Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczyna się niepozornie. Dwunastoletnia dziewczynka zostaje zapisana na lekcje rysunku. Terezka swoją bezpośredniością zdaje się przyciągać starszego o trzydzieści osiem lat nauczyciela. Zaczynają swobodnie rozmawiać, jak równy z równym, choć czy to jest w ogóle możliwe przy tej różnicy wieku? Z każdym spotkaniem pokonują kolejne bariery, powoli zanika strefa komfortu, nie ma już bezpiecznej odległości ciała od ciała, przestrzeń pomiędzy skurczyła się do wielkości nieskończenie małej. Słowa „zawsze będę Cię kochał” są kluczem do innego świata, z którego nie ma już odwrotu do dziecięcej niewinności.

Debiut na miarę naszych czasów. Skondensowana treść wnika w czytelnika kartka po kartce, wolne przestrzenie pomiędzy dają chwilę na oddech przed tym, co przewidywalne i nieuniknione. Nie da się pozostać neutralnym wobec tej prozy, nie da się też nie oceniać postaw dorosłych, czy to nauczyciela, czy też rodziców. Perfidna manipulacja, jakiej poddawane są młode osoby przez tych, którzy powinni kształtować ich spojrzenie na świat, przytłacza, pozostawiając niesmak, który nie mija na długo po skończonej lekturze. Spaczona wersja dorosłości zbiera coraz większe żniwo. Po takie debiuty warto sięgać. Dziękuję Magdaleno za podesłanie swojego egzemplarza. Kocham Twoje „musisz to przeczytać”. Wy też musicie, dlatego też zapraszam do śledzenia postów, niebawem pojawi się book tour z dwiema wyjątkowymi książkami, ta też będzie :)

IG @angelkubrick

Zaczyna się niepozornie. Dwunastoletnia dziewczynka zostaje zapisana na lekcje rysunku. Terezka swoją bezpośredniością zdaje się przyciągać starszego o trzydzieści osiem lat nauczyciela. Zaczynają swobodnie rozmawiać, jak równy z równym, choć czy to jest w ogóle możliwe przy tej różnicy wieku? Z każdym spotkaniem pokonują kolejne bariery, powoli zanika strefa komfortu, nie...