Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książeczka chuda, kartki małe, warta swojej ceny. Ma bogatą szatą graficzną ręcznymi rysunkami. Poezji nie jest dużo, ot z dwadzieścia parę wierszy, litery są duże, więc siłą rzeczy dużo się nie zmieści. Moim zdaniem mogłaby być nieco bardziej obfita w misterium i szerzej opisać celteckie rytuały, ale to tylko moje czepialstwo - są podane tam specjalistyczne lektury, lepiej pozwalające zagłębić się w temat. Dla nowicjusza w sam raz.

Książeczka chuda, kartki małe, warta swojej ceny. Ma bogatą szatą graficzną ręcznymi rysunkami. Poezji nie jest dużo, ot z dwadzieścia parę wierszy, litery są duże, więc siłą rzeczy dużo się nie zmieści. Moim zdaniem mogłaby być nieco bardziej obfita w misterium i szerzej opisać celteckie rytuały, ale to tylko moje czepialstwo - są podane tam specjalistyczne lektury, lepiej...

Książka uznana przez KK za wyklętą, być może dlatego, że porusza dla nich niewygodny temat. Mianowicie mowa tu o nefilimach, czyli gigantach żyjących dawniej na Ziemi, którzy powstali przez obcowanie aniołów z kobietami. Niektórzy upatrują w tym najazdu jakiejś pozaziemskiej cywilizacji.

Ja nie wiem co o tym myśleć. Daję ocenę 8, bo książka bądź co bądź napisana przyjemnym językiem, jej treść czyli podróż Henocha po niebie oraz opis cyklów księżyca, zapowiedź apokalipsy, jest bardzo ciekawa, łatwo się ją czyta. Jest tu wiele niewymienionych w Biblii faktów o postaciach biblijnych - ja traktuję to jako jej uzupełnienie.

Książka uznana przez KK za wyklętą, być może dlatego, że porusza dla nich niewygodny temat. Mianowicie mowa tu o nefilimach, czyli gigantach żyjących dawniej na Ziemi, którzy powstali przez obcowanie aniołów z kobietami. Niektórzy upatrują w tym najazdu jakiejś pozaziemskiej cywilizacji.

Ja nie wiem co o tym myśleć. Daję ocenę 8, bo książka bądź co bądź napisana przyjemnym...

Kompletnie nie rozumiem z czego wynika tak niska ocena tego poematu. W porównaniu do niektórych Ballad i romansów Mickiewicza jest on naprawdę bardzo zrozumiały, napisany bez lania wody, krótki i wciągający.

Kompletnie nie rozumiem z czego wynika tak niska ocena tego poematu. W porównaniu do niektórych Ballad i romansów Mickiewicza jest on naprawdę bardzo zrozumiały, napisany bez lania wody, krótki i wciągający.

Wielkim błędem było wpisanie tej książki do listy lektur szkolnych.

Ja w czasie gdy piszę tą recenzję, mam 19 lat i jest to dla mnie ciężka lektura. Ciężka, nie oznacza, że zła, ale opisy przyrody, są trochę zbyt rozwleczone, napisane trudnym językiem, problemem jest wyobrażenie tego sobie w głowie oraz całkowite zrozumienie. Ja co prawda rozumiem sens jaki towarzyszył Mickiewiczowi w napisaniu tej książki ( nie chcę się tu nad tym rozwodzić, bo moi poprzednicy już wyczerpali doszczętnie temat ), ale zmuszanie do jej czytania młodzieży, która jest jeszcze przecież niedoświadczona życiowa, a w większości przypadków nie zainteresowana polityką, oraz nie rozumiejąca tego skomplikowanego i często staropolskiego języka ( sam miałem z tym problemy, często sięgałem do słownika i czytałem po kilka razy )

Książkę pomimo rozwlekania niektórych spraw pobocznych, uważam za wartą przeczytania, fabuła jest bardzo ciekawa, można nauczyć się wielu słów i znacząco podszlifować swój język ( ktoś może nawet przepis na bigos wykorzysta haha ), jak i poszerzyć wiedzę o tamtym okresie.

Wielkim błędem było wpisanie tej książki do listy lektur szkolnych.

Ja w czasie gdy piszę tą recenzję, mam 19 lat i jest to dla mnie ciężka lektura. Ciężka, nie oznacza, że zła, ale opisy przyrody, są trochę zbyt rozwleczone, napisane trudnym językiem, problemem jest wyobrażenie tego sobie w głowie oraz całkowite zrozumienie. Ja co prawda rozumiem sens jaki towarzyszył...

Czy warto przeczytać Ballady i romanse Mickiewicza?

I tak, i nie.

Tak, bo jest tu kilka świetnych i umoralniających utworów jak chociażby: Świteź, Świtezianka, Rybka, Powrót Taty, To lubię, Pani Twardowska i Lilje.

Nie, bo kilka utworów jest kompletnym nieporozumieniem, są napisane innym stylem niż reszta, ze zbyt rozwleczonymi opisami ( co jak się dowiecie z innych jego dzieł, jest cechą charakterystyczną tego autora ). Są to takie utwory jak: Pierwiosnek i Tukaj albo próby przyjaźni.

Te których tu nie wymieniłem są przeciętne.

Czy warto przeczytać Ballady i romanse Mickiewicza?

I tak, i nie.

Tak, bo jest tu kilka świetnych i umoralniających utworów jak chociażby: Świteź, Świtezianka, Rybka, Powrót Taty, To lubię, Pani Twardowska i Lilje.

Nie, bo kilka utworów jest kompletnym nieporozumieniem, są napisane innym stylem niż reszta, ze zbyt rozwleczonymi opisami ( co jak się dowiecie z innych jego...

Gdyby Mickiewicz pisał więcej dzieł w podobnym stylu, tzn. ciekawym, pełnym akcji, zrozumiałym i wciągającym to z pewnością nikt nie narzekałby, że jego dzieła są niezrozumiałe i musiał je czytać z przymusu.

Gdyby Mickiewicz pisał więcej dzieł w podobnym stylu, tzn. ciekawym, pełnym akcji, zrozumiałym i wciągającym to z pewnością nikt nie narzekałby, że jego dzieła są niezrozumiałe i musiał je czytać z przymusu.

Najgorsza z ballad. Długa, nudna, niezrozumiała i na dodatek niedokończona. Utwór tak zawiły, że komukolwiek ciężko nawet napisać jego interpretację czy analizę, które są do każdego innego jego dzieła.

Najgorsza z ballad. Długa, nudna, niezrozumiała i na dodatek niedokończona. Utwór tak zawiły, że komukolwiek ciężko nawet napisać jego interpretację czy analizę, które są do każdego innego jego dzieła.

W porównaniu do innych dzieł Mickiewicza ten utwór jest tym który wspominam najlepiej.

Nie zanudza tak jak Dziady, nie ma tu długich niepotrzebnych opisów, wszystko jest zrozumiałe i omówione w ciekawy sposób.

Pierwszy raz mogę śmiało wystawić ocenę powyżej 7.

W porównaniu do innych dzieł Mickiewicza ten utwór jest tym który wspominam najlepiej.

Nie zanudza tak jak Dziady, nie ma tu długich niepotrzebnych opisów, wszystko jest zrozumiałe i omówione w ciekawy sposób.

Pierwszy raz mogę śmiało wystawić ocenę powyżej 7.

Kolejna ( chronologicznie trzecia ) część Dziadów która jest taka sama jak reszta.

Ciekawe tematy, wciągająca fabuła, wielowątkowość i synkretyzm różnych stylów, a wszystko to okraszone zbyt usilnie rozwlekanymi i nieistotnie szczegółowym opisami.

Bardzo chciałbym dać temu wyższą ocenę, bo wyszło to przecież z pióra jednego z największych pisarzy w naszej historii, ale niestety ze względu na te przywary zmuszony jestem wystawić kolejną 7-kę do kolekcji.

Kolejna ( chronologicznie trzecia ) część Dziadów która jest taka sama jak reszta.

Ciekawe tematy, wciągająca fabuła, wielowątkowość i synkretyzm różnych stylów, a wszystko to okraszone zbyt usilnie rozwlekanymi i nieistotnie szczegółowym opisami.

Bardzo chciałbym dać temu wyższą ocenę, bo wyszło to przecież z pióra jednego z największych pisarzy w naszej historii, ale...

Chronologicznie druga część Dziadów, jest uważam odrobinę lepsza niż poprzednia.

Jest w niej przede wszystkim więcej niepewności, więcej akcji oraz odniesień do przenikania ze sobą świata żywych i zmarłych, oraz głębsza nauka.

Niestety ocena to nadal "7/10" ze względu na zbyt długie napisane niełatwym do zrozumienia językiem dialogi Gustawa. Choć na początku nic na to nie wskazywało.

Chronologicznie druga część Dziadów, jest uważam odrobinę lepsza niż poprzednia.

Jest w niej przede wszystkim więcej niepewności, więcej akcji oraz odniesień do przenikania ze sobą świata żywych i zmarłych, oraz głębsza nauka.

Niestety ocena to nadal "7/10" ze względu na zbyt długie napisane niełatwym do zrozumienia językiem dialogi Gustawa. Choć na początku nic na to nie...