Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przejmujący reportaż. Podwójne oblicze tej historii jest niezwykle interesujące i jest tym, co sprawia, że jest ona wyjątkowa i tak tragiczna. Mimo iż oprócz Jonesa śledzimy losy kilkunastu innych bohaterów autorowi udało się opisać to wszystko w zrozumiały i przystępny sposób. Zdjęcie na okładce bardzo hipnotyzujące - świetnie oddaje magnetyzm jaki musiał mieć w sobie Jim Jones.

Bardzo przejmujący reportaż. Podwójne oblicze tej historii jest niezwykle interesujące i jest tym, co sprawia, że jest ona wyjątkowa i tak tragiczna. Mimo iż oprócz Jonesa śledzimy losy kilkunastu innych bohaterów autorowi udało się opisać to wszystko w zrozumiały i przystępny sposób. Zdjęcie na okładce bardzo hipnotyzujące - świetnie oddaje magnetyzm jaki musiał mieć w...

Myślę, że książka ta mogłaby być lepsza niż jest. Czytając ją miałam wrażenie zmarnowanego potencjału. Mimo że miałam ochotę porzucić jej czytanie to jednak dało się w niej znaleźć ciekawe elementy, które ostatecznie sprawił, że przeczytałam tę powieść do końca. Przede wszystkim książce jest zbyt wielu bohaterów, przez co, mimo chęci autorki ich charaktery nie są wystarczająco głęboko zarysowane. Autorka pokazując tak wiele postaci stara się poruszyć wiele problemów społecznych, co moim zdaniem doprowadza do tego, że kwestie te są pokazane dość pobieżnie. Podoba mi się to, że Rowling napisała powieść podejmującą problemy społeczne (zwracając tym samym uwagę czytelnika na ich istnienie) ale tak duże ich nagromadzenie spłaca ten przekaz. Myślę, że gdyby książka ta obrała za głównych bohaterów rodzinę Weedonów i ich problemy, a pozostałych bohaterów traktowała bardziej marginalnie, byłaby lepsza i dawała więcej przestrzeni na głębsze „zbadanie” ich sytuacji.

[SPOILER] [SPOILER] [SPOILER] [SPOILER] [SPOILER] [SPOILER]
Moim zdaniem spokojnie można by usunąć postać Gai i jej wątek romantyczny z Arfem. Wątek relacji małżeńskiej Milesa i Samanthy jest potraktowany bardzo powierzchownie więc może lepiej by było w ogóle go nie poruszać? Howard i Shirley też potraktowani po łebkach więc też do wyrzucenia. I nie chodzi mi o to, ze te tematy nie są ważne - tj, kryzys małżeński, poczucie niedocenienia, zmarnowanych szans i marzeń z młodości czy też wieloletnia zdrada małżeńska wychodząca na jaw w bardzo już dojrzałym wieku. One są ciekawe ale zasługują na więcej przestrzeni i psychologicznego zgłębienia i zrozumienia sytuacji. Tak samo z Sukhvinder. Mam wrażenie, że autorka koniecznie chciała rozbudować jej postać tak, aby była kimś więcej niż tyko ofiara przemocy ze strony Fats’a ale czuć było pretekstowość tego zabiegu.

Podsumowując, w książce jest zbyt wiele wątków. Moim zdaniem powinna się ona skupiać na rodzinie Krystal Weedon i Fats’a Walla. Wybrałam te dwie rodziny, gdyż i tak mniej więcej od połowy książki są oni głównymi bohaterami powieści. To już przez całą książkę mogli nimi być! Krystal i Fats są dość nietypowymi bohaterami, wokół których można by napisać całą książkę. Może Rowling nie chciała znów pisać o nastolatkach ale odnoszę wrażenie, że właśnie to jej wychodzi najlepiej więc dlaczego z tym walczyć? Poza tym, opisując tez ich rodziny miałaby kilka ciekawych postaci dorosłych - przede wszystkim rodzice Fats’a, którzy byli bardzo ciekawymi postaciami a dostali zdecydowanie za mało „czasu antenowego”.

Myślę, że książka ta mogłaby być lepsza niż jest. Czytając ją miałam wrażenie zmarnowanego potencjału. Mimo że miałam ochotę porzucić jej czytanie to jednak dało się w niej znaleźć ciekawe elementy, które ostatecznie sprawił, że przeczytałam tę powieść do końca. Przede wszystkim książce jest zbyt wielu bohaterów, przez co, mimo chęci autorki ich charaktery nie są...