Charles Seife

Celebryta i naukowiec Stephen Hawking jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób świata nauki. Trudno nie zauważyć jego celebryckich zapędów i chociaż celebryci najczęściej są znani tylko z tego, że są znani, Hawkinga wyróżniają osiągnięcia naukowe, a przede wszystkim popularyzacja astrofizyki. Stephen Hawking przez większość swojego życia zmagał się z nieuleczalną chorobą, zostając przy tym dla wielu symbolem niezłomności w walce o normalne życie. Chociaż stwardnienie zanikowe boczne całkowicie odebrało mu sprawność fizyczną, zdolność poruszania się, mówienia, Hawking przez kilkadziesiąt lat prowadził pracę naukową, dawał liczne wykłady, publikował oraz prowadził życie rodzinne. Jest grono naukowców krytykujących osiągnięcia Hawkinga i umniejszających jego wkład w rozwój astrofizyki. Z biografii Charlesa Seifego faktycznie wyłania się obraz najbardziej rozpoznawalnego fizyka, ale niekoniecznie najwybitniejszego. Hawking był symbolem uporu i wytrwałości, człowiekiem przybliżającym zwykłym śmiertelnikom tajemnice wszechświata, ale czy naukowcem na miarę Einsteina? Charles Seife największy nacisk kładzie na publikacje naukowe Hawkinga i to one stanowią oś opowieści. Nie brakuje oczywiście opisów skomplikowanego życia rodzinnego, dominującej roli choroby w życiu naukowca oraz skandali – lecz w ostatnim przypadku trzeba przyznać, że autor naprawdę starał się pisać z wyczuciem, raczej wspominając afery z udziałem Hawkinga, zamiast plotkarskiego pastwienia się nad bohaterem. "Hawking, Hawking" to naprawdę fascynująca lektura o fascynującym człowieku, nawet jeśli momentami przerasta mnie na poziomie intelektualnym teoriami o czarnych dziurach, czasie i przestrzeni. Odniosłam wrażenie, że autor nie do końca potrafi odsiać informacje, które faktycznie powinny znaleźć się w biografii naukowca od tych, które dla czytelnika nieobytego w temacie będą przytłaczające. Nie zmienia to jednak faktu, że Seife naprawdę przybliża postać Hawkinga, tłumaczy jego fenomen oraz fascynację z którą budził.