Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Decyzja o wyjeździe do miasteczka Hazelwood, aby spędzić tam całe wakacje, była dla Summer jak wyrok, na najbardziej nieudane 2 miesiące życia, no bo umówmy się co dobrego może czekać w miejscu, które w nazwie posiada dosłownie ,,orzechowe drewno". Brak możliwości spędzenia ich z najbliższymi przyjaciółmi, na komplemtym odludziu nie napawał jej optymizmem. Siedząc w samochodzie, i mysląc nad swoim marnym losem nie spodziewała się przeżyć tam nic nadzwyczajnego, a wizja mamy, aby otworzyła się na coś nowego a dokładniej kogoś nowego była nie realna. Ale czy napewno wszystko miało pójść nie tak?

Pierwszy wieczór i pierwsze spotkanie z nieznośnym chłopakiem, który jak złodziej włamał jej się do pokoju przez okno, całkowicie zmienił jej pobyt w mieście. Niczym rzep przyczepiony do psiego ogona, był zawsze tam gdzie ona i w każdej sytuacji, potrafił ją wyprowadzić z równowagi. Zapatrzony w siebie, arogancki, bezczelny ale też bardzo przystojny Colton.

Ale, ,,kto się czubi ten się lubi", więc jak mówi przysłowie, tak było i tu. Summer i Colton coraz bardziej mieli się ku sobie, choć po drodze nie raz się ranili. I gdy powoli zbliżał się koniec wakacji, a za razem czas ich rozłąki, a uczucie tylko rosło i rosło, nad tą dwójką wyrosła wieka burzowa chmura, której towarzyszył strach, ból i cierpienie. Bo jak się okazało, nie tylko koniec wakacji był ich największą zmorą, a coś jeszcze gorszego. Coś, przed czym Colton pragnął ją uchronić. Sekret, skrywany w jego najdalszych zakamarkach duszy.

Ta książka, jest dla mnie cudowna. Piekny wątek i historia o pięknej miłości. Zakończenie złamało mi serce, choć powiem szczerze, że w momencie, w którym poznałam sekret Coltona, trochę się tego domyślałam. Książkę do pewnego momentu czytałam 2 razy, ale to tylko i wyłącznie przez to, że za bardzo odciągałam ją w czasie i nie wczułabym się w to zbyt dobrze. Ale nie żałuję, bo zaczełam w niej używac znaczników, i to ile ma tam pięknej treści czy to ogólnie do fabuły, czy takiej, która daje pole do rozmysleń we własnym życiu to zdecydowanie było warto. Więcej już nie zdradzę, a myślę, że i tak dużo powiedzialam. Naprawde z całego serca polecam.

Decyzja o wyjeździe do miasteczka Hazelwood, aby spędzić tam całe wakacje, była dla Summer jak wyrok, na najbardziej nieudane 2 miesiące życia, no bo umówmy się co dobrego może czekać w miejscu, które w nazwie posiada dosłownie ,,orzechowe drewno". Brak możliwości spędzenia ich z najbliższymi przyjaciółmi, na komplemtym odludziu nie napawał jej optymizmem. Siedząc w...

Przyjaźń czy miłość, o to jest pytanie. Czasem nie potrafimy uświadomić sobie co czujemy do bliskiej nam osoby. Niekiedy jest to strach przed stratą, czasem, bo uważamy, że nie można kochać przyjaciela. A jak było w przypadku Rosie i Alexa?
Książka opowiada o dwójce młodych, nierozłącznych przyjaciół, którym los niestety podłożył bardzo wielką klodę. Rozłąka wywróciła ich życie do góry nogami. Nie wszystko potoczyło się jak chcieli, lecz szli przez życie z podniesioną głową i myślą, że kiedyś będzie lepiej. Czy los dał im szansę na to czego zawsze pragnęli?
Książka z wyglądu, opisu i ceny mnie zaciekawiła, więc dodałam ją do koszyka. Przy rozpakowaniu zobaczyłam małą książkę w wersji kieszonkowej. Byłam jej bardzo ale to bardzo ciekawa, więc zaczęłam czytanie właśnie od niej. Przez cały ten czas byłam pozytywnie nastawiona ale niestety, ta książka nie przypadła mi do gustu. Cała historia jest bardzo fajna i przemyślana ale ten format chyba do mnie nie przemawia. Wszystko oparte jest na pisaniu emalii, SMS-ów oraz listów co może nie jest złe ale często, szczególnie na początku miałam wrażenie, że jest to ułożone strasznie chaotycznie. W jednej chwili byliśmy na urodzinach 7-letniej dziewczynki a w następnym liście juz u 18-latki. Tak samo gdy okazało się, że bohaterka jest w ciąży, za chwilę już były chrzciny. Przez to byłam trochę zgubiona i zmieszana. Czasem nic się nie łączyło Zdecydowanie nie będzie to moja ulubiona książka a szkoda. Film zdecydowanie podobał mi się bardziej.

Przyjaźń czy miłość, o to jest pytanie. Czasem nie potrafimy uświadomić sobie co czujemy do bliskiej nam osoby. Niekiedy jest to strach przed stratą, czasem, bo uważamy, że nie można kochać przyjaciela. A jak było w przypadku Rosie i Alexa?
Książka opowiada o dwójce młodych, nierozłącznych przyjaciół, którym los niestety podłożył bardzo wielką klodę. Rozłąka wywróciła ich...

Czy mogę ci mówić mamo to książka opowiadająca o niezwykłej adopcji niezwykłego chłopca Michała. Autorka opowiada o ciężkiej drodze, ktorą musiała przebyć, aby jako samotna matka z niepełnosprawnym synem, adoptowaną córeczką i zbuntowanym nastolatkiem, przez masę urzędów, odmów i komplikacji dostać szansę i dać chłopcu raj zwany rodziną. Główny powód adopcji to więz między chłopcami podczas wigilii szkolnej. Bezwarunkowa miłość, jaka powstała miedzy Michałem a Agatą kiełkowała, a troska o nowego członka rodziny, była silniejsza od wszystkiego. Było to wielkie zaskoczenie dla Michała, który nigdy nie dostał tak wiele miłości w tak krótkim czasie. Aby poznać co to zanaczy, przeszedł wiele niespodziewanych sytuacji, zachowań ludzi wokół oraz doświadczeń, które dały mu wiele do zrozumienia. Agata, mimo tak wielu obowiązków wokół niepełnosprawnego syna, córki z ADHD i buntującym się nastolatkiem była gotowa przyjąć pod swoje skrzydła kolejne dziecko, z trudną sytuacją do przepracowania. Wiedziała z czym to się wiąże, wiedziała że będzie ciężko ale i tak chciała dać mu szczęście, dać mu drugą szanse, bo widziała jak wiele może dla niego zrobić ta jedna adopcja.

Ta książka, to pierwsza książka, która nie była lekturą wypożyczoną w szkolnej bibliotece, a którą czytałam z własnej chęci. Każda strona była czytana z przyjemnością i radością. Podczas jej lektury każda strona przynosiła wiele emocji. Czasem tych dobrych ale czasem i tych złych tak jak w życiu każdego. Niezwykła historia pokazuje jak ciężki jest sam proces adopcji, daje wskazówki oraz rady. Potrafi wzruszyć do lez i dać naprawde wiele do myślenia. Jest ona bardzo ale to bardzo godna polecenia i warta przeczytania tak samo dla młodszych, takich jak ja ale też starszych. Wielkie wyrazy uznania dla pani Agaty Komorowskiej za wielki wysiłek jaki włożyła w napisanie tak pięknej, lecz pewnie trudnej dla siebie książki

Czy mogę ci mówić mamo to książka opowiadająca o niezwykłej adopcji niezwykłego chłopca Michała. Autorka opowiada o ciężkiej drodze, ktorą musiała przebyć, aby jako samotna matka z niepełnosprawnym synem, adoptowaną córeczką i zbuntowanym nastolatkiem, przez masę urzędów, odmów i komplikacji dostać szansę i dać chłopcu raj zwany rodziną. Główny powód adopcji to więz między...