Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałam ją w liceum i tak trwałam w przeświadczeniu, że książka jest lepsza niż film. Dziś, po jakichś 15 latach, zmieniam zdanie - film był ciekawszy. Czytając opisy umizgów stopniowo traciłam rozum i godność człowieka. Z drugiej strony też książka fajna taka - czytając ją nie trzeba absolutnie myśleć. Żadnych wątków łączyć ani intrygi szukać, wszystko jest podane na tacy, pięknie wyjaśniane, czasami po trzy razy. Na odmóżdżenie polecam.

Czytałam ją w liceum i tak trwałam w przeświadczeniu, że książka jest lepsza niż film. Dziś, po jakichś 15 latach, zmieniam zdanie - film był ciekawszy. Czytając opisy umizgów stopniowo traciłam rozum i godność człowieka. Z drugiej strony też książka fajna taka - czytając ją nie trzeba absolutnie myśleć. Żadnych wątków łączyć ani intrygi szukać, wszystko jest podane na...

Bardzo dobra książka dla osób, które chcą znaleźć rzetelną wiedzę o traumie. Bardzo dużo źródeł, bardzo dużo wyjaśnień skąd i dlaczego się wszystko dzieje (sporo również odniesień do biologii). Książka faktycznie nieco ciężka, nie tylko kilogramowo ale i w odbiorze, dobrze jest dać sobie czas na studiowanie jej, aby w pełni ją zrozumieć. Autor na szczęście co chwila wtrąca jakieś sytuację z życia wzięte, dzięki czemu łatwiej ją zrozumieć i zapamiętać. Bardzo polecam.

Bardzo dobra książka dla osób, które chcą znaleźć rzetelną wiedzę o traumie. Bardzo dużo źródeł, bardzo dużo wyjaśnień skąd i dlaczego się wszystko dzieje (sporo również odniesień do biologii). Książka faktycznie nieco ciężka, nie tylko kilogramowo ale i w odbiorze, dobrze jest dać sobie czas na studiowanie jej, aby w pełni ją zrozumieć. Autor na szczęście co chwila wtrąca...

Widząc w tytule "wyznania" spodziewałam się bardziej jakiegoś dziennika, opisu życia autorki. Książka jest jednak dużo mniej fabularna niż można było przewidzieć. Myślę, że książka jest dla tych, którzy dogłębnie i merytorycznie chcieliby zagłębić się w zamęty umysłu socjopaty.

I zgadzam się - książka fizycznie zrobiona jest niefajnie. Raz włoży się do plecaka i już pozaginane wszystkie rogi i nie tylko :/

Widząc w tytule "wyznania" spodziewałam się bardziej jakiegoś dziennika, opisu życia autorki. Książka jest jednak dużo mniej fabularna niż można było przewidzieć. Myślę, że książka jest dla tych, którzy dogłębnie i merytorycznie chcieliby zagłębić się w zamęty umysłu socjopaty.

I zgadzam się - książka fizycznie zrobiona jest niefajnie. Raz włoży się do plecaka i już...

No dobra. A tak na poważnie, to jest jakaś szansa że to jeszcze wyjdzie? Miałam postanowienie poczekać z ponownym czytaniem na ten ostatni tom, ale to chyba baz sensu :/

No dobra. A tak na poważnie, to jest jakaś szansa że to jeszcze wyjdzie? Miałam postanowienie poczekać z ponownym czytaniem na ten ostatni tom, ale to chyba baz sensu :/

Lekka książka poruszająca wielkie tematy. Tak podobna do filmu, że aż miło się o jego twórcach myśli. Przeczytana z zapartym tchem, na jednym wdechu.

Lekka książka poruszająca wielkie tematy. Tak podobna do filmu, że aż miło się o jego twórcach myśli. Przeczytana z zapartym tchem, na jednym wdechu.

Choć bardzo mi się podobała ta książka, nie mogłam przestać myśleć o tym co sobie myśleli o niej osoby, które autora znały. Co pomyśleli bohaterowie tej książki. Mi osobiście ten czarny humor się podobał, ale gdybym miała tak obsmarować pacjentów/znajomych to bym się kilka razy zastanowiła co piszę. Nawet jeśli wyżej wymienieni wiedzą, że to żart, to czytelnicy nie. Jakoś tak myślę, że polski autor by "dostał po łapach" od opinii publicznej za np. takie teksty jak: w dzień największej umieralności robię sobie fajrant w pracy, bo i tak pacjenci umrą. My wiemy, że to zabawne, ale obawiałabym się fali hejtu. Dlatego jakoś tak nie potrafię nie patrzeć na tę książkę z duuuuużą dawką dystansu.

Choć bardzo mi się podobała ta książka, nie mogłam przestać myśleć o tym co sobie myśleli o niej osoby, które autora znały. Co pomyśleli bohaterowie tej książki. Mi osobiście ten czarny humor się podobał, ale gdybym miała tak obsmarować pacjentów/znajomych to bym się kilka razy zastanowiła co piszę. Nawet jeśli wyżej wymienieni wiedzą, że to żart, to czytelnicy nie. Jakoś...