Jesteśmy społecznością, która kocha książki

100 % Kafki - niepokojący klimat,fantastyka z rysem prawdopodobieństwa, samotność jednostki w obliczu mętnej masy niezrozumiałych motywacji społeczeństwa. Osobiście zachwyciło mniej niż opowiadania (np Metamorphosis czy Kolonia karna) może zabrakło mi ich klimatu z dreszczykiem, ale trzeba przyznać majstersztyk pisarski.

100 % Kafki - niepokojący klimat,fantastyka z rysem prawdopodobieństwa, samotność jednostki w obliczu mętnej masy niezrozumiałych motywacji społeczeństwa. Osobiście zachwyciło mniej niż opowiadania (np Metamorphosis czy Kolonia karna) może zabrakło mi ich klimatu z dreszczykiem, ale trzeba przyznać majstersztyk pisarski.

Autor po raz kolejny ukazuje samotność jednostki. Bohater, tytułowy Malone (man alone lub me alone) przykuty do łózka, zaczyna pisać by wypełnić nudę. Z książki przebija typowa dla Becketta gorycz, czasem wulgarność, która jest skutkiem tragicznej bezsilności. Nie jest to proza łatwa ani relaksująca. Ciężki język, zatarcie cech bohaterów, wielokrotne powtarzanie tych samych treści, wszystko sprawia, że czytelnik niemal męczy się wraz z narratorem, który chętnie ukróciłby swoją mękę. Lecz później bohater stwierdza : Tak, łatwo się mówi, ale trudno wszystko zostawić". Podobnie czytelnikowi trudno zostawić bohatera i towarzyszy mu do końca... książki.
Nie jest to książka dla tych którzy lubią wartką akcję, ani dla tych co cenią naukowe wywody. A jednak jest w niej dużo prawdy na temat naszego życia, a przede wszystkim na temat jego końca.Polecam każdemu, kto chciałby przez krótką chwilę zastanowić się nad jednym lub/i drugim i oczywiście każdemu fanowi Becketta.

Autor po raz kolejny ukazuje samotność jednostki. Bohater, tytułowy Malone (man alone lub me alone) przykuty do łózka, zaczyna pisać by wypełnić nudę. Z książki przebija typowa dla Becketta gorycz, czasem wulgarność, która jest skutkiem tragicznej bezsilności. Nie jest to proza łatwa ani relaksująca. Ciężki język, zatarcie cech bohaterów, wielokrotne powtarzanie tych samych...

Nawet jeśli filozofia egzystencjalizmu nie jest komuś szczególnie bliska, to ten utwór Camusa jest naprawdę wart przeczytania. To jak operuje językiem, szczególnie w Renegat albo umysł zmącony jest właściwe tylko mistrzom literatury - czujemy ją wszystkimi zmysłami. Majstersztyk ekspresji. I impresji.

Nawet jeśli filozofia egzystencjalizmu nie jest komuś szczególnie bliska, to ten utwór Camusa jest naprawdę wart przeczytania. To jak operuje językiem, szczególnie w Renegat albo umysł zmącony jest właściwe tylko mistrzom literatury - czujemy ją wszystkimi zmysłami. Majstersztyk ekspresji. I impresji.