Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Surowy styl, jałowy świat - upadły, z przemienionymi w pył dawnymi wartościami. Pokryte twardą lodową skorupą serca nielicznych już ocalałych - ostatnich ludzi.
I dwa, bliskie zgaśnięcia, ogniki - ojciec i syn - podążający drogą, niosący ogień.

Surowy styl, jałowy świat - upadły, z przemienionymi w pył dawnymi wartościami. Pokryte twardą lodową skorupą serca nielicznych już ocalałych - ostatnich ludzi.
I dwa, bliskie zgaśnięcia, ogniki - ojciec i syn - podążający drogą, niosący ogień.

Piąta część cyklu charakterem jest podobna do swojej poprzedniczki - momentami mroczna, poruszająca poważniejsze tematy i jednocześnie zachowująca to, co w całej serii o przygodach drużyny Kociołka jest najważniejsze, czyli odpowiednią dawkę specyficznego, cynicznego humoru, walki z potworkami oraz ciekawy świat przedstawiony.
Narracja została podzielona na dwie części poświęcone: Edmundowi i reszcie drużyny, a także Sarze, która postanowiła stanąć na wysokości niebagatelnego zadania - przeprowadzenia swojej córki Salii przez most dzielący krainy dzieciństwa i dorosłości.
To ostatnie rozwiązanie fabularne w pewnych momentach jest moim zdaniem odrobinę zbyt naiwne, ale nie wpływa znacząco na całokształt odczuć związanych z lekturą, więc wszystkim, którym poprzednie części się podobały polecam i tę.

Piąta część cyklu charakterem jest podobna do swojej poprzedniczki - momentami mroczna, poruszająca poważniejsze tematy i jednocześnie zachowująca to, co w całej serii o przygodach drużyny Kociołka jest najważniejsze, czyli odpowiednią dawkę specyficznego, cynicznego humoru, walki z potwor...

Rozwiń

Zwiń

Wyśmienity prequel przedstawiający kulisy powstania Drużyny do zadań specjalnych oraz początki zacieśniających się więzów przyjaźni między bohaterami.
Opowieść rozpoczyna się w okresie Waśni, czyli wojny domowej, w czasie której Edmund Kociołek pełni funkcję kwatermistrza Dziesiątego Pułku Piechoty, walczącego po stronie księcia Stefana i nie ma bladego pojęcia o wydarzeniach mających w najbliższej przyszłości diametralnie odmienić jego życie.

Wyśmienity prequel przedstawiający kulisy powstania Drużyny do zadań specjalnych oraz początki zacieśniających się więzów przyjaźni między bohaterami.
Opowieść rozpoczyna się w okresie Waśni, czyli wojny domowej, w czasie której Edmund Kociołek pełni funkcję kwatermistrza Dziesiątego Pułku...

Rozwiń

Zwiń

Jak dotąd jest to najmniej cukierkowo-bajkowa odsłona serii, której narracja w wielu momentach była dosyć odległa od mogącego się już nudzić schematu z poprzednich części. Nie ma tu sytuacji, w których w sposób jednoznaczny wygrywa dobro, a zakusy Złego zostają odparte, bo w miejsce tego pojawia się większa złożoność i nieoczywistość.
Jeżeli ktoś przyzwyczaił się do podkoloryzowanych przygód drużyny Kociołka, to uprzedzam, że w trakcie czytania "Powrotu do Gryfa" może się porządnie zdziwić tym ile z tego świata dało się wycisnąć mrocznego soku. Chociaż ostatecznie trzeba stwierdzić, że jest to kolejna naprawdę świetna część cyklu.

Jak dotąd jest to najmniej cukierkowo-bajkowa odsłona serii, której narracja w wielu momentach była dosyć odległa od mogącego się już nudzić schematu z poprzednich części. Nie ma tu sytuacji, w których w sposób jednoznaczny wygrywa dobro, a zakusy Złego zostają odparte, bo w miejsce tego p...

Rozwiń

Zwiń

"Koszyczek dla Doli" utrzymany jest w rodzinnej, świątecznej atmosferze w związku z czym więcej uświadczyć można w nim bajek opowiadanych dzieciom głównego bohatera, a mniej szalonych sytuacji, potyczek z rozmaitymi przeciwnikami, czy też intryg. I nie ma w tym oczywiście niczego złego, chociaż, moim zdaniem, rzutuje to nieco negatywnie na możliwości zagłębienia się w historii.

"Koszyczek dla Doli" utrzymany jest w rodzinnej, świątecznej atmosferze w związku z czym więcej uświadczyć można w nim bajek opowiadanych dzieciom głównego bohatera, a mniej szalonych sytuacji, potyczek z rozmaitymi przeciwnikami, czy też intryg. I nie ma w tym oczywiście niczego...

Rozwiń

Zwiń

No i autor przekonał...
Po lekturze dwóch poprzednich części ( i wliczam tu tylko te oznaczone liczbami naturalnymi - 0.5 oraz 0.9 w grę nie wchodzi ) zdawałem sobie sprawę, że cykl o drużynie do zadań specjalnych jest dobrym, nie angażującym zbytnio przygodowym Fantasy, ale wciąż traktowałem go z przymrużeniem oka; z dystansu. Było tam sporo ciekawie wykreowanych postaci, interesujący świat przedstawiony, a do tego wartka i wciągająca fabuła. Brakowało jednak czegoś co związałoby mnie z głównymi bohaterami na dobre...
I jak na zawołanie - Trzecia odsłona cyklu mi to dała!
"Skrzynia pełna dusz" jest bowiem pełna wszystkiego co dobre z "Nie ma tego Złego" i "Głodnej Puszczy" , czyli: walk z potworami, intryg na skalę całej Doliny, niewielkich zgrzytów między członkami Drużyny wypróbowujących ich przyjaźń, a także rewelacyjnego humoru - do cna cynicznego. Ale co najważniejsze, pojawia się pewna, trudna dla mnie do opisania siła, która sprawia, że wszystko wyżej wymienione staje się bardziej autentyczne oraz łatwiejsze do doświadczenia i przeżycia. Może to za sprawą skonkretyzowania planów autora co do tej serii, a może po prostu potrzebowałem jeszcze trochę czasu, by zżyć się z drużyną Kociołka. W każdym razie... mam zamiar bawić się tak dobrze jak dotychczas ( albo i lepiej ) czytając kolejne części tego cyklu.

No i autor przekonał...
Po lekturze dwóch poprzednich części ( i wliczam tu tylko te oznaczone liczbami naturalnymi - 0.5 oraz 0.9 w grę nie wchodzi ) zdawałem sobie sprawę, że cykl o drużynie do zadań specjalnych jest dobrym, nie angażującym zbytnio przygodowym Fantasy, ale wciąż trakto...

Rozwiń

Zwiń