Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. "Nie przestaniesz o niej myśleć nawet po skończeniu lektury" - głosi napis na okładce. Ja nawet w przerwach w czytaniu o niej za dużo nie myślałam. Książka nie wyczerpuje tematu jaki został w niej przedstawiony. Może dlatego odczuła pewny niedosyt. Zakończenie również było za mdłe i za mało dobitne. Powieść miała wywołać refleksje, ale przynajmniej u mnie, ich nie wywołała. Co do samego pomysłu z duszami zasiedlającymi Ziemię - okej, tu należy się wielki plus. Same dusze są świetnymi postaciami. Natomiast fabuła... Czekałam tylko, aż w końcu wyjdą z tej jaskini. Owszem, obserwowanie ich relacji było ciekawe, ale do pewnego momentu. Później mnie to nużyło. Mieszkańcy jaskini byli bezosobowymi marionetkami, stanowiącymi tylko tło całej powieści. Nawet takie postacie jak Sharon czy Mag, które Melanie tak bardzo chciała odnaleźć, nie zostały przybliżone.
Muszę powiedzieć, że trochę się na książce zawiodłam. Najbardziej podobały mi się wspomnienia Melanie - były tak dobrze napisane i przedstawione, że równie dobrze to o nich mogła być cała ta powieść. Wiem czego oczekiwałam. Szybkiej i wartkiej akcji. Zamiast tego dostałam mozolne gadanie o niczym w ciemnej jaskini, na której skupiła się niemal wyłącznie cała akcja.
Osobiście nie żałuję spędzonego przy niej czasu. Dręczy mnie tylko to, że tak wiele było w niej niedociągnięć.

Miałam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. "Nie przestaniesz o niej myśleć nawet po skończeniu lektury" - głosi napis na okładce. Ja nawet w przerwach w czytaniu o niej za dużo nie myślałam. Książka nie wyczerpuje tematu jaki został w niej przedstawiony. Może dlatego odczuła pewny niedosyt. Zakończenie również było za mdłe i za mało dobitne. Powieść miała wywołać...