Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardziej wspomnienia syna aktorki niż biografia, za to przepięknie spisane. Nie polecam natomiast osobom, które wcześniej nie czytały żadnej biografii Audrey Hepburn - można się pogubić. Wspaniałe wydanie, faktycznie zawiera unikatowe fotografie, ale i fragmenty artykułów czy prywatnej korespondencji. Prawdziwa perełka dla fanów aktorki.

Bardziej wspomnienia syna aktorki niż biografia, za to przepięknie spisane. Nie polecam natomiast osobom, które wcześniej nie czytały żadnej biografii Audrey Hepburn - można się pogubić. Wspaniałe wydanie, faktycznie zawiera unikatowe fotografie, ale i fragmenty artykułów czy prywatnej korespondencji. Prawdziwa perełka dla fanów aktorki.

Trochę zaskoczyła mnie ta pozycja. Historię Audrey Hepburn planowałam zacząć od biografii napisanej przez jej syna, jako bardziej wiarygodnego źródła. Tą książkę otrzymałam w prezencie i w końcu zdecydowałam się za nią zabrać. Na początku przeszkadzał mi trochę taki pomieszany styl. Z jednej strony lekka powieść, a z drugiej fakty i nazwiska w każdym możliwym momencie, przez co miałam ochotę przerwać czytanie. Im dalej jednak, tym historia robiła się ciekawsza i dałam się wciągnąć. Myślę, że to w dużej mierze zasługa samej postaci aktorki, jej ciepłego charakteru. Dzięki temu pisarka mogła skupić się na bardziej uczuciowym przedstawieniu Hepburn. Ostatecznie muszę przyznać, że książka mnie urzekła i spędziłam z nią naprawdę dobry czas.

Trochę zaskoczyła mnie ta pozycja. Historię Audrey Hepburn planowałam zacząć od biografii napisanej przez jej syna, jako bardziej wiarygodnego źródła. Tą książkę otrzymałam w prezencie i w końcu zdecydowałam się za nią zabrać. Na początku przeszkadzał mi trochę taki pomieszany styl. Z jednej strony lekka powieść, a z drugiej fakty i nazwiska w każdym możliwym momencie,...

Nie tylko fantastyczna i bogata w niesamowite szczegóły relacja z pierwszych czterech lat prezydentury Baracka Obamy, ale także piękna historia i nauka o życiu. Dawno nie spotkałam książki, która tyle mnie nauczyła. Obama nie tylko opowiada o swoich zadaniach, aspektach życia i urzędu, ale przytacza ciekawe wątki, przedstawia całe rzesze wspaniałych ludzi, których spotkał na swojej drodze; przybliża kontekst wspominanych wydarzeń, tłumaczy różne procesy i podejmowane decyzje. Jest to zdecydowanie wartościowa pozycja dla osób interesujących się tematami polityki, ekonomii, wydarzeń globalnych czy historii, ale również każdego, kto chce odkrywać ten świat i samego siebie.

Nie tylko fantastyczna i bogata w niesamowite szczegóły relacja z pierwszych czterech lat prezydentury Baracka Obamy, ale także piękna historia i nauka o życiu. Dawno nie spotkałam książki, która tyle mnie nauczyła. Obama nie tylko opowiada o swoich zadaniach, aspektach życia i urzędu, ale przytacza ciekawe wątki, przedstawia całe rzesze wspaniałych ludzi, których spotkał...

Poprzez wprowadzenie "geopolitical Framework" i dzielenie czynników geopolitycznych oddziaływających na biznes na stałe, pół stałe i obecne, autor opisuje siedem regionów świata (Europę, Ameryki, Afrykę, Bliski Wschód, Chiny, Indie i Azję Południowo-wschodnią) w kontekście prowadzenia tam działalności i ryzyka z tym związanego.
Przejrzyste opisy i krótkie streszczenie historii każdego z regionów, umożliwia szybkie uzupełnienie braków w wiedzy lub przypomnienie konkretnych faktów wpływających na obecną sytuację gospodarczo-polityczno-społeczną danego regionu.

Poprzez wprowadzenie "geopolitical Framework" i dzielenie czynników geopolitycznych oddziaływających na biznes na stałe, pół stałe i obecne, autor opisuje siedem regionów świata (Europę, Ameryki, Afrykę, Bliski Wschód, Chiny, Indie i Azję Południowo-wschodnią) w kontekście prowadzenia tam działalności i ryzyka z tym związanego.
Przejrzyste opisy i krótkie streszczenie...

Najlepsze zakończenie jakie w życiu przeczytałam!

Najlepsze zakończenie jakie w życiu przeczytałam!

Pierwsza książka, jaką zakupiłam dla siebie od lat. Chyba intuicja. Miałam przeczucie, że będzie to pozycja warta zajmowania miejsca na półce i przekazania dalej. Nie myliłam się.

Chociaż nie sięgnęłam jeszcze po "Dżentelmena w Moskwie", po przeczytaniu innej powieści Amora Towles'a, "Dobre wychowanie" spodziewałam się dobrej książki. Jednak to, co znalazłam na stronach "Lincoln Highway" przerosło moje najśmielsze oczekiwania.


Od samego początku urzekał mnie sposób prowadzenia narracji, dzielony przez kilku bohaterów. Ciekawe, bo w trzeciej osobie, za wyjątkiem dwóch postaci. W porządku, pisarze stosują taki zabieg. Natomiast fakt, że takim "narratorem" stawała się niemal każda osoba mająca tylko nieco większy udział w biegu wydarzeń? To już była dla mnie nowość. Dlaczego uznaję to za coś fantastycznego? Przyznaję, że nie jestem żadnym znawcą literatury ani krytykiem, żeby fachowo określić kunszt pracy, jaką autor włożył w tworzenie "Lincoln Highway". Mogę za to podzielić się spostrzeżeniami zwykłego czytelnika, którego zachwyca bogata analiza charakteru, zachowań bohaterów i podejmowanych przez nich decyzji. Moim zdaniem pisarz doskonale oddał nie tylko cechy osobowości, ale i sposób myślenia dziecka, młodego czy dorosłego człowieka. Czytając nie wczuwamy się tradycyjnie w klimat, ale żyjemy razem z bohaterami, rozumiemy ich. Zachwycamy się mijanymi miastami, klaszczemy w cyrku, słyszymy warkot silnika, głodniejemy na myśl o kanapce na drogę z plecaka Billy'ego.

Nie trzeba być poetą, żeby z pozornie zwykłego przedmiotu zrobić obiekt zachwytu. Amor Towles to potrafi osiągnąć. Uczy. W najlepszy możliwy sposób. Pokazuje wartość prostych elementów codzienności. Konfitur, pocztówek, łóżka, plecaka, zegarka, "kolekcji tych samych wersji różnych rzeczy". Pokazuje relacje międzyludzkie, ich zawiłość i różnorodność. Dla mnie w nowy, zaskakujący sposób. Pokazuje przewrotność losu, jego nieprzewidywalność, a zarazem, że wszystkie wielkie historie w gruncie rzeczy wydają się mieć ten sam kształt.


Dzięki tej książce nie tylko będziecie chcieli uciekać w nieznane, cofać się do lat 50' czy zobaczyć autostradę Lincolna na własne oczy. Docenicie ludzi. Spojrzycie inaczej. W pewnym sensie w tej powieści znajduję spokój. Czy bije on od bohaterów? Czy sprawia to otoczenie, klimat Ameryki? Sama nie potrafię tego określić. Ale nie czuć nudy, o nie, nie taki spokój mam na myśli! Akcja toczy się zarazem szybko, obfitując w wydarzenia, jak i wolno, przeplatając się z pięknymi i dopracowanymi opisami krajobrazu oraz wspomnienia i retrospekcjami. Nie potrafiłam się od niej oderwać, równocześnie chcąc pozostać w tym świecie jak najdłużej.


Egzemplarz, który kupiłam, posiada na okładce recenzje, między innymi taką, która mówi, że "Lincoln Higway" to powieść o "wierze w lepszą przyszłość". Zgadzam się z tą opinią całkowicie. Jest to element, który łączy wszystkich bohaterów, o ile się nie mylę, bez wyjątku. Mały spoiler dla wrażliwych tak jak ja: ta powieść niesie wiarę i nadzieję. Więc nie obawiajcie się i koniecznie przeczytajcie "Lincoln Highway", a gwarantuję Wam, uznacie ją za wartościową historię.

Pierwsza książka, jaką zakupiłam dla siebie od lat. Chyba intuicja. Miałam przeczucie, że będzie to pozycja warta zajmowania miejsca na półce i przekazania dalej. Nie myliłam się.

Chociaż nie sięgnęłam jeszcze po "Dżentelmena w Moskwie", po przeczytaniu innej powieści Amora Towles'a, "Dobre wychowanie" spodziewałam się dobrej książki. Jednak to, co znalazłam na stronach...