Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyjemne czytadło przed snem. Irytujący byl wątek z szukaniem książki. Ciekawe zakończenie.

Przyjemne czytadło przed snem. Irytujący byl wątek z szukaniem książki. Ciekawe zakończenie.

To moje pierwsze spotkanie z autorem.
Zawsze zanim kupię książkę, czytam opinie i patrzę na oceny. W wielu komentarzach pojawia się, że jest to wzruszająca opowieść i wyciskacz łez. Poza tym, że jest to najlepsza książka Sparksa.

Prawdę mówiąc była to dla mnie bardzo smutna, lecz mało wzruszająca historia, opowiadająca o prawdziwej miłości aż do śmierci, mimo choroby i wszelkich przeciwności.

Bardzo fajnie stworzona narracja. Książka rozpoczyna się bowiem sceną, która występuje na końcu opowiadania. Do tego wplecione listy i relacje dzieci bohaterów. Dzięki temu urozmaiceniu, historia nie była nudna. Łatwo było mi wczuć się w jej klimat, dzięki dokładnym opisom.

Jestem ciekawa ekranizacji powieści z Ryanem Goslingiem i Rachel Mcadams.

Moja ocena to 6, ale tylko dlatego, że to nie moje klimaty. Jednak chyba wolę inny rodzaj książek. Dla miłośników romansideł i smutnych opowiadań- myślę że przypadnie do gustu. ;)

To moje pierwsze spotkanie z autorem.
Zawsze zanim kupię książkę, czytam opinie i patrzę na oceny. W wielu komentarzach pojawia się, że jest to wzruszająca opowieść i wyciskacz łez. Poza tym, że jest to najlepsza książka Sparksa.

Prawdę mówiąc była to dla mnie bardzo smutna, lecz mało wzruszająca historia, opowiadająca o prawdziwej miłości aż do śmierci, mimo choroby i...

Powieść czytało się przyjemnie i szybko. Podobał mi się zawarty w niej humor. Niestety, zakończenie było łatwe do przewidzenia i od połowy nie było już takiej frajdy z czytania. Plusem było wprowadzenie po pewnym czasie nowych postaci do powiesci, przez co czytanie stało się dynamiczniejsze.

Zanim kupiłam książkę, przeczytałam o niej opinie. Naprawdę nie wiem jak można się przy niej "uśmiać do łez", bo na takie komentarze natrafiłam, więc spodziewałam się czegoś troszkę lepszego. Mimo wszystko historia i bohaterowie byli groteskowi i zabawni.

Waham się pomiędzy oceną 6, a 7. Wystawię sześć, ale polecam jako lekką lekturkę.

Powieść czytało się przyjemnie i szybko. Podobał mi się zawarty w niej humor. Niestety, zakończenie było łatwe do przewidzenia i od połowy nie było już takiej frajdy z czytania. Plusem było wprowadzenie po pewnym czasie nowych postaci do powiesci, przez co czytanie stało się dynamiczniejsze.

Zanim kupiłam książkę, przeczytałam o niej opinie. Naprawdę nie wiem jak można...

Zabawna książka, lekko napisana. Bardzo przyjemnie mi się ją czytało. Lubię taki humor. Rozdziały są krótkie. Idealna do kawki.

Zabawna książka, lekko napisana. Bardzo przyjemnie mi się ją czytało. Lubię taki humor. Rozdziały są krótkie. Idealna do kawki.

Fajna wielowątkowa akcja, dużo dialogów. Spodziewałam się lepszego zakończenia. Niektóre momenty typowo "filmowe".

Fajna wielowątkowa akcja, dużo dialogów. Spodziewałam się lepszego zakończenia. Niektóre momenty typowo "filmowe".

Książka mnie nie porwała. Była monotonna i nudna.

Opowiadała o poszukiwaniu rodziców przez Wilde, głównego bohatera i jego dążeniu do poznania, skąd się wziął.

Książka mnie nie porwała. Była monotonna i nudna.

Opowiadała o poszukiwaniu rodziców przez Wilde, głównego bohatera i jego dążeniu do poznania, skąd się wziął.

Nudnawa akcja.

Nudnawa akcja.

Początek książki był nużący, można powiedzieć, że rozkręciła się pod koniec.
Taka historia do poczytania. Nie spodziewałam się, że tak sie rozwinie akcja i będzie mieć takie konsekwencje dla bohaterów.
Oceniam ją średnio, 5/6.

Początek książki był nużący, można powiedzieć, że rozkręciła się pod koniec.
Taka historia do poczytania. Nie spodziewałam się, że tak sie rozwinie akcja i będzie mieć takie konsekwencje dla bohaterów.
Oceniam ją średnio, 5/6.

10/10- polecam wszystkim fanom kryminałów!

To chyba najlepszy kryminał jaki czytałam.
Jego autor Chris Carter był psychologiem kryminalnym i przesłuchiwał zbrodniarzy, w tym seryjnych morderców, przez co psychologia zbrodni jest przedstawiona w sposób realistyczny i ciekawy.

Akcja zaczyna się już od pierwszej strony.
Cały czas się coś dzieje. Nie ma niepotrzebnych opisów. Rozdziały są krótkie i bohaterów nie jest za dużo, co ułatwia szybkie czytanie.

Polubiłam głównego bohatera Huntera i jego partnera Garcie. Jeszcze dziś pójdę do biblioteki po kolejną część z tej serii. :)


########
Streszczenie:

Książka rozpoczyna się od sceny, w której Garcia wisi na krzyżu, a obok niego stoi Hunter, który próbuje rozwikłać zagadkę porywacza, by uwolnić przyjaciela.

W kolejnych rozdziałach mamy przedstawienie detektywa Roberta Huntera i jego nowego współpracownika Garci. Były partner Huntera zginął na swojej łodzi.
Jest wdrożenie do sprawy Krucyfiksa, nad którą pracują.
Istotne jest wspomnienie że jeden incydent w ich karierze prawie kosztował ich przyjaźń. Do więzienia został wsadzony nie ten człowiek, rzekomy morderca swojej żony, Spencer. Hunter nie był pewny co do jego winy, o czym otwarcie mówił, jednak sprawa została zamknięta. Spencer powiesił się w więzieniu a prawdziwy morderca został złapany i przyznał się do winy.

Hunter zajmuje się sprawą Krucyfiksa już 3 lata. Chodzi o seryjnego mordercę, który brutalnie morduje ofiary wycinając im podwójny krzyż na szyi. Nie pozostawia po sobie żadnych śladów, nawet DNA.

Pod koniec książki jest kontynuacja pierwszego rozdziału. Hanterowi udaje się uratować Garcie, który trafia do szpitala. Hunter pozostaje sam.

Hunter odkrywa, że ofiarami są bliskie osoby ławników, którzy skazali Spencera. Utrudniało to detektywom znalezienie powiązania pomiędzy zamordowanymi. Krucyfiksem jest siostra Spencera, czyli najbliższa mu osoba, która mści się za brata. To ona zamordowała byłego współpracownika Huntera. Ostatnią ofiarą ma być Hunter.

Ze względu na brak dowodów przeciwko morderczyni, czeka na nią w swoim domu i pozwala się przywiązać do krzesła, aby wydobyć od niej prawdę. W ostatnim momencie wpadają policjanci, a Krucyfiks popełnia samobójstwo.

10/10- polecam wszystkim fanom kryminałów!

To chyba najlepszy kryminał jaki czytałam.
Jego autor Chris Carter był psychologiem kryminalnym i przesłuchiwał zbrodniarzy, w tym seryjnych morderców, przez co psychologia zbrodni jest przedstawiona w sposób realistyczny i ciekawy.

Akcja zaczyna się już od pierwszej strony.
Cały czas się coś dzieje. Nie ma niepotrzebnych...