Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta miała opowiadać o dramacie kobiet, które stały się ofiarami handlu ludźmi, gwałtu i przemocy. Poniekąd tak jest, jednak tak ciężki temat został opisany w sposób niezwykle banalny. Autorka pisze denne dialogi, które aż rażą swoją sztucznością, w trakcie powieści wplata promocję swoich pozostałych książek, a na koniec bez wyjaśnienia pozostawia losy głównej bohaterki, której postać przedstawia od samego początku. Dobrze zapowiadająca się książka, okazała się słaba. Szkoda.

Książka ta miała opowiadać o dramacie kobiet, które stały się ofiarami handlu ludźmi, gwałtu i przemocy. Poniekąd tak jest, jednak tak ciężki temat został opisany w sposób niezwykle banalny. Autorka pisze denne dialogi, które aż rażą swoją sztucznością, w trakcie powieści wplata promocję swoich pozostałych książek, a na koniec bez wyjaśnienia pozostawia losy głównej...

Szczerze powiedziawszy spodziewałam się większego efektu "łał". Książka jest napisana w sposób jaki w obecnych czasach się sprzedaje. Moich przedmówców razi duża ilość wulgaryzmów i charakterystyka głównego bohatera- mnie niekoniecznie. Dlaczego? Ponieważ to jest obecnie powszechne- pełno tego w telewizji, internecie, gazetach, rozmowach przypadkowych ludzi. Co autor chciał w tej książce przekazać mogę się jedynie domyślać. W mojej opinii w mocno przerysowany sposób, pokazuje jak duża część społeczności jest płytka- liczą się pieniądze, seks, wygląd, cwaniactwo i seks (nieprzypadkowo słowo to napisałam dwa razy). Twór "Piotra C." ma jedną zaletę. Czyta się go szybko i lekko. Więc jeśli zbiór niezbyt dobrych felietonów wydaje się czytelnikowi dobrym zapychaczem czasu to polecam. Jeśli woli jednak nieco głębsze lektury, radzę trzymać się od tego z daleka.

Szczerze powiedziawszy spodziewałam się większego efektu "łał". Książka jest napisana w sposób jaki w obecnych czasach się sprzedaje. Moich przedmówców razi duża ilość wulgaryzmów i charakterystyka głównego bohatera- mnie niekoniecznie. Dlaczego? Ponieważ to jest obecnie powszechne- pełno tego w telewizji, internecie, gazetach, rozmowach przypadkowych ludzi. Co autor chciał...

Lubię tego typu powieści. Jest to książka, którą pozwala oderwać się od życia codziennego i najzwyczajniej w świecie odpocząć. Nie zmusza nas do ciągłego analizowania, nie przygnębia, jest lekka i idealna jeśli chcemy oderwać się od tych lepszych, troszkę bardziej wymagających książek.

Fabuła porównywalna do typowych filmowych komedii romantycznych. Główna bohaterka ze złamanym sercem, fazy żałoby po rozstaniu i nagłe zawirowania w jej życiu. Niby zwyczajne, niby oklepane, ale opisane z tak fajnym poczuciem humoru, że czyta się ją bardzo szybko i z przyjemnością!

Nie jest to literacki majstersztyk, ale jeśli mamy ochotę wyluzować przy kawie i książce to ta nada się do tego idealnie!

Lubię tego typu powieści. Jest to książka, którą pozwala oderwać się od życia codziennego i najzwyczajniej w świecie odpocząć. Nie zmusza nas do ciągłego analizowania, nie przygnębia, jest lekka i idealna jeśli chcemy oderwać się od tych lepszych, troszkę bardziej wymagających książek.

Fabuła porównywalna do typowych filmowych komedii romantycznych. Główna bohaterka ze...

Spodziewałam się banalnej historii z romansem w tle, jednak to co zastałam bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Choć zakończenie powieści jest deczko przewidywalne, książka niesamowicie oddziałuje na emocje czytelnika. Rzadko kiedy czytając coś mam łzy w oczach, a Danielle Steel się to udało!

"Dom przy Hope Street" to książka ukazująca kruchość życia, jego nieprzewidywalność, cierpienie związane z utratą ukochanej osoby, trudności związane z powrotem do codzienności po dramatycznych wydarzeniach.

Powieść jest krótka, czyta się ją szybko i w pełni zasługuje ona na poświęcenie odrobiny czasu! Polecam!

Spodziewałam się banalnej historii z romansem w tle, jednak to co zastałam bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Choć zakończenie powieści jest deczko przewidywalne, książka niesamowicie oddziałuje na emocje czytelnika. Rzadko kiedy czytając coś mam łzy w oczach, a Danielle Steel się to udało!

"Dom przy Hope Street" to książka ukazująca kruchość życia, jego...

Kryminał o ciężkiej tematyce, który czyta się z dużą lekkością.

W wątek toczącego się w sądzie postępowania zostały wplecione pojedyncze epizody z życia głównego bohatera, co pozwoliło w jakiś sposób lepiej poznać jego osobowość, poza strefą zawodową.
Ciekawym zabiegiem jest też historia siostry Claudii pojawiająca się "między wierszami". Zastanawia mnie tylko czy jest to atutem, ponieważ zamiast dogłębnie skupić się na głównym motywie- czyli sprawie prowadzonej przez mecenasa Guerrieri- autor wplótł nam kolejną dramatyczną historie, w której mamy do czynienia z przemocą wobec kobiet.

Ogólnie rzecz biorąc Carofiglio odwalił całkiem niezłą robotę.

Kryminał o ciężkiej tematyce, który czyta się z dużą lekkością.

W wątek toczącego się w sądzie postępowania zostały wplecione pojedyncze epizody z życia głównego bohatera, co pozwoliło w jakiś sposób lepiej poznać jego osobowość, poza strefą zawodową.
Ciekawym zabiegiem jest też historia siostry Claudii pojawiająca się "między wierszami". Zastanawia mnie tylko czy jest...

Pisząc tą recenzję nurtuje mnie jedno, podstawowe pytanie: Czy w rzeczywistości dwoje zupełnie obcych ludzi mogłoby nawiązać taką znajomość, jaką przedstawił nam w swojej książce Daniel Glattauer? Osobiście ciężko mi w to uwierzyć. Nie chodzi mi o sam fakt nawiązania znajomości, lecz kwestie przywiązania i wielkiej miłości, którą prezentuje nam autor. Takie, a nie inne nastawienie utrudnia mi nieco "wdrążenie" się w powieść.

Ogólnie rzecz biorąc cała koncepcja nie jest najgorsza. Plusem jest dość niespodziewane zakończenie, bo obyło się bez wielkiego zejścia internetowych kochanków- gdyby do takiego doszło książka straciłaby w moich oczach.

Z przykrością jednak muszę stwierdzić, że opowieść ta raczej nie zakorzeni mi się w umyśle i prędzej, czy później pójdzie w zapomnienie.

Pisząc tą recenzję nurtuje mnie jedno, podstawowe pytanie: Czy w rzeczywistości dwoje zupełnie obcych ludzi mogłoby nawiązać taką znajomość, jaką przedstawił nam w swojej książce Daniel Glattauer? Osobiście ciężko mi w to uwierzyć. Nie chodzi mi o sam fakt nawiązania znajomości, lecz kwestie przywiązania i wielkiej miłości, którą prezentuje nam autor. Takie, a nie inne...

Pisząc te opinię uśmiech sam ciśnie mi się na usta, ponieważ z tak pozytywną książką nie miałam dawno do czynienia!

Choć historia nie zaczyna się wesoło, bo główna bohaterka zostaje wdową i pogrążona jest w rozpaczy to całość opisana jest z taką lekkością i dozą humoru, że czyta się to z wielką przyjemnością.
Jest to idealna lektura jeśli chcemy się odprężyć i przy okazji poprawić humor!

Pisząc te opinię uśmiech sam ciśnie mi się na usta, ponieważ z tak pozytywną książką nie miałam dawno do czynienia!

Choć historia nie zaczyna się wesoło, bo główna bohaterka zostaje wdową i pogrążona jest w rozpaczy to całość opisana jest z taką lekkością i dozą humoru, że czyta się to z wielką przyjemnością.
Jest to idealna lektura jeśli chcemy się odprężyć i przy...

Książka nie zalicza się do typowych kryminałów. Znany niemiecki prawnik zawarł w niej opisy kilku spraw, z którymi miał do czynienia. W efekcie ukazuje nam jak przytłaczająca może być rzeczywistość, jak w sytuacjach kryzysowych zachowuje się człowiek oraz jakie są granice ludzkiej psychiki. Sposób w jaki przedstawia nam to wszystko autor sprawia, że książki tej się nie czyta- ją się pochłania. Zdecydowanie polecam!

Książka nie zalicza się do typowych kryminałów. Znany niemiecki prawnik zawarł w niej opisy kilku spraw, z którymi miał do czynienia. W efekcie ukazuje nam jak przytłaczająca może być rzeczywistość, jak w sytuacjach kryzysowych zachowuje się człowiek oraz jakie są granice ludzkiej psychiki. Sposób w jaki przedstawia nam to wszystko autor sprawia, że książki tej się nie...

Pierwsze co ciśnie mi się do głowy to stwierdzenie iż cała koncepcja autora to przerost formy nad treścią. Dlaczego? Ponieważ w zasadzie treść książki jest żadna i odnoszę wrażenie, że autor miał masę pomysłów, wszystko chciał zamieścić w jednym dziele, jednak po pewnym czasie brakło mu chęci, czy motywacji.

Z początku zapowiada się nieźle, jednak im dalej...tym gorzej. Czytając miałam wrażenie, że to coś w stylu tych kiepskich brazylijskich tasiemców- historia grupki przyjaciół, w której non stop ktoś się rozstaje, zdradza, jest też dziewczyna, która rzuca wszystko i chce podróżować, później wpleciona zostaje w to wszystko dramatyczna śmierć jednego z bohaterów i jest też namiastka o okrutności losu, bo przecież ginący w wypadku Paul musi mieć żonę i dziecko w drodze!

Nie przemawia też do mnie koncepcja tego, że akcja powieści toczy się od imprezy do imprezy. Bo choćbym nie wiem jakbym chciała, to nie jestem w stanie "wdrążyć się" w życie bohaterów, ponieważ mam do czynienia tylko z niektórymi epizodami, mającymi miejsce co kilka miesięcy.

W całym tym kociole podoba mi się narracja przedstawiana ze strony poszczególnych bohaterów, dzięki temu mamy okazję spojrzeć na sytuację z różnych stron, w zależności od tego kto nam ją relacjonuje.

"Dusza towarzystwa" to niewątpliwie książka przy której można się wyluzować, bo czyta się ją lekko. Niestety, ja osobiście widzę w niej więcej minusów, a szkoda, bo jak już wspomniałam zapowiadało się całkiem nieźle.

Pierwsze co ciśnie mi się do głowy to stwierdzenie iż cała koncepcja autora to przerost formy nad treścią. Dlaczego? Ponieważ w zasadzie treść książki jest żadna i odnoszę wrażenie, że autor miał masę pomysłów, wszystko chciał zamieścić w jednym dziele, jednak po pewnym czasie brakło mu chęci, czy motywacji.

Z początku zapowiada się nieźle, jednak im dalej...tym gorzej....

Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia co do tej książki. Niewątpliwie zalicza się ona do tych lżejszych powieści, które czyta się po to, aby zrelaksować się i oderwać nieco od codzienności, jednak nie jest to książka, która mnie pochłonęła i dla której gotowa byłam zarwać noc.

Wielka szkoda, że niektóre wątki w powieści nie są opisane wystarczająco dokładnie. Nie przemawia też do mnie koncepcja mocno okrojonej akcji, ponieważ odnoszę wrażenie, że autorka chciała opisać dużą część życia bohaterek, jednak miała ograniczony zasób słów do wykorzystania i aby ująć wszystko to co chciała nam przekazać, zrobiła to w sposób mocno streszczony.

Momentami miałam też wrażenie, że akcja jest dość przewidywalna i dodatkowo jest świetnym materiałem na tzw. tasiemca telewizyjnego. Kłótnia przyjaciółek, ucieczka jednej z nich, powrót na wyspę, romanse, rozstania, a w międzyczasie jeszcze historia zaginionej łodzi i córki czekającej na ojca.

Masa pomysłów autorki nie została wykorzystana do końca, a tylko naruszona, co wpływa na krytyczne podejście, przynajmniej z mojej strony.

Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia co do tej książki. Niewątpliwie zalicza się ona do tych lżejszych powieści, które czyta się po to, aby zrelaksować się i oderwać nieco od codzienności, jednak nie jest to książka, która mnie pochłonęła i dla której gotowa byłam zarwać noc.

Wielka szkoda, że niektóre wątki w powieści nie są opisane wystarczająco dokładnie. Nie przemawia...

Nie sądziłam, że książka po którą chwyciłam od niechcenia dostarczy mi tylu emocji. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie jest to banalny romans, lecz historia kobiety, która zmienia swoje podejście do życia pod wpływem wydarzeń, które mają miejsce w tytułowym Paryżu. Momentami niektóre elementy akcji wydają się odbiegać od wojennej rzeczywistości, jednak magiczna otoczka stworzona przez autorkę sprawiła, że nie przeszkadzało mi to, wręcz przeciwnie, stało się to atutem książki.

Nie sądziłam, że książka po którą chwyciłam od niechcenia dostarczy mi tylu emocji. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie jest to banalny romans, lecz historia kobiety, która zmienia swoje podejście do życia pod wpływem wydarzeń, które mają miejsce w tytułowym Paryżu. Momentami niektóre elementy akcji wydają się odbiegać od wojennej rzeczywistości, jednak magiczna otoczka...