie zrobiła się toporna i zniechęcająca.

Osoby aktywnie zainteresowane psychologią lub sprzedażą albo mające na co dzień kontakt z klientem sądzę, że zbyt wiele z niej nie wyniosą. Jednak dla tych, którzy dopiero zaczynają się interesować komunikacją międzyludzką książka może okazać się wartościowa.

Najlepiej sprawdzić samemu :)

Nie dogoniła oczekiwań. Porady są trafne - stawiają na empatię i kulturę osobistą w kontaktach międzyludzkich.

Jednocześnie podane przykłady mające zobrazować omawiane zasady - w moim odczuciu - są zbyt błahe lub niemiarodajne, a ich mnogość sprawiła, że treść w pewnym momencie zrobiła się toporna i zniechęcająca.

Osoby aktywnie zainteresowane psychologią lub sprzedażą...

Książkę czyta się przyjemnie. Historia jest spokojna, a bohaterki sympatyczne. Urocza, smaczna i leniwa, choć momentami nazbyt moralizatorska. Wersja ilustrowana jest warta uwagi.

Przez specyfikę - powieść obyczajowa o codziennym życiu pewnej rodziny - nie będzie „strawna” dla każdego.

Najlepiej przekonać się samemu :)

Książkę czyta się przyjemnie. Historia jest spokojna, a bohaterki sympatyczne. Urocza, smaczna i leniwa, choć momentami nazbyt moralizatorska. Wersja ilustrowana jest warta uwagi.

Przez specyfikę - powieść obyczajowa o codziennym życiu pewnej rodziny - nie będzie „strawna” dla każdego.

Najlepiej przekonać się samemu :)

Bardzo ciekawa pozycja.

Wciąga detalem opisów, z pozoru prostych i codziennych, ale wzbogaconych drobiazgami, które czynią świat przedstawiony niezwykle realnym.
Bohaterowie nie są jednoznaczni, a pomysł roli oprawiaczy - bardzo dobry.

Fabularnie - w pewnym momencie z tajemniczej i zaskakującej, staje się jednak przewidywalna. Zmienia tempo wraz ze zmianą części powieści - ze spokojnej i melancholijnej, po ekspresyjną i jakby niedokończoną. Jest to zmiana - w mojej opinii - nazbyt drastyczna. Nieoczekiwana.

Mimo to książka wciąga na długie popołudnia. I w swój tajemniczy sposób zachwyca.

Osobiście, chętnie poznałabym historię skupioną w większej mierze na zawodzie oprawiacza - na końcu świata, w biedzie i szczerości, i tego z drugiej strony - szykownego, wielko-miastowego, pełnego braku skrupułów i prowadzonego chęcią zysku.

Polecam przeczytać, by mieć własną opinię na temat tej książki. Warto.

Bardzo ciekawa pozycja.

Wciąga detalem opisów, z pozoru prostych i codziennych, ale wzbogaconych drobiazgami, które czynią świat przedstawiony niezwykle realnym.
Bohaterowie nie są jednoznaczni, a pomysł roli oprawiaczy - bardzo dobry.

Fabularnie - w pewnym momencie z tajemniczej i zaskakującej, staje się jednak przewidywalna. Zmienia tempo wraz ze zmianą części powieści...

Brian Tracy serwuje nam zbiór rad i sugestii dot. organizacji czasu w przystępnej formie. Sam ma pełną świadomość, że zgromadzone porady mogą zostać uznane za banalne, o czym informuje czytalnika już na wstępie. Jednocześnie, jeśli chodzi o organizację własnej codzienności to właśnie te podpowiedzi, rzeczy intuicyjnie oczywiste, dobrze jest nam czasem przypomnieć. Proponowane zmiany wprowadzić można od razu - wszystkie naraz lub stopniowo. Dobra pozycja do poznania podstaw zarządzania własną produktywnością w życiu zawodowym i prywatnym.

Brian Tracy serwuje nam zbiór rad i sugestii dot. organizacji czasu w przystępnej formie. Sam ma pełną świadomość, że zgromadzone porady mogą zostać uznane za banalne, o czym informuje czytalnika już na wstępie. Jednocześnie, jeśli chodzi o organizację własnej codzienności to właśnie te podpowiedzi, rzeczy intuicyjnie oczywiste, dobrze jest nam czasem przypomnieć....

„Cień wiatru” to książka godna polecenia, od której nie sposób się oderwać. Gdy się jej nie czyta, rozważa się poczynania bohaterów i spekuluje co może się wydarzyć w dalszej części historii.
Jest to historia o przyjaźni, zaufaniu, miłości, ale też poświęceniu, zagubieniu, stracie i odpowiedzialności.
Przedstawia bohaterów - młodych i starych, nauczonych życiem i tego życia kosztujących. Bohaterów z krwi i kości, niejednoznacznie dobrych czy złych, szczerych i kłamliwych. Bohaterów z historią, emocjami i własnymi poglądami na rzeczywistość zależnymi od przeżytych zdarzeń.

Obrazuje jak małe decyzje wpłynąć mogą na losy nie tylko własne, ale i najbliższych, jak i osób z dalszego otoczenia. Mówi o walce o siebie, o swoje pragnienia, marzenia i tęsknoty, ale i o bliskich. Mówi o straconych szansach, błędach przeszłości i o nadziei - realnej lub płonnej. O życiu dobrym i sztuce jego prowadzenia, jak i życiu straconym - z wyboru lub w wyniku błędnych decyzji czy zrządzenia zdarzeń. Obrazuje wpływ świata na nas, i nas na świat oraz to, że los zawsze może się odwrócić.

Piękny język, czasem nazbyt pompatyczny, do którego na początku należy się przyzwyczaić idealnie dopełnia całości, sprawia, że odczuwamy otoczenie intensywniej, a dialogi trafiają mocniej do myśli i zostają na dłużej.

„Cień wiatru” to książka godna polecenia, od której nie sposób się oderwać. Gdy się jej nie czyta, rozważa się poczynania bohaterów i spekuluje co może się wydarzyć w dalszej części historii.
Jest to historia o przyjaźni, zaufaniu, miłości, ale też poświęceniu, zagubieniu, stracie i odpowiedzialności.
Przedstawia bohaterów - młodych i starych, nauczonych życiem i tego życia...

Jest to pierwsza książka Tess Gerritsen jaką miałam okazję przeczytać. Sama historia mogłaby mieć potencjał, jednak język jakim została przedstawiona kojarzy mi się bardziej z opowieściami z pism dla nastolatek, niż dobrze poprowadzoną powieścią kryminalną. Sama postać głównej bohaterki, przez całą książkę myślącej wyłącznie o sobie i swoich odczuciach, zachowującej się na 15, a nie 20-parę lat, nie wzbudziła mojej sympatii, a tym bardziej nie wydawała mi się postacią rzeczywistą.
Szczerze liczę na to, że inne tytuły tej autorki zostaną przeze mnie lepiej odebrane. Nie chcę jej oceniać po jednej pozycji i dam kolejną szansę :)

Jest to pierwsza książka Tess Gerritsen jaką miałam okazję przeczytać. Sama historia mogłaby mieć potencjał, jednak język jakim została przedstawiona kojarzy mi się bardziej z opowieściami z pism dla nastolatek, niż dobrze poprowadzoną powieścią kryminalną. Sama postać głównej bohaterki, przez całą książkę myślącej wyłącznie o sobie i swoich odczuciach, zachowującej się na...