Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Romans zimowy" to książka troszkę dziwna, może ze względu na temat, a może dlatego ,że pisana jakby rozwlekłą prozą , stylem który mi nie odpowiada i opisująca czas PRL-u ,lata 67-68. Główny bohater, inżynier Adam Osiński zmaga się w swojej pracy z biurokracją i z brakiem organizacji , planowania czegokolwiek przez co produkcja w wielkich zakładach kuleje. W podwarszawskim Niedźwiedowie nasz bohater jest Kierownikiem Służby Zaopatrzenia i Gospodarki Materiałowej , wcześniej zwolniony z fabryki we Wrocławiu niesłusznie zresztą posądzony przez UB z wilczym biletem wyjeżdża z Wrocławia do Warszawy. Nim jednak trafił do podwarszawskiej fabryki maszyn - traktorów zahaczył o rzemiosło. I tutaj autor ciekawie przedstawił problemy z jakimi borykało się rzemiosło w tamtym 68 roku.W Fabryce w Niedźwiedowie opisuje autor cały szereg niedomagań jakie trapiły kulejącą produkcję ciągników rolniczych. Różnego rodzaju powiązania i plotki, gry i gierki jakie prowadziło kierownictwo fabryki wobec siebie i swoich podwładnych. Jest tam tez przedstawiony "dobry" ubeczek pracujący w jednym niemal biurze z bohaterem inż. Adamem Osińskim. Przedstawił Kisielewski w tej książce Warszawę lat sześćdziesiątych ,jej wielkość , ale wielkość bryłami wieżowców Uranowego osiedla na którym mieszka wraz z żoną i rodziną bohater powieści. Perypetie Niedźwiedowskiej Fabryki Traktorów , to również perypetie inż. Adama Osińskiego, który aby ratować produkcję wchodzi w kooperację z Rzemieślnikami, gdyż państwowe zakłady nie nadążają albo nie przyjmują zamówień na np. śrubki i tp. , robi to nie zawsze tak jak powinien zgodnie z ówczesnym prawem , czyli bez specjalnych upoważnień i pozwoleń, czyli papierów i podpisów, które jednak jakoś czasem podstępem udaje mu się uzyskać. Rozwlekły opis narad, produkcji, typowy technologiczny opis brakujących podzespołów nudzić może czytelnika. Szczególnie przemówienia na zebraniach w Fabryce. Dosyć często, może nawet aż za często pojawia się wątek prześladowań Żydów, ale to przecież rok 1968. Długo czekałem zanim pojawił się zalążek i opis romansu zimowego. Dopiero gdzieś w połowie książki zaczęło się coś dziać. Romans zimowy trwał krótko i był brzydki , jak brudny topniejący śnieg w ówczesnej Warszawie. Pokazał autor w tej książce marcowe rozruchy młodzieży akademickiej w roku 1968. Inż Osińki w nich nie uczestniczy (za stary) , ale im się przygląda z ciekawością. Książka kończy się kolejną "porażką zawodową" inż. Osińskiego. Dostaje on wypowiedzenie z pracy. Gdy informuje o tym żonę , ta zwierza mu się , że też by chciała wyjechać z Warszawy. Romans z lekarzem okazał się być podobnie zimowy jak jej męża.. Ich małżeństwo wraca do normalności. Bez żalu podejmują decyzje o wyjeździe z Warszawy, którą się zatruli ,jak pisze autor.

Książka do przeczytania przede wszystkim przez czytelników starszego pokolenia, młodsi mogą niewiele z tej książki zrozumieć i zanudzić się na śmierć. No, ale może się mylę?

Książka"Romans zimowy" Stefana Kisielewskiego wydana wówczas pod nazwiskiem Staliński Tomasz ze względu na cenzurę, to powieść , która nieco mnie zawiodła. O wiele przyjemniej i łatwiej czytało mi się DZIENNIKI Kisielewskiego.

"Romans zimowy" to książka troszkę dziwna, może ze względu na temat, a może dlatego ,że pisana jakby rozwlekłą prozą , stylem który mi nie odpowiada i opisująca czas PRL-u ,lata 67-68. Główny bohater, inżynier Adam Osiński zmaga się w swojej pracy z biurokracją i z brakiem organizacji , planowania czegokolwiek przez co produkcja w wielkich zakładach kuleje. W podwarszawskim...