Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli kryminał, to mocno rozbudowany i z powolną akcją? Czy wartki i treściwy?

„Kraina złotych kłamstw” Anny Górnej, to kryminał z akcją rozgrywającą się w Szwajcarii. W 2004 roku dochodzi do zaginięcia młodej dziewczyny Julie Pearson związanej z aktorem Jackiem Harfordem. Po 15 latach dochodzi do zaginięcia kolejnej partnerki Jacka. Czy ma z tym coś wspólnego? Media oraz policja widzą tylko jednego winnego, jednak nie mają bezpośrednich śladów. Do sprawy przyłącza się Piotr Sauer, czyli były policjant, aktualnie odgrywający rolę detektywa.

Zapoznanie się z historią zajęło mi sporo czasu i muszę przyznać, że nie wywarła na mnie większego wrażenia. Nie było wielkiego wow, ale też do końca się nie zawiodłam. Sama akcja jest prowadzona bardzo wolno przy 600 stronach książki, może to być w pewnych momentach nużące. Działania Sauera przypominają nieco kręcenie wokół własnej osi, coś na zasadzie niby wiem, że dzwonią, ale nie wiem w którym kościele.

Dodatkowo nie kupiły mnie liczne powtórzenia: „perlisty śmiech”, „czuł, że mu coś umyka” itp. trochę tego za dużo i za często.

Mimo wszystko książka miała coś w sobie, że byłam ciekawa jej zakończenia i chciałam przeczytać do samego końca, gdzie dynamika wzrasta. Przyjemne pióro autorki, jednak coś mi tutaj nie zagrało w tempie powieści.

Jeśli ktoś lubi wolno rozwijające się historie i mocno rozbudowane tło społeczne, istnieje prawdopodobieństwo, że będzie zadowolony.

Jeśli kryminał, to mocno rozbudowany i z powolną akcją? Czy wartki i treściwy?

„Kraina złotych kłamstw” Anny Górnej, to kryminał z akcją rozgrywającą się w Szwajcarii. W 2004 roku dochodzi do zaginięcia młodej dziewczyny Julie Pearson związanej z aktorem Jackiem Harfordem. Po 15 latach do...

Rozwiń Zwiń

Chciał_byś cofnąć się w czasie? Masz czasami wrażenie, że jesteś w nieodpowiednim miejscu i o nieodpowiedniej porze?

Książka „Nie to miejsce, nie ten czas” Gillian McAllister to historia, z jaką wcześniej się nie spotkałam. Motyw pętli czasowej często bywa w literaturze oklepany, jednak nie tym razem.

Historia rozpoczyna się w momencie, kiedy Jen Brotherhood jest świadkinią morderstwa, którego dokonuje jej syn Todd. Od tamtej pory można powiedzieć, że czas staje na głowie, a w zasadzie cofa się.

Czy Jen uda się zapobiec tragedii? Czy bliskim osobom można ufać w stu procentach?

Do tej pory czytałam niewiele książek, które im dalej w las tym mam wrażenie, że wiem mniej. Akcja toczy się wstecz i wydaje się, że jesteś coraz bliżej końca, a liczba niewiadomych rośnie! Wydawać by się mogło, że pętle czasowe będą elementem powtarzalnym, takim którego można się spodziewać. Tutaj nic z tych rzeczy. Fabuła zaskakująca z każdą stroną. Wciąga i intryguje.

Bardzo dopracowana historia, wszystkie szczegóły mają znaczenie i zostają ujawnione w odpowiednim momencie. Mimo, że miałam coraz więcej informacji, to w głowie panował chaos. Kończąc każdy rozdział dochodziły kolejne elementy układanki, które powinny mi rozjaśnić rozwiązanie zagadki.

Książka na pewno pozostanie ze mną na długi czas. Jest nietuzinkowa i z tych nieodkładalnych, od których ciężko się oderwać. Autorka kupiła mnie swoją historią.


Za książkę dziękuję Wydawnictwu Znak Crime.

Chciał_byś cofnąć się w czasie? Masz czasami wrażenie, że jesteś w nieodpowiednim miejscu i o nieodpowiedniej porze?

Książka „Nie to miejsce, nie ten czas” Gillian McAllister to historia, z jaką wcześniej się nie spotkałam. Motyw pętli czasowej często bywa w literaturze oklepany, jednak n...

Rozwiń Zwiń

Kolejny tom z serii „Siedem grzechów głównych” pt. „Chciwość” rozpoczyna się od feralnego włamania do domu bogatej rodziny. W tym przypadku para złodziei Monika i Mariusz natyka się na tajemniczego mężczyznę, który dokonuje samozwańczego wyroku na chłopaku.

Jaki był motyw tej zbrodni? I kim jest zakapturzony mężczyzna?

Czyściciel, bo takie miano zostaje mu nadane przez policję zabijając jednego z włamywaczy dąży do osiągnięcia wewnętrznego spokoju. Co nim kieruje? I co na celu ma jego zemsta?

Bohaterowie powieści Anny Krystaszek charakteryzują się odmiennością. Każdy z nich próbuje się uporać z problemami osobistymi i trudnościami.

Bardzo lubię przyjemny styl autorki, który sprawia, że kolejne rozdziały wchłania się momentalnie. W przypadku „Chciwości” bardziej od głównego wątku Czyściciela pochłonęły mnie wątki poboczne, co nie oznacza, że się nudziłam, wręcz przeciwnie! Tajemniczy i mroczny klimat bardzo wciąga.

Czekam na kolejny z grzechów głównych 😊

Kolejny tom z serii „Siedem grzechów głównych” pt. „Chciwość” rozpoczyna się od feralnego włamania do domu bogatej rodziny. W tym przypadku para złodziei Monika i Mariusz natyka się na tajemniczego mężczyznę, który dokonuje samozwańczego wyroku na chłopaku.

Jaki był motyw tej zbrodni? I ...

Rozwiń Zwiń

Kto zabił mamusię?

To moje drugie spotkanie z piórem autorki i muszę przyznać, że całkiem udane.

Pozostawiony przez byłą teściową list, który ma doprowadzić bohaterkę i autorkę w jednej osobie na trop zabójcy. Razem ze swoją przyjaciółką próbuje rozwikłać zagadkę. Dodatkowo dochodzi tajemnicza sprawa sprzed dwudziestu lat. Ale czym byłoby węszenie tropów bez przystojnego podkomisarza Bączyńskiego? Dzieje się, oj dzieje!

Zabawna, lekka i z błyskotliwym humorem książka na letnie wieczory. To co do mnie oczywiście trafia to cięte riposty oraz łatwość językowa, dzięki której historię czytało się błyskawicznie.

Czy Małgoni i Barbs oraz podkomisarzowi uda się rozwiązać zagadkę? Nic nie powiem! :)

Kto zabił mamusię?

To moje drugie spotkanie z piórem autorki i muszę przyznać, że całkiem udane.

Pozostawiony przez byłą teściową list, który ma doprowadzić bohaterkę i autorkę w jednej osobie na trop zabójcy. Razem ze swoją przyjaciółką próbuje rozwikłać zagadkę. Dodatkowo dochodzi taj...

Rozwiń Zwiń

To jak to jest u Ciebie? Dostrzegasz w sobie więcej wad, czy zalet? A może wady przekuwasz w zalety?

„Wszystkie wady Klary i jedna jej zaleta”, to pierwsza pozycja, którą miałam okazję przeczytać spod pióra Piotra Borlika. I w żadnym wypadku nie żałuję!

Klara jest kobietą po trzydziestce, ma pracę (przynajmniej do czasu), męża, którego otwarcie się przyznaje, że już nie kocha, dwóch synów i dom. Mogłoby się wydawać, że niczego jej nie brakuje, a jednak nie do końca.

Bardzo podobała mi się ta książka i wciągnęłam ją tym samym bardzo szybko. Nie zaskoczyło mnie, że mężczyzna napisał książkę z perspektywy kobiety, bo panowie to bardzo dobrzy obserwatorzy :)

Historia pełna humoru, czasami bardzo sarkastycznego, czasami to śmiech przez łzy, ale jednak. Klara na kartach powieści z zagubionej, trochę niepewnej kobiety staje się pewną siebie i wiedzącą czego chce babką. A przede wszystkim taką, która nie da sobą pomiatać i otwarcie o tym mówi.

Nie będę spolerować, ale każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.

„Tak, wiem, na początku tej historii przedstawiłam bycie kobietą jako moją największą wadę. Nadal tak uważam, co nie oznacza, że nie ma to żadnych pozytywnych stron,…”.

To jak to jest u Ciebie? Dostrzegasz w sobie więcej wad, czy zalet? A może wady przekuwasz w zalety?

„Wszystkie wady Klary i jedna jej zaleta”, to pierwsza pozycja, którą miałam okazję przeczytać spod pióra Piotra Borlika. I w żadnym wypadku nie żałuję!

Klara jest kobietą po trzydziestc...

Rozwiń Zwiń

Czwarty tom serii o komisarz Oldze Balickiej rozpoczyna się od znalezienia zwłok kobiety w starej, szkolnej bursie.

Miejsce skrywa jednak wiele tajemnic. Remont, który został przeprowadzony na terenie ujawnił szczątki kilku osób, żeby za moment pojawiły się kolejne zwłoki. Kim są ofiary i do kogo należy znaleziony różaniec?

Dużym plusem książek Katarzyny Wolwowicz jest możliwość uczestnictwa w śledztwie. Narracja prowadzona jest w taki sposób, że za każdym razem wydaje mi się, iż biorę czynny udział. Zagadka jest uknuta bardzo misternie, ale na pewnym etapie domyśliłam się, kto, co, jak i dlaczego. Nie zepsuło mi to jednak zabawy do końca. Mało tego, pewien fragment sprawił, że zamarłam – na szczęście tylko na moment.

„Każdy w specyficznych warunkach, targany skrajnymi emocjami może stać się zabójcą.
Może, czy nie może? :D Według mnie, owszem.

Czwarty tom serii o komisarz Oldze Balickiej rozpoczyna się od znalezienia zwłok kobiety w starej, szkolnej bursie.

Miejsce skrywa jednak wiele tajemnic. Remont, który został przeprowadzony na terenie ujawnił szczątki kilku osób, żeby za moment pojawiły się kolejne zwłoki. Kim są ofiary ...

Rozwiń Zwiń

„Proces diabła” to druga część przygód Kuby Sobańskiego i jego wycieczek do raju.

Rzeźnik Niewiniątek grasujący w Krakowie został ujęty i skazany na dożywocie. Teraz pojawia się człowiek, który morduje prostytutki. Można powiedzieć, że Rozpruwacz zostaje przyłapany na gorącym uczynku, ale czy na pewno? Kuba Sobański zostaje jego obrońcą, jednak czy posiada niezbite dowody aby obronić swojego klienta?

W życiu Sobańskiego pojawia się też nowa kobieta, która działa zabójczo 😊 na jego uśpione demony. Przynajmniej teoretycznie uśpione.

Bardzo odpowiada mi styl autora i zwroty akcji, do który po pierwszej części można powiedzieć, że przywykłam. Co nie oznacza, że nie byłam zaskoczona, bo byłam i to niejednokrotnie. Możliwość zajrzenia do umysłu seryjnego zabójcy, to wisienka na torcie. Obrona zabójcy przez zabójcę, to bardzo ciekawy zabieg, którego się nie spodziewałam.

No i to zakończenie! Nic tylko zaczynać kolejną część!

„Proces diabła” to druga część przygód Kuby Sobańskiego i jego wycieczek do raju.

Rzeźnik Niewiniątek grasujący w Krakowie został ujęty i skazany na dożywocie. Teraz pojawia się człowiek, który morduje prostytutki. Można powiedzieć, że Rozpruwacz zostaje przyłapany na gorącym uczynku, al...

Rozwiń Zwiń

Jak wiele jest w stanie zrobić człowiek, aby osiągnąć awans? Ano wiele.

„Toksyczne układy”, to trzeci tom historii z komisarz Olgą Balicką. Pracownica, kierowniczka wielkiej firmy farmaceutycznej zostaje odnaleziona martwa w swoim domu. Martwa, jak martwa, ale jej ciało jest zmasakrowane. Morderstwo zostaje powiązane z wcześniej już popełnionym, którego śledztwo zostało zamknięte. Obie zamordowane Panie pracowały w tej samej firmie. Czy BigPharma pozbywa się swoich pracowników? A może ktoś chciał się pozbyć konkurencji?

Ta część książki zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu, niż poprzednia, która w dużej mierze skupiała się na ciąży bohaterki. Tutaj w końcu dostałam kryminał, jakiego oczekiwałam. Autorka dzięki swojej lekkości przekazywania historii sprawiła, że bardzo szybko przeczytałam książkę. Dodatkowo połączenie zagadki kryminalnej z życiem prywatnym bohaterów sprawia, że lepiej ich poznajemy.

Dlaczego „Toksyczne układy”? Bo wciągają bez reszty, do momentu, w którym nie dowiesz się, co dzieje się w BigPharmie. Książki z tej serii czyta się albo słucha jednym tchem.

Jak wiele jest w stanie zrobić człowiek, aby osiągnąć awans? Ano wiele.

„Toksyczne układy”, to trzeci tom historii z komisarz Olgą Balicką. Pracownica, kierowniczka wielkiej firmy farmaceutycznej zostaje odnaleziona martwa w swoim domu. Martwa, jak martwa, ale jej ciało jest zmasakrowane...

Rozwiń Zwiń

„Cukier na duszy” to jak dla mnie opowieść o ludzkiej samotności. O tym, że każdy ma zapotrzebowanie na „cukier”, w postaci innych ludzi. Nawet największy introwertyk potrzebuje dać upust swoim słowom, czy uczuciom.
Bohaterowie są owinięci w ciszę, brak ujawniania swoich emocji hoduje w nich cmentarz uczuć i wspomnień, bo przecież nie można o nich mówić.
Stefan oprowadzał po stronach tej powieści, ukazując oblicza lat 90. w szczególności te trudne elementy. Słuchałam tego, co do mnie mówi i przyglądałam się czynom bohaterów. Tu nic nie było oczywiste. Jednak ilość negatywnych wydarzeń w życiu nastolatka, to było coś czego się nie spodziewałam.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Autora i muszę przyznać, że mocne. Dla mnie lata 90. są masą najlepszych wspomnień, które są w porównaniu do życia bohatera totalnym przeciwieństwem.
Niespieszne tempo, prowadzenie bohaterów i styl Autora, to naprawdę dobra literatura. Ktoś wspomniał w swojej recenzji, że nawet przekleństwa brzmią inaczej i to prawda.
Jednak to zakończenie jest niczym ten plaster miodu albo cukier na duszę, jak kto woli 😊

„Cukier na duszy” to jak dla mnie opowieść o ludzkiej samotności. O tym, że każdy ma zapotrzebowanie na „cukier”, w postaci innych ludzi. Nawet największy introwertyk potrzebuje dać upust swoim słowom, czy uczuciom.
Bohaterowie są owinięci w ciszę, brak ujawniania swoich emocji hoduje w n...

Rozwiń Zwiń

"Pamiętnik diabła", to moje pierwsze starcie z piórem
@adrian_bednarek_pisarz i jakże udane! 😍

Kuba Sobański ma 22 lata i wszystko, co pozornie
powinno czynić go szczęśliwym - piękną dziewczynę,
mieszkanie w Krakowie, studia prawnicze i sportowe
auto. Jednak ma też swoje drugie, diabelskie oblicze.
Zabija i nie potrafi oprzeć się swoim ciągotom.

Na pewno jest to książka dla osób o mocnych nerwach,
bo są fragmenty, w których bohater w tańcu się nie...
cacka. Autor dodatkowo poprzez narrację
pierwszoosobową wzmaga odbiór działań Kuby. Jego
fascynacja zabijaniem jest momentami wręcz
przerażająca. Masakryczne szczegóły zbrodni oraz
obojętność bohatera po zabójstwie wywoływały u mnie
nie małą konsternację.

Postać została tak wykreowana, że mimo iż jest to
zabójca, jego spryt, przebiegłość i rezolutność
fascynują.

Rzeźnik Niewiniątek sprawił, że na pewno sięgnę po
kolejne części. A dodatkowo, jeśli coś czyta Filip
Kosior, to ja to biorę w ciemno 😁

"Pamiętnik diabła", to moje pierwsze starcie z piórem
@adrian_bednarek_pisarz i jakże udane! 😍

Kuba Sobański ma 22 lata i wszystko, co pozornie
powinno czynić go szczęśliwym - piękną dziewczynę,
mieszkanie w Krakowie, studia prawnicze i sportowe
auto. Jednak ma też swoje drugie,...

Rozwiń Zwiń