Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszorzędny pokarm dla intelektu. Co rzadkie wśród takich pokarmów - raduje się nim także dusza, fantazja i wyobraźnia. Chyba nikt tak jak Sontag nie eksponował bez żadnego skrępowania, że można świeżo i odkrywczo rozumować, a jednocześnie czuć(!), odczuwać(!), zawierzając tym samym tej, która jest zupełnie wykluczona w humanistyce: intuicji.
Za to kocham Sontag.

Pierwszorzędny pokarm dla intelektu. Co rzadkie wśród takich pokarmów - raduje się nim także dusza, fantazja i wyobraźnia. Chyba nikt tak jak Sontag nie eksponował bez żadnego skrępowania, że można świeżo i odkrywczo rozumować, a jednocześnie czuć(!), odczuwać(!), zawierzając tym samym tej, która jest zupełnie wykluczona w humanistyce: intuicji.
Za to kocham Sontag.

Miałam, ale niestety pożyczyłam i została sama okładka.

Ukochana książka. Jedna z tych niewielu, do których wracam myślami i czuję dosłownie ciepło. Urocza, przebogata, zwinna. Plastycznie nakreślona postać Pnina. Wydaje mi się, że ukochać i jego, i książkę mogą tylko osoby, które też w sobie przynajmniej trochę takiego Pnina mają. Ja mam.

Miałam, ale niestety pożyczyłam i została sama okładka.

Ukochana książka. Jedna z tych niewielu, do których wracam myślami i czuję dosłownie ciepło. Urocza, przebogata, zwinna. Plastycznie nakreślona postać Pnina. Wydaje mi się, że ukochać i jego, i książkę mogą tylko osoby, które też w sobie przynajmniej trochę takiego Pnina mają. Ja mam.