Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Polowanie na fortunę Rosewoodów" to powieść pełna zagadek i łamigłówek, istny wyścig z czasem, a w tle czeka wielka fortuna oraz Rosewood Inc.! Książka, która obfitowała w moc przygód oraz zawiłych intryg - choć nie należę do młodzieży, do której kierowana, bawiłam się przy niej znakomicie. Najeżona zagadkami fabuła świetnie pobudzała mój umysł, a wszystko zaczęło się od pewnego przyjęcia w posiadłości Iris Rosewood....

"Polowanie na fortunę Rosewoodów" to prawdziwy wyścig z czasem - po śmierci nestorki rodu, Lily ma niewiele czasu, by odkryć gdzie jest ukryta fortuna, a do pomocy ma całkowicie niepasującą do siebie, bandę niesfornych nastolatków. Poszukiwacze skarbów, w tym dziedziczka i jej przyjaciele, wprowadzają dynamiczną energię do spokojnego życia mieszkańców, wywołując falę podniecenia i tajemniczości - ta atmosfera wręcz emanuje z kart książki! Reed świetnie wykreowała klimat powieści, budując napięcie i tajemnicę wokół zaginionego majątku rodziny Lily, jednocześnie przeplatając fabułę wątkami rodzinnych sekretów, przyjaźni, pierwszych miłostek oraz dorastania, które potrafi każdemu dać w kość.

Lily i jej towarzysze są dobrze wykreowanymi bohaterami, z którymi łatwo się utożsamić, ale bywały momenty, gdy zdawało mi się, że Reed trochę przedobrzyła w ich opisach, czyniąc ich lekko przerysowanymi, ale w żaden sposób nie odbierało mi to radości z lektury. Ich różnorodność i różnice charakterów sprawiły, że ich relacje były dynamiczne, a dialogi pełne życia. Małe miasteczko Roseton, w którym rozgrywa się akcja, od dekad stoi w obliczu ogromnej fortuny Rosewoodów, co tworzy interesujący kontrast pomiędzy prowincjonalną atmosferą a światem wielkich pieniędzy.

Rodzinne intrygi stanowią istotny element powieści, ukazując skomplikowane relacje między członkami rodu Rosewoodów oraz ukryte motywacje i sekrety, które napędzają ich działania. To wszystko stanowi niesamowitą mieszankę, która sprawia, że "Polowanie na fortunę Rosewoodów" jest niezwykle absorbującą lekturą, która trzymała mnie w poczuciu ciągłego napięcia i w oczekiwaniu na kolejne zagadki. Książka jest kierowana do nieco młodszych odbiorców, ale wierzę, że ci starsi, tak jak ja, spedzą przy niej mile chwilę i zapewni im dużo rozrywki. Zachęcam do przeczytania!

"Polowanie na fortunę Rosewoodów" to powieść pełna zagadek i łamigłówek, istny wyścig z czasem, a w tle czeka wielka fortuna oraz Rosewood Inc.! Książka, która obfitowała w moc przygód oraz zawiłych intryg - choć nie należę do młodzieży, do której kierowana, bawiłam się przy nie...

Rozwiń

Zwiń

Nieśpieszna powieść o kobietach, przemijaniu oraz żałobie - miałam ogromne oczekiwania co do "Miejsca cudów" ze względu na rewelacyjną poprzednią powieść autorki, "Kiedy wierzyliśmy w syreny" i nie zawiodłam się. Barbara O'Neal udowodniła swoje niezrównane umiejętności literackie, kreując historię, która mnie poruszyła... chyba nawet bardziej, niż jej poprzedniczka.

"Miejsce cudów" to niezwykle emocjonalna powieść, w której to Meadow, Maya, Norah i Rory mierzą się z żałobą po nim, po Augustusie. Kim on jest, a właściwie był? Kobieciarzem, flirciarzem, szefem kuchni, pasjonatem, mężem, ojcem, kochankiem. Jego odejście było jak trzęsienie ziemi - historię poznajemy z perspektywy czterech kobiet, które w obliczu żałoby, muszą na nowo odnaleźć się w życiu - utraciły swoją kotwicę, a zarazem swój ster.

O'Neal zręcznie splata losy tych czterech kobiet, prezentując prawidzwe bogactwo ludzkich doświadczeń. Zanurzenie się w emocjach bohaterek przyszło mi bardzo naturalnie, jak wzięcie głębszego oddechu, bo właśnie na nich Barbara O'Neal oparła swą powieść, zapewniając mi prawdziwą burzę odczuć. Autorka nie unika trudnych tematów - od zdrady i utraty po uzależnienia i odzyskiwanie tożsamości - ale robi to z delikatnością i wrażliwością.

Jedną z największych sił tej powieści jest jej skomplikowany, ale wciągający zespół postaci. Każda z kobiet ma swój własny głos, swoje wewnętrzne konflikty i cele, co sprawia, że czytelnik odnajduje się w ich historiach i emocjach. O'Neal nie trzyma się sztywnych konwencji, pozwalając swoim bohaterkom na rozwój i dojrzewanie na kartach powieści. Każda strona, każdy rozdział to kolejny etap żałoby, przez którą muszą przejść, by nauczyć się żyć bez Augustusa.

"Miejsce cudów" to powieść z pogranicza dramatu, pomieszanego z obyczajem, doprawionego cechami literatury pięknej - właśnie ta mieszanka sprawiła, że z lekkością dałam się porwać powolnej, leniwie posuwającej się fabule. Uważam, że to doskonała powieść dla osób, które w książkach szukają całej gamy emocji i nie boją się trudnych tematów. Historia o sile kobiet i odwadze stawiania czoła przeciwnościom losu. Z całego serca zachęcam do przeczytania!

Nieśpieszna powieść o kobietach, przemijaniu oraz żałobie - miałam ogromne oczekiwania co do "Miejsca cudów" ze względu na rewelacyjną poprzednią powieść autorki, "Kiedy wierzyliśmy w syreny" i nie zawiodłam się. Barbara O'Neal udowodniła swoje niezrównane umiejętności ...

Rozwiń

Zwiń

"Słodki smutek" Davida Nichollsa to powieść specyficzna niby zwyczajna, ale też przepełniona nostalgią, słonecznymi dniami, beztroską i wolnością. Melancholijne wspomnienie wakacji, pierwszych miłości, nieśmiałych, a zarazem ciekawskich dotyków. Ta książka jest jak dojrzewanie - słodko-gorzka, bolesna, a czasami pełna euforii, zwyczajna, a jednocześnie wstrzasająca. Na pierwszy rzut oka "Słodki smutek" zdaje się być klasyczną opowieścią o pierwszej namiętności, jednak Nicholls sięga głębiej, rysując obraz różnych rodzajów miłości i relacji: romantycznej, rodzicielskiej, przyjacielskiej.

Kiedy Charlie poznał Fran, wydawało się, że to tylko kolejna historia dwojga młodych ludzi, którzy przypadkowo się spotkali i zakochali. Jednak w rzeczywistości toczy się tu coś znacznie głębszego. Nicholls sięga po tematy bardziej złożone - relacje międzyludzkie, rodzina, przyjaźń - które przeplata ze sobą w misterny sposób, tworząc portret życia w pełnej krasie.
Emocje w tej książce są nie tylko odczuwalne, ale wręcz namacalne. To historia ubrana w burzę hormonów i problemów, typowych dla okresu dojrzewania, które towarzyszą bohaterom na każdym kroku. Wakacyjny klimat, pełen długich słonecznych dni, dodaje opowieści niepowtarzalnego uroku i sprawia, że czytelnik przenosi się w świat beztroski i marzeń.

Choć na początku trudno było mi się odnaleźć w tej książce, z czasem uświadomiłam sobie wirtuozerię Nichollsa. Historia jest przedstawiona z perspektywy nastoletniego chłopca, co mocno odczułam - początkowo narracja była nieco chaotyczna i trochę mi zajęło, by wgryźć się w tę opowieść. Wydawała mi się rozwlekła, ale ostatecznie zaczęła mnie przyciągać, gdyż doskonale oddaje esencję dojrzewania i odkrywania różnych aspektów miłości, czym mnie urzekła i momentami doprowadzała do szczerego śmiechu. Szczególnie poruszająca jest rola teatru letniego, który staje się dla Charliego miejscem ucieczki od problemów, od ojca nurzającego się w rozpaczy i od przytłaczającej relacji z dotychczasowymi przyjaciółmi.

"Słodki smutek" to jedna z tych książek, które cieżko jednoznacznie zdefiniować. Jest jednocześnie urzekająca, prawdziwa, a z drugiej strony te chwile wakacyjne beztroski zdawały się być aż nierealne. Mimo nierówności w narracji, ta książka wciąga i porusza, zostając w pamięci na długo po zakończeniu lektury. To niezwykła podróż przez młodość, miłość i życie, która z pewnością zasługuje na uwagę czytelników poszukujących emocji, nostalgii i autentyczności. To książka, która może być doskonałym towarzyszem na długie, ciepłe wieczory, urzekając czytelnika swoją prostotą i słodko-gorzkim wspomnieniem pierwszej miłości.

"Słodki smutek" Davida Nichollsa to powieść specyficzna niby zwyczajna, ale też przepełniona nostalgią, słonecznymi dniami, beztroską i wolnością. Melancholijne wspomnienie wakacji, pierwszych miłości, nieśmiałych, a zarazem ciekawskich dotyków. Ta książka jest jak dojrzewanie - ...

Rozwiń

Zwiń

"Klątwa Czarnoboga" Adama Wyrzykowskiego to niezwykle barwna i pełna magii powieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Opowieść rozgrywa się w sennym miasteczku, gdzie rutynę zakłóca odkrycie drewnianego posągu przedstawiającego prastare bóstwo. Od tego momentu życie mieszkańców zmienia się nieodwracalnie, gdy tajemniczy totem zaczyna wprowadzać chaos i niepokój. Autor w swojej powieści stawia na moc przygód, słowiańskie klimaty i narodziny przyjaźni. Fascynująca podróż do świata, gdzie magia, przeplata się ze zwykłą codziennością!

Fabuła powieści momentami bywała nierówna, raz działo się za dużo, raz za mało, ale w ogólnym rozrachunku powieść wypadła dobrze. Bohaterowie to nastolatki, z typowymi dla tego wieku problemami oraz mniej i bardziej straszne stworzenia ze słowiańskiego bestiariusza. Dialogi są zabawne, postacie lekko przerysowane, co nadaje książce lekkości i swobodnego tonu. Muszę też wspomnieć o mojej ulubionej bohaterce! Kto z nas nie był w dzieciństwie straszony Babą Jagą? Chyba każdy! Wyrzykowski odczarowuje postać leśnej strażniczki, walcząc z uprzedzeniami i złym pr'em, jaki ją otacza. Znajdziemy tu też przezabawne gęsi wspierające skrzata Rufusa, kanię, leszego i wiele innych fascynujących postaci!

Największym atutem "Klątwy Czarnoboga" jest słowiański klimat, który emanuje wręcz z każdej strony powieści. Wyrzykowski w mistrzowski sposób odwołuje się do wierzeń pradawnych Słowian, wprowadzając czytelnika w fascynujący świat magicznych istot i zaklęć. Choć książka może wydawać się nieco infantylna, jest doskonałą rozrywką dla młodzieży oraz dla miłośników fantasy, którzy cenią sobie lekkie i przyjemne czytanie. "Klątwa Czarnoboga" to nie tylko pasjonująca podróż w świat magii i przygód, ale także opowieść o sile przyjaźni i odwagi w obliczu niebezpieczeństwa. Z pewnością zasili półkę wielu młodych czytelników oraz dostarczy im niezapomnianych chwil spędzonych w magicznym świecie słowiańskich legend. Ja z pewnością podsunę tę książkę swojej córce!

"Klątwa Czarnoboga" Adama Wyrzykowskiego to niezwykle barwna i pełna magii powieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Opowieść rozgrywa się w sennym miasteczku, gdzie rutynę zakłóca odkrycie drewnianego posągu przedstawiającego prastare bóstwo. Od tego momentu życie mi...

Rozwiń

Zwiń

Co za powieść! "Ludzie bez dusz" to fantastycznie napisana historia, w której znajdziemy ciekawe, angażujące wątki. Nie dowierzam, że to debiut - Danuta Psuty z prawdziwą wirtuozerią snuje opowieść, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Akcja rozgrywa się w kraju silnie ugruntowanym w wierzeniach religijnych, gdzie Bogini jest czczona ponad wszystko, a rola kapłanek jest niepodważalna. Jednakże nawet w tak doskonale ustalonym porządku pojawiają się niepokojące zjawiska, które rzucają cień na to, co uznawane jest za prawdę.

Psuty fantastycznie oddała realia życia w matriarchacie oraz podział społeczny, wykluczanie z grona ludzi bez dusz. Matriarchalna struktura społeczeństwa wzbudziła moją ciekawość i sprowokowała mnie do refleksji nad równością płci oraz rolą religii w formowaniu społeczeństwa. Autorka wnikliwie analizuje te zagadnienia, eksplorując zarówno zalety, jak i wady takiego systemu. Choć sama jestem sceptyczna w kwestiach religijnych, to wniknięcie na kartach powieści w świat, gdzie pełni ona rolę najważniejszą, było ciekawym doświadczeniem.

"Ludzie bez dusz" początkowo nie zaskakuje tempem. Autorka stopniowo wprowadza czytelników w wykreowany świat, przedstawia bohaterów oraz zasady tu panujące. Im dalej brnęłam, tym fabuła przyspieszała, a zakończenie wbiło mnie w fotel! Kreacja bohaterów to niby nic odkrywczego, a jednak wzbudzili moją sympatię. Nieco infantylne zachowanie Eleny i jej przyjaciółek mogło być początkowo lekko irytujące, ale składałam to na karb ich młodego wieku, bacznie obserwując proces dojrzewania głównej bohaterki.

"Ludzie bez dusz" to wielowątkowa, angażująca powieść, przy której spędziłam fantastyczne chwile. To nie tylko obraz matriarchatu, ale też szczegółowe zagłębienie się w ludzką psychikę, delikatne muśnięcie psychologii tłumu, a także potwierdzenie tego, że w słowach "religia to opium dla ludu" jest więcej prawdy, niż sądziłam. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom literatury fantasy oraz fanom głęboko zakorzenionych wątków społeczno-religijnych.

Co za powieść! "Ludzie bez dusz" to fantastycznie napisana historia, w której znajdziemy ciekawe, angażujące wątki. Nie dowierzam, że to debiut - Danuta Psuty z prawdziwą wirtuozerią snuje opowieść, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Akcja rozgrywa się w kraju silnie ugruntowanym w ...

Rozwiń

Zwiń

Micalea Smeltzer powraca z nową książką! Nie jest to powieść, która jak "Wytrwałość dzikich kwiatów", doprowadziła mnie do łez, ale bardzo doceniam to, że autorka w swojej twórczości przykłada dużą wagę do zdrowia psychicznego i normalizuje uczęszczanie na terapię. Pisarka ponownie wzięła na tapet motyw różnicy wieku i slow burn, a splatając je stworzyła ciekawą, angażującą historię, która poruszy niejedno serce.

Jednym z najważniejszych według mnie aspektów tej powieści jest sposób, w jaki autorka eksploruje temat traumy pourazowej i jej wpływu na życie młodej osoby. Piekierszowana w środku Dani próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości, popełnia błędy, ale nadal jest nastolatką, która potrzebuje pomocy. Smeltzer zdaje sobie sprawę z delikatności tego tematu i przedstawia go w sposób empatyczny i autentyczny, co pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć walkę bohaterki z przeszłością oraz proces gojenia się ran, których nie widać gołym okiem.

Wątek romantyczny między Dani i Lachlanem stanowi serce powieści. Ich powoli rozwijająca się więź została pięknie przedstawiona, a dynamika między nimi jest przekonująca. Jednakże, równie poruszająca jest relacja między Dandelion a jej bratem Sage'em. Smeltzer w ciepły i subtelny sposób ukazuje troskę i opiekę Sage'a nad siostrą, co szczerze mnie urzekło. Ich dialogi, zabawne teksty oraz odgrywanie klasycznych ról starszego, silnego brata oraz jego kochanej młodszej siostrzyczki sprawiało, że wielokrotnie uśmiechnęłam się pod nosem. Niestety, mimo licznych zalet, powieść nie jest pozbawiona wad. Sceny intymne zostały niepotrzebnie rozwleczone, co przerywało rytm narracji i irytowało mnie. Ponadto, dla niektórych czytelników, szczególnie tych młodszych, niektóre sceny mogą być stanowczo zbyt prowokujące.

W powieści "Sweet Dandelion" obok zakazanej miłości, równie ważnym wątkiem jest przyjaźń - jeden z najważniejszych elementów ludzkiego życia, zdolnym do uzdrawiania i przynoszenia radości. Widząc, jak Dani stopniowo odzyskuje zaufanie i otwiera się na nowe relacje, uśmiechałam się i cieszyłam, że bohaterka zdrowieje oraz ewoluuje na moich oczach. Rozmowy z Lachlanem odegrały kluczową rolę w procesie przemiany Dandelion. Pod jego opieką dziewczyna dojrzewa emocjonalnie i zaczyna ponownie otwierać się na świat, a także odkrywać siłę przyjaźni.

"Sweet dandelion" to opowieść o dziewczynie, która przeszła piekło i o pedagogu szkolnym, który próbuje jej pomóc poukładać życie po tragicznych wydarzeniach. To też historia przyjaźni, nastoletnich problemów i przepięknej relacji na linii siostra brat. Książka Micalei Smeltzer to poruszająca i intensywna powieść, która porusza ważne tematy, takie jak trauma pourazowa i proces godzenia się z przeszłością. Pomimo swoich wad, książka wciągnęła mnie swoją autentycznością i pięknem relacji między bohaterami. Dla miłośników romantycznych historii z głębszym przesłaniem, "Sweet Dandelion" będzie niezapomnianym czytelniczym doświadczeniem.

Micalea Smeltzer powraca z nową książką! Nie jest to powieść, która jak "Wytrwałość dzikich kwiatów", doprowadziła mnie do łez, ale bardzo doceniam to, że autorka w swojej twórczości przykłada dużą wagę do zdrowia psychicznego i normalizuje uczęszczanie na terapię. Pisarka ponow...

Rozwiń

Zwiń

"Miasto gwiezdnego pyłu" to debiutancka powieść fantasy spod pióra Georgii Summers, która pomimo kilku niedoskonałości pochłonęła mnie bez reszty. Motywy, takie jak pradawna klątwa, stare domostwo czy walka z przeznaczeniem bardzo mi się spodobały i sprawiły, że naprawdę zaangażowałam się w historię rodu Everly, który od pokoleń zmaga się z mrocznym przekleństwem oraz poczuciem wyobcowania wśród swych pobratymców. To połączenie stanowiło według mnie świetne urozmaicenie fabuły oraz utrudnienie na drodze Violet ku prawdzie. Mając za towarzystwo Aleksandra, asystenta krwiożerczej Penelopy, dziewczyna musi rzucić się wprost z iluzorycznie bezpiecznego starego domu rodu Everly w objęcia niebezpieczeństwa, przygód i magii potężniejszej, niż sobie wyobraża.

W "Mieście gwiezdnego pyłu" Georgia Summers kreuje niezwykle zróżnicowane i wielowymiarowe postaci, które składają się na bogaty i fascynujący świat powieści. Wśród bohaterów wyróżniają się zarówno świetne czarne charaktery, jak i postaci po stronie dobra, które również są wyjątkowe i interesujące.
Na czele "tych złych" stoi Penelopa, groźna i tajemnicza prześladowczyni rodu Everly. Jej nieustający gniew i żądza krwi dodają historii emocjonalnego balastu, tworząc antagonistkę, która nie pozostawia czytelnikowi złudzeń co do swoich złych intencji.

Podczas lektury dało się odczuć, że to początkowe kroki autorki na scenie fantasy, ale nie odbierało mi to czerpania przyjemności ze śledzenia losów Violet. Choć główna bohaterka jest bardzo naiwna, było to według mnie naturalne, biorąc pod uwagę to, w jak odizolowanym otoczeniu się wychowywała. Autorka przeplata elementy magii z realistycznym opisem świata, tworząc w ten sposób fascynujący i spójny obraz uniwersum, którego kreacja mnie zachwyciła. Motyw legend przeplatany z klątwami, magiczny metal, zaginiony świat oraz gwiazdy stąpające po ziemi były bardzo ciekawym urozmaiceniem powieści.

"Miasto gwiezdnego pyłu" jest debiutem Georgii Summers, co jest odczuwalne podczas lektury, ale nadal jest to dobra powieść fantasy, która szczerze mi się podobała. Doceniam misternie wykreowaną fabułę, świetnie skonstruowane uniwersum, w którym realny świat przeplata się z tym magicznym oraz bohaterów, których autorka powołała do życia na kartach powieści. Książka ta będzie idealna dla osób, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z literaturą fantastyczną, dla tych bardziej wprawionych może okazać się schematyczna. Zachęcam do przeczytania.

"Miasto gwiezdnego pyłu" to debiutancka powieść fantasy spod pióra Georgii Summers, która pomimo kilku niedoskonałości pochłonęła mnie bez reszty. Motywy, takie jak pradawna klątwa, stare domostwo czy walka z przeznaczeniem bardzo mi się spodobały i sprawiły, że naprawdę zaangażowałam się ...

Rozwiń

Zwiń

"Tajemnica lekarki" Leslie Wolfe to niezwykle porywająca powieść, która zaplątała mnie w sieć emocji i tajemnic. Anne Wiley, utalentowana lekarka, staje w obliczu nieoczekiwanej tragedii, która wstrząśnie nie tylko jej życiem zawodowym, ale i osobistym. Książka przenika duszne klimaty thrillera, jednocześnie dotykając głęboko ludzkich emocji i moralnych dylematów. Idealne połączenie!

Anne Wiley, główna bohaterka, ma wszystko - cudownego męża, piękny dom i wymarzoną pracę, w której się spełnia. Jednak gdy na jej stole umiera pacjent, a odkrywa jego prawdziwą tożsamość, wszystko się zmienia, a wewnętrzne demony znowu przejmują władzę nad jej duszą.
Fabuła powieści, choć nieśpieszna, jest niezwykle zawiła i wielowarstwowa. Tonęłam w domysłach, gubiłam się w wątkach, by w końcu wyrobić sobie teorię, która częściowo pokryła się z zamysłem autorki.

Wydarzenia z sali operacyjnej budzą w Anne wątpliwości co do własnych umiejętności. Kiedy na scenie pojawia się pani prokurator, a perspektywa procesu sądowego staje się coraz bardziej realna, główna bohaterka rozpoczyna prawdziwą gonitwę myśli, domysłów i docieka, kto stoi za oskarżeniem. Autorka nie tylko zapewniła mi wgląd w świat medycyny, ale również w mechanizmy funkcjonowania szpitala i systemu prawnego, które mogą mieć ogromny wpływ na losy bohaterów. Dodatkowym smaczkiem jest fakt, że w tle rozgrywa się wyścig o fotel burmistrza, w którym bierze udział mąż Anne...

"Tajemnica lekarki" to powieść, przy której poddałam w wątpliwości własną moralność. Autorka przy pomocy Anne przedstawia historię, w której nie ma dobrego rozwiązania, a każda podjęta decyzja będzie rzutować na przyszłości, włożyła kij w mentalne mrowisko. Czy postąpiła słusznie? Czy ja jej miejscu zrobiłabym to samo? Czy naprawdę jest odpowiedzialna za śmierć pacjenta? Na to pytanie już nie odpowiem, musicie przeczytać tę powieść! Jedyne, co mogę podpowiedzieć: spodziewajcie się niespodziewanego!

"Tajemnica lekarki" to powieść z pogranicza thrillera i dramatu obyczajowego, której największym atutem jest duszna atmosfera, paranoidalna pętla oskarżeń oraz głęboko skrywane sekrety, których odkrycie odmieni życie bohaterów o 180 stopni. "Tajemnica lekarki" to więcej niż tylko thriller medyczny - to głęboka podróż przez ludzką psychikę, mroczne tajemnice i nieoczekiwane zwroty akcji Zachęcam do przeczytania!

"Tajemnica lekarki" Leslie Wolfe to niezwykle porywająca powieść, która zaplątała mnie w sieć emocji i tajemnic. Anne Wiley, utalentowana lekarka, staje w obliczu nieoczekiwanej tragedii, która wstrząśnie nie tylko jej życiem zawodowym, ale i osobistym. Książka przenika duszne kl...

Rozwiń

Zwiń

Krwawy, zaskakujący kryminał z kilkoma minusami - tak w skrócie mogę opisać książkę Daniela Komorowskiego. Sama kreacja seryjnego mordercy, jego pragnienie krwi i strachu to dla mnie robota na piątkę z plusem. Policyjne śledztwo również zostało ciekawie poprowadzone, pełne zagadek, niedopowiedzeń i zwrotów akcji - tego potrzebowałam.

Największym atutem tej powieści jest kreacja seryjnego mordercy, znanego jako Szklarz. Jego pragnienie krwi oraz strachu ofiar sprawia, że czytelnik zostaje wciągnięty w mroczny świat zbrodni. Komorowski stworzył postać niezwykle sadystycznego i inteligentnego przestępcy, który potrafi zaskoczyć nawet doświadczonych detektywów - takich seryjniaków na kartach powieści uwielbiam. Kreacja pozostałych bohaterów pozostawia niestety trochę do życzenia. Adam Lebuda i jego dawna ukochana, Ewa Bielecka, momentami wydają się irytujący i infantylni. Mimo tego, że oboje byli już po trzydziestce, ich relacja zdawała się być, kolokwialnie mówiąc szczeniacka, brakowało mi komunikacji i dojrzałości.

Fabuła przeplata się ciekawie poprowadzoną akcją, nadmiarem dziwnych rozmyślań dziennikarza z opisami zbrodni Szklarza. Jest zaskakująco, momentami nudno, by za chwilę znowu coś się zadziało. "Szklarz" to nie tylko historia kryminalna, ale także głębokie studium ludzkiej psychiki, złożonej natury zła oraz napięcia między sprawiedliwością a zemstą. Moment kulminacyjny jest nie tylko emocjonujący, ale także pełen dramatyzmu i wewnętrznej walki bohaterów między życiem a śmiercią. A zakończenie... wow! Mistrzostwo! Miałam mnóstwo teorii, ale tej kompletnie nie brałam pod uwagę, autorowi udało się mnie zaskoczyć.

Największym minusem "Szklarza" jest według mnie nadmiar bezsensownych opisów czynności, jakie wykonywał dziennikarz. Mając wybór nad rozważaniami bohatera, co do wyboru dodatków kanapki, a krwawymi opisami zbrodni i zgłębianiem się w umyśle mordercy, to zdecydowanie wybiorę to drugie. Te fragmenty mogłyby zostać skrócone lub całkowicie pominięte, co poprawiłoby tempo narracji i sprawiło, że książka byłaby jeszcze bardziej wciągająca.

"Szklarz" Daniela Komorowskiego to poprawny kryminał, choć daleko mu do miana wybitnego dzieła. Ma niedociągnięcia, takie jak nadmiar opisów czy nieco irytujący bohaterowie, ale mimo wszystko warto sięgnąć po tę powieść dla mordercy, który jest nakreślony rewelacyjnie. Dla miłośników kryminałów "Szklarz" będzie prawdziwą gratką, a dla tych, którzy lubią się zastanawiać nad moralnością i psychologicznymi aspektami zła, ta książka otworzy nowe perspektywy. Zdecydowanie polecam sięgnąć po "Szklarza" i samemu wyrobić sobie opinię.

Krwawy, zaskakujący kryminał z kilkoma minusami - tak w skrócie mogę opisać książkę Daniela Komorowskiego. Sama kreacja seryjnego mordercy, jego pragnienie krwi i strachu to dla mnie robota na piątkę z plusem. Policyjne śledztwo również zostało ciekawie poprowadzone, pełne zagadek, niedopo...

Rozwiń

Zwiń

"Moc obietnic" Piotra Borlika to kryminał, który nie tylko wciąga od pierwszych stron, ale również porusza głębsze tematy, dotykając ludzkich emocji i psychiki. Główna bohaterka, była policjantka Agata Stec, stara się ułożyć sobie życie na nowo po odcięciu od dawnych znajomych i walki z nałogiem. To było moje pierwsze spotkanie z piórem autora, więc nie miałam pojęcia na co stać autora - teraz już wiem. Z pewnością na dużo.

Borlik wspaniale oddaje emocje i wewnętrzne konflikty Agaty, której cały świat zawalił się na głowę, ale jak to mówią - starego psa nie nauczysz nowych sztuczek, więc nie dziwiłam się wcale, że kobieta tak bardzo angażowała się w śledztwo, które już w żaden sposób jej nie dotyczyło. Autor wnikliwie analizuje psychikę postaci oraz przedstawia różne metody manipulacji, co dodaje głębi i złożoności fabule.

Zagadkowe zbrodnie na nastolatkach, ciekawie wykreowani bohaterowie oraz emocjonalna podróż Agaty sprawiają, że książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. Choć Borlik doskonale operuje napięciem i intrygą, nie brakuje mu także wrażliwości na problemy ludzkiej natury. Poprzez historię Agaty i jej relacje z innymi bohaterami, autor dotyka tematów takich jak rodzinne więzi, straty oraz pragnienie sprawiedliwości.

Fabuła jest zawiła, a śledztwo Agaty prowadzone równolegle z tym policyjnym to naprawdę kawał porządnej literatury kryminalnej. Książka jednak nie jest bez was - jej największym mankamentem powieści był dla mnie moment "odklejenia się" od rzeczywistości jednego z bohaterów, co trochę zaburzyło spójność powieści. Gdy sytuacja go przerosła, całkowicie odpłynął, ale wyszło to moim zdaniem średnio, tak jakby autor chciał za dużo i za bardzo.

"Moc obietnic" to nie tylko dobry kryminał, ale też zagłębienie się w ludzką psychikę, metody manipulacji oraz obraz zła w najczystszej postaci. Zachęcam do zagłębienia się w tę historię, która mimo braku znajomości poprzednich tomów, łatwo pozwoliła mi się odnaleźć, a Borlik w pełni zasługuje na uwagę czytelników poszukujących dobrej literatury kryminalnej.

"Moc obietnic" Piotra Borlika to kryminał, który nie tylko wciąga od pierwszych stron, ale również porusza głębsze tematy, dotykając ludzkich emocji i psychiki. Główna bohaterka, była policjantka Agata Stec, stara się ułożyć sobie życie na nowo po odcięciu od dawnych znajomych i ...

Rozwiń

Zwiń