Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tyle już napisano o tej książce, że cóż ja jeszcze mogłabym dodać. Przyjemna, szybka lektura i ujmujący sposób przedstawienia bohaterek – z sympatią, ale też z dystansem i humorem. Kiedy zabierałam się do tej powieści, nie sądziłam, że Jane Austen miała aż takie poczucie humoru.

Tyle już napisano o tej książce, że cóż ja jeszcze mogłabym dodać. Przyjemna, szybka lektura i ujmujący sposób przedstawienia bohaterek – z sympatią, ale też z dystansem i humorem. Kiedy zabierałam się do tej powieści, nie sądziłam, że Jane Austen miała aż takie poczucie humoru.

O dziwo, tytuł „Barcelona, stolica Polski” nie jest jedynie metaforą. W Hiszpanii Katalonię nazywa się Polską, a Katalończyków Polakami. Dlaczego? Jest kilka różnych teorii, bo ten przydomek pochodzi prawdopodobnie jeszcze z XIX w., ale jednym z częstszych jest podobieństwo Katalonii i Polski pod zaborami w dążeniu do niepodległości. Temu, w jaki sposób określenie „polaco” zyskało metaforyczne znaczenie, poświęcona jest pierwsza część książki, moim zdaniem najlepsza. Dalsza to opowieści o Polakach w Barcelonie – o działalności konsulatu w czasie wojny, m.in. o związkach klubu FC Barcelona z Polską, o polskim barze w okolicy stadionu i o wizycie Jana Pawła II. Mnie tymczasem dużo bardziej interesowałoby to, jak Katalończycy postrzegają Polskę, jak nasza kultura wypada w konfrontacji z „Polską” wyobrażoną. Mam wrażenie, że taki był zamiar tej książki – jest fragment o literaturze polskiej wydawanej w Katalonii czy o odbiorze naszych tradycyjnych potraw – ale troszkę za mało pogłębiony. Mimo to polecam „Barcelonę, stolicę Polski”, bo dowiedziałam się z niej kilku ciekawych rzeczy.

O dziwo, tytuł „Barcelona, stolica Polski” nie jest jedynie metaforą. W Hiszpanii Katalonię nazywa się Polską, a Katalończyków Polakami. Dlaczego? Jest kilka różnych teorii, bo ten przydomek pochodzi prawdopodobnie jeszcze z XIX w., ale jednym z częstszych jest podobieństwo Katalonii i Polski pod zaborami w dążeniu do niepodległości. Temu, w jaki sposób określenie „polaco”...

Smutna książka o tragicznych losach narodu, którego nie ominęło chyba żadne nieszczęście. Ale jak to zwykle bywa w przypadku reportaży Czarnego, zdecydowanie godna polecenia.

Smutna książka o tragicznych losach narodu, którego nie ominęło chyba żadne nieszczęście. Ale jak to zwykle bywa w przypadku reportaży Czarnego, zdecydowanie godna polecenia.