Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

Ludzie (...) lubią wymyślać potwory i potworności. Sami sobie wydają się wtedy mniej potworni (...) Wtedy jakoś lżej im się robi na sercu. I łatwiej im żyć.

Ludzie (...) lubią wymyślać potwory i potworności. Sami sobie wydają się wtedy mniej potworni (...) Wtedy jakoś lżej im się robi na sercu. I łatwiej im żyć.

Szczęście, którego wyczekujemy, potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.

Szczęście, którego wyczekujemy, potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.

Skrucha nie polega na tym, że wybuchasz płaczem i mówisz: „To ja”. Wtedy tylko idziesz na ugodę z sumieniem, robisz wymyk, zrzucasz je z siebie na innych, każesz im wymierzyć sobie karę, a to bardzo łatwe. Prawdziwa skrucha składa się z rzeczy, z uczynków. Wypłacasz się, na ile cię stać. Czego nie odrobisz, zostaje na twoim rachunku jako wieczny minus, ale nie ma co się tym przejmować, bo nie ty będziesz ten rachunek zliczać. Może tylko czasem najść cię ochota, by się wyspowiadać. Niekoniecznie księdzu. Zwykłemu człowiekowi lepiej. Nawet takiemu jak ty, co jeszcze ma pstro w głowie. Może nawet takiemu najlepiej, przynajmniej nie będzie oceniać. Najwyżej może rozgadać. Jak chcesz, rozgadaj. Nikt ci nie uwierzy,bo kto by uwierzył, że ci się czymś takim szczerze pochwaliłem?

Skrucha nie polega na tym, że wybuchasz płaczem i mówisz: „To ja”. Wtedy tylko idziesz na ugodę z sumieniem, robisz wymyk, zrzucasz je z siebie na innych, każesz im wymierzyć sobie karę, a to bardzo łatwe. Prawdziwa skrucha składa się z rzeczy, z uczynków. Wypłacasz się, na ile cię stać. Czego nie odrobisz, zostaje na twoim rachunku jako wieczny minus, ale nie ma co się tym prz...

Prawdę? Całą prawdę powie pani tylko desperat. Ktoś pogrążony w absolutnej rozpaczy; taki mógłby opowiedzieć pani wszystko… Nikt nie zna prawdy. Poza nami… Prawda jest zbyt straszna, prawdy nie będzie.

Prawdę? Całą prawdę powie pani tylko desperat. Ktoś pogrążony w absolutnej rozpaczy; taki mógłby opowiedzieć pani wszystko… Nikt nie zna prawdy. Poza nami… Prawda jest zbyt straszna, prawdy nie będzie.