Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Boże, daj mi pogodę ducha, abym pogodził się z tym, czego zmienić nie mogę, odwagę, abym zmieniał to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafił odróżnić jedno od drugiego.

Boże, daj mi pogodę ducha, abym pogodził się z tym, czego zmienić nie mogę, odwagę, abym zmieniał to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafił odróżnić jedno od drugiego.

Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy.

Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy.

Ludzie wykształceni wiedzą coś, czego - na swoje nieszczęście - nie wiedzą ludzie niewykształceni, mianowicie zdają sobie sprawę, że kultura to przede wszystkim kwestia orientacji. Człowiek wykształcony to nie ten, który przeczytał taką czy inną książkę, ale ten, który potrafi poruszać się pośród wszystkich , który wie, że tworzą one pewną całość, i jest w stanie określić miejsce każdego elementu tej całości w stosunku do pozostałych.

Ludzie wykształceni wiedzą coś, czego - na swoje nieszczęście - nie wiedzą ludzie niewykształceni, mianowicie zdają sobie sprawę, że kultura to przede wszystkim kwestia orientacji. Człowiek wykształcony to nie ten, który przeczytał taką czy inną książkę, ale ten, który potrafi poruszać się pośród wszystkich , który wie, że tworzą one pewną całość, i jest w stanie określić miejs...

Zasadniczo istnieje jedna metoda zapewnienia miłości i troski, lecz wiele sposobów, na jakie można skazać dziecko na życie z niezaspokojoną potrzebą miłości.

Zasadniczo istnieje jedna metoda zapewnienia miłości i troski, lecz wiele sposobów, na jakie można skazać dziecko na życie z niezaspokojoną potrzebą miłości.

Twój problem tkwi w pocuciu winy. Widzisz? Ludzkość cierpi i uprzykrza sobie życie, ponieważ dwanaście godzin dziennie czuje się winna tego, jaka jest...A przez drugie dwanaście godzin uprzykrza życie drugiemu, mówiąc mu, co ma robić.

Twój problem tkwi w pocuciu winy. Widzisz? Ludzkość cierpi i uprzykrza sobie życie, ponieważ dwanaście godzin dziennie czuje się winna tego, jaka jest...A przez drugie dwanaście godzin uprzykrza życie drugiemu, mówiąc mu, co ma robić.

Nosił w sobie smutek? Tak, mimo śmiechu, bardzo dużo smutku. I tylko ja wiedziałam, jaki jest naprawdę. Wszędzie, gdzie chodziliśmy, on trzymał mnie za rękę, jakby się bał, że mnie zgubi. Jakby się bał, że przechodząc przez jezdnię, wpadnę pod samochód. Prowadził mnie więc jak małą dziewczynkę. Ja byłam jego buforem, ale i on mnie chronił. Teraz najbardziej mi brak tego, że nikt mi nie powie: "Ja tu jestem". Dlatego nie byłam przy nim przygotowana na ostry zakręt, z którego można wypaść. I ta pewność siebie mnie zgubiła.

Nosił w sobie smutek? Tak, mimo śmiechu, bardzo dużo smutku. I tylko ja wiedziałam, jaki jest naprawdę. Wszędzie, gdzie chodziliśmy, on trzymał mnie za rękę, jakby się bał, że mnie zgubi. Jakby się bał, że przechodząc przez jezdnię, wpadnę pod samochód. Prowadził mnie więc jak małą dziewczynkę. Ja byłam jego buforem, ale i on mnie chronił. Teraz najbardziej mi brak tego, że ni...

Ciała są w gruncie rzeczy podobne, żadna tajemnica. Ale nie waginy. Te są jak linie papilarne, właściwie mogłoby się używać owych wstydliwych narządów, nie docenionych przez policję, do identyfikacji - są absolutnie niepowtarzalne. Piękne jak storczyki, które kształtem i kolorem wabią owady. Jaka to dziwna myśl, że ten botaniczny mechanizm przechował się jakoś aż do okresu kształtowania się człowieka. To za mało powiedziane: musiał być efektywny. To raczej sprawia wrażenie, jakby natura ucieszyła się z tego płatkowego pomysłu. Tak bardzo jej się spodobał, iż przeniosła go dalej, nie spodziewając się zapewne, że człowiek zostanie także obdarzony psychiką, która wymknie się trochę spod kontroli, i ukryje to, co tak pięknie wymyślone. Ukryje w bieliźnie, w niedomówieniach, w milczeniu.

Ciała są w gruncie rzeczy podobne, żadna tajemnica. Ale nie waginy. Te są jak linie papilarne, właściwie mogłoby się używać owych wstydliwych narządów, nie docenionych przez policję, do identyfikacji - są absolutnie niepowtarzalne. Piękne jak storczyki, które kształtem i kolorem wabią owady. Jaka to dziwna myśl, że ten botaniczny mechanizm przechował się jakoś aż do okresu kszt...