Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisana doskonale.
Mimo to nadal nie mogę pojąć.

Napisana doskonale.
Mimo to nadal nie mogę pojąć.

czyta się dobrze i łatwo (dobra do szkoły lub kolejki u lekarza: akurat na raz;)- filozofia minimalistycznie i raczej tylko jako wskazanie podstaw etyki autentyczności.

czyta się dobrze i łatwo (dobra do szkoły lub kolejki u lekarza: akurat na raz;)- filozofia minimalistycznie i raczej tylko jako wskazanie podstaw etyki autentyczności.

kika esejów z tego tomu wprawiło mnie w doskonały humor swoją dopracowaną, idealną wręcz konstrukcją (nie można byłoby napisać tego lepiej! puenta,lekka i zgrabna, a jednocześnie naturalna i jakby od niechcenia), kilka lekko znudziło, ale przeważa jednak zachwyt nad kunsztem i trafnym ujęciem kontekstu kulturowego (bardzo rozległego!). Czysta przyjemność czytania dopełniona refleksją nad rzemiosłem pisarza i znaczeniem literatury dzisiaj. Większość esejów została napisana na przełomie 1999 i 2000 roku, zastanawiam się, w jaki sposób możliwe jest nasilenie objawów źle rozumianej demokratyzacji kultury w ciągu ostatnich lat, jeśli skrajne zjawiska opisywane przez Ugresic występowały już ponad 10 lat temu... będzie tylko gorzej? Czy może być gorzej? Zmieniają się tylko nieznacznie środki przekazu, ale kłamstwo i demokratyzacja kulturalna stoi, zdaje się, na podobnym poziomie.

kika esejów z tego tomu wprawiło mnie w doskonały humor swoją dopracowaną, idealną wręcz konstrukcją (nie można byłoby napisać tego lepiej! puenta,lekka i zgrabna, a jednocześnie naturalna i jakby od niechcenia), kilka lekko znudziło, ale przeważa jednak zachwyt nad kunsztem i trafnym ujęciem kontekstu kulturowego (bardzo rozległego!). Czysta przyjemność czytania dopełniona...

Przykro mi to przyznać, ale chyba powiastka filozoficzna w takiej odsłonie jest formą wyczerpaną do reszty, zupełnie dla współczesnego czytelnika anachroniczną. Woltera cenię i lubię, ale ta książka... rzeczywiście, jest pod koniec męcząca, nawet dla mnie, wytrwałego uparciucha. "Trzeba uprawiać swój ogródek", więc powracam do innych lektur z pewną ulgą kończąc "Kandyda".

Przykro mi to przyznać, ale chyba powiastka filozoficzna w takiej odsłonie jest formą wyczerpaną do reszty, zupełnie dla współczesnego czytelnika anachroniczną. Woltera cenię i lubię, ale ta książka... rzeczywiście, jest pod koniec męcząca, nawet dla mnie, wytrwałego uparciucha. "Trzeba uprawiać swój ogródek", więc powracam do innych lektur z pewną ulgą kończąc "Kandyda".

Krótka i rzeczowa odpowiedź Sartre'a na zarzuty pod adresem egzystencjalizmu. Sartre pisze wiele o wulgaryzacji filozofii i idei za przykład biorąc Marksa, ja jednak odnoszę wrażenie, że sam poddaje uproszczeniom egzystencjalizm, sprowadza go do kilku zasad, wytycznych, którymi należy podążać by wieść życie egzystencjalisty...

Krótka i rzeczowa odpowiedź Sartre'a na zarzuty pod adresem egzystencjalizmu. Sartre pisze wiele o wulgaryzacji filozofii i idei za przykład biorąc Marksa, ja jednak odnoszę wrażenie, że sam poddaje uproszczeniom egzystencjalizm, sprowadza go do kilku zasad, wytycznych, którymi należy podążać by wieść życie egzystencjalisty...

Nie jestem wielbicielem, ani tym bardziej znawcą komiksów- w życiu przeczytałam nie więcej niż pięć... Na ten warto było czekać! Sięgnęłam po niego tylko i wyłącznie ze względu na filozoficzną tematykę i postać Bertranda Russella, moje najnowsze filozoficzne odkrycie. Jestem oszołomiona i absolutnie urzeczona zręcznością fabuły i skomplikowaną narracją. Od strony graficznej- genialne! Dowcip i wiele szczegółów, które dopiero w drugim czytaniu wychodzą na światło dzienne. Odwzorowanie postaci trochę schematyczne, ale wystarczające i zaskakująco trafne, uwypukla najważniejsze cechy charakteru i wyglądu (moimi faworytami są Christos, Russel i oczywiście Wittgenstein- rysunkowy pomnik!) Jedyne co może drażnić to nieścisłości historyczne- wiele spotkań przedstawionych w powieści w ogóle nie mogło mieć miejsca! Plus za aneks końcowy i wyjaśnienia filozoficzno matematyczne.
Pasjonująca lektura! Pochłonęłam w jeden wieczór i czekam na więcej- mam nadzieję, że autorzy będą kontynuować pomysł na filozoficzny komiks!

Nie jestem wielbicielem, ani tym bardziej znawcą komiksów- w życiu przeczytałam nie więcej niż pięć... Na ten warto było czekać! Sięgnęłam po niego tylko i wyłącznie ze względu na filozoficzną tematykę i postać Bertranda Russella, moje najnowsze filozoficzne odkrycie. Jestem oszołomiona i absolutnie urzeczona zręcznością fabuły i skomplikowaną narracją. Od strony...

nowoczesny podręcznik etyki- jak dla mnie zbyt wybiórczy (zresztą sposób doboru tekstów zastanawiający- zbyt mało współczesnych koncepcji etycznych), ale dobrze że jest. Za mało szczegółów i większość nowszych koncepcji omawiana zbyt pobieżnie, z pominięciem istotnych elementów i pojęć. Plus za to za słowniczki po każdym rozdziale- rzetelne i przydatne. Jednak jak na podręcznik za mało konkretów.

nowoczesny podręcznik etyki- jak dla mnie zbyt wybiórczy (zresztą sposób doboru tekstów zastanawiający- zbyt mało współczesnych koncepcji etycznych), ale dobrze że jest. Za mało szczegółów i większość nowszych koncepcji omawiana zbyt pobieżnie, z pominięciem istotnych elementów i pojęć. Plus za to za słowniczki po każdym rozdziale- rzetelne i przydatne. Jednak jak na...

Książka którą można się delektować- w całości na jeden raz się nie nadaje, ale w zależności od potrzeb i kaprysu miło czyta się na wyrywki. Ominęłam rozdziały bardziej historyczne np. o papiestwie, za to poszczególne nurty filozoficzne opisane ciekawie, często polemicznie- nie brakuje subiektywnych, często surowych ocen samego Russela, na co trzeba uważać, bo nie zawsze ma rację... Ogólne wrażenie bardzo dobre pomimo wszechobecnego krytycyzmu i szeroko zarysowanego tła historycznego i kulturalnego epok.

Książka którą można się delektować- w całości na jeden raz się nie nadaje, ale w zależności od potrzeb i kaprysu miło czyta się na wyrywki. Ominęłam rozdziały bardziej historyczne np. o papiestwie, za to poszczególne nurty filozoficzne opisane ciekawie, często polemicznie- nie brakuje subiektywnych, często surowych ocen samego Russela, na co trzeba uważać, bo nie zawsze ma...

rygorystyczne jak na dzisiejsze czasy kryteria bycia uczonym (nie naukowcem! odtwórczym i fanatycznym doktorkiem). Trudno sprostać wszystkim zaleceniom i myślę nawet, ze w normalnych warunkach jest to zupełnie nieosiągalne... Uprawianie nauki, wiedzy, czy filozofii nie jest tylko hobby czy pasją, ale częścią życia, częścią tożsamości człowieka uczonego, który nie prowadzi wbrew pozorom "podwójnego życia", a jest raczej spójną osobą w sobie i dla siebie. Niemniej jest to przyjemna lektura nie tylko dla studentów filozofii i uczniów autora.

rygorystyczne jak na dzisiejsze czasy kryteria bycia uczonym (nie naukowcem! odtwórczym i fanatycznym doktorkiem). Trudno sprostać wszystkim zaleceniom i myślę nawet, ze w normalnych warunkach jest to zupełnie nieosiągalne... Uprawianie nauki, wiedzy, czy filozofii nie jest tylko hobby czy pasją, ale częścią życia, częścią tożsamości człowieka uczonego, który nie prowadzi...

Jako uzupełnienie, pomoc lub podsumowanie najważniejszych rzeczy. Istnie atomowe zdania proste, bez komplikowania, co się niestety czasem zdarza w filozofii...

Jako uzupełnienie, pomoc lub podsumowanie najważniejszych rzeczy. Istnie atomowe zdania proste, bez komplikowania, co się niestety czasem zdarza w filozofii...