Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Drzewa w moim lesie” to ładny hołd złożony posiadłości Heinricha w Maine. Autor opisuje swój las i czasem jego mieszkańców, jednak główny prym wiodą tu drzewa. Książka jest bardzo ciekawa i uważam, że warto zwrócić na nią uwagę. Szczególnie podobały mi się przemyślenia autora na temat wycinki drzew i zarządzania lasem. Dowiedziałam się ciekawych rzeczy.

„Drzewa w moim lesie” to ładny hołd złożony posiadłości Heinricha w Maine. Autor opisuje swój las i czasem jego mieszkańców, jednak główny prym wiodą tu drzewa. Książka jest bardzo ciekawa i uważam, że warto zwrócić na nią uwagę. Szczególnie podobały mi się przemyślenia autora na temat wyc...

Rozwiń Zwiń

„Ptaki za miedzą” to lektura nie tylko o ptakach, jak sam tytuł wskazuje, ale też o polskiej wsi i tym, z jakimi zmianami musi się mierzyć. Wszak rolnictwo w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przeszło niesamowitą transformację, a środowisku ciężko za tym nadążyć. W rezultacie populacje wielu gatunków zmniejszają się, choć są i takie, które rosną w siłę. Głównie dzięki stepowieniu Polski.

Książka porusza bardzo ważne wątki dotyczące zmian w krajobrazie rolniczym czy przemysłowej hodowli zwierząt i tego, jak w obecnej sytuacji radzą sobie różne gatunki ptaków. Lektura jest bardzo wartościowa.
Jeśli chodzi o ptaki, to autor, ornitolog i fotograf, bardzo fajnie opisuje ciekawe gatunki ptaków. Te pospolite, jak i te rzadsze, wymagające działań ochronnych. Są opowieści z obserwacji, ale też te z pracy ornitologa. I fantastyczne zdjęcia!

„Ptaki za miedzą” to lektura ciepła i nie zliczę, ile razy „nostalgłam” podczas czytania. Autor opisuje sielankowe krajobrazy i codzienne życie na starych wsiach. No jakby to powiedzieć... Kiedyś to było, dzisiaj to nie ma. Polecam wszystkim, bo książka jest naprawdę ciekawa, a niebawem takie sytuacje i tereny mogą całkowicie zniknąć.

„Ptaki za miedzą” to lektura nie tylko o ptakach, jak sam tytuł wskazuje, ale też o polskiej wsi i tym, z jakimi zmianami musi się mierzyć. Wszak rolnictwo w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przeszło niesamowitą transformację, a środowisku ciężko za tym nadążyć. W rezultacie populacje w...

Rozwiń Zwiń

Bardzo, bardzo ciekawe i warte poznania miejsce. Wcześniej niewiele o nim słyszałam, jednak książka przybliża je w sposób kompleksowy. Paweł Średziński opisuje zarówno jego historię, jak i poświęca sporo uwagi zamieszkującym ją organizmom. W treści znalazły się też wartościowe wątki poświęcone ochronie obszaru i jego dalszym losom. Narracja to głównie przytoczone cytaty osób, które w jakiś sposób są związane z Puszczą Knyszyńską. Spokojna lektura pogłębiająca wiedzę o przyćmionej blaskiem Białowieży Puszczy.

Bardzo, bardzo ciekawe i warte poznania miejsce. Wcześniej niewiele o nim słyszałam, jednak książka przybliża je w sposób kompleksowy. Paweł Średziński opisuje zarówno jego historię, jak i poświęca sporo uwagi zamieszkującym ją organizmom. W treści znalazły się też wartościowe wątki poświę...

Rozwiń Zwiń