Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przewidywalna i przeciętna. Zbyt mocny akcent na wątek LGBT, który odwracał uwagę od głównej fabuły. Główna bohaterka - typowy "plot armor". Do przeczytania i zapomnienia.

Przewidywalna i przeciętna. Zbyt mocny akcent na wątek LGBT, który odwracał uwagę od głównej fabuły. Główna bohaterka - typowy "plot armor". Do przeczytania i zapomnienia.

Przyjemna, niezobowiązująca, przeciętna. Dobry pomysł umilenia sobie zimowego wieczoru, jednak kompletny brak pomysłu na zakończenie historii ze strony autora. Nie spodziewałam się wiele i tyle też otrzymałam. Książkę można przeczytać w 1-2 dni, historia jest prosta i przewidywalna. Młodzieńcza miłość narodzona w okresie przedświątecznym, która ma nikłe szanse na przetrwanie z racji przeszłości chłopaka i odległości dzielącej zakochanych. Istotnym zarzutem wobec autora będzie kiepskie zakończenie. Niby dobre, ale z drugiej strony nie wiemy nic co wydarzyło się dalej, wiele pytań zostaje bez odpowiedzi. Czy jest to zabieg celowy? Możliwe, ale nie tego spodziewam się po historii nastoletniego romansu na około 200 stronach książki. Polecam do ciepłej herbaty lub kakao, koniecznie w zimne dni!

Przyjemna, niezobowiązująca, przeciętna. Dobry pomysł umilenia sobie zimowego wieczoru, jednak kompletny brak pomysłu na zakończenie historii ze strony autora. Nie spodziewałam się wiele i tyle też otrzymałam. Książkę można przeczytać w 1-2 dni, historia jest prosta i przewidywalna. Młodzieńcza miłość narodzona w okresie przedświątecznym, która ma nikłe szanse na...

Dałam Grey'owi drugą szansę. Obiecywano mi wypieki na twarzy, nieograniczoną chęć głębszego poznawania historii głównych bohaterów.. a dostałam wielkie nic (znowu). Płytkie postacie nie są w stanie wzbudzić choćby iskierki zainteresowania. Tym razem dotrwałam o 2 rozdziały dalej niż przy pierwszej części, resztę porzucam, bo szkoda czasu.

Dałam Grey'owi drugą szansę. Obiecywano mi wypieki na twarzy, nieograniczoną chęć głębszego poznawania historii głównych bohaterów.. a dostałam wielkie nic (znowu). Płytkie postacie nie są w stanie wzbudzić choćby iskierki zainteresowania. Tym razem dotrwałam o 2 rozdziały dalej niż przy pierwszej części, resztę porzucam, bo szkoda czasu.