Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki Agathy Christie są dla mnie wyborem w ciemno. Przede mną jeszcze wiele pozycji do nadrobienia i to jedyne zaległości, które faktycznie mogą cieszyć. Z każdą kolejną pozycją z Panną Marple utwierdzam się w tym, że jest to wspaniała główna bohaterka, nie często lubię czytać wywody i rozmyślania głównych postaci ale w tym przypadku jest to miód na serce. Określiłabym ją jako starszą panią z pazurem, która fakty łączy jak najprostsze puzzle. Akcja książki zaczyna się od nietypowej prośby co od samego początku intryguje czytelnika. Historia rozwija się powoli, na tyle, że jak to bywa ze stylem pisania autorki - można się nią delektować. Nie raz zwodzi na manowce by później wszystko złożyć w klarowny obraz.

Książki Agathy Christie są dla mnie wyborem w ciemno. Przede mną jeszcze wiele pozycji do nadrobienia i to jedyne zaległości, które faktycznie mogą cieszyć. Z każdą kolejną pozycją z Panną Marple utwierdzam się w tym, że jest to wspaniała główna bohaterka, nie często lubię czytać wywody i ...

Rozwiń

Zwiń

Książkę skończyłam parę dni temu i muszę powiedzieć, że po czasie coraz bardziej się cieszę, iż wpadła w moje ręce. Tego typu lektury nie miałam jeszcze szansy czytać więc nawet nie wiedziałam czego się spodziewać. Nawiązanie do serialu 1670, który zdobył moje serce było tylko wisienką na torcie.

Czułam się jakbym czytała dłuższe opowiadanie przez które się płynie choć wiem, że styl pisania może nie podejść każdemu. Z początku trudno było mi się wkręcić ale z czasem coraz bardziej chciałam wiedzieć jakie trudności czekają naszych bohaterów, których imiona do teraz śnią mi się po nocach 😂 Trzeba przyznać, że nie raz mnie rozbawiła a pełne absurdu sytuacje wpasowały się w mój humor. To jedna z tych pozycji, która pomoże Wam przetrwać ciężki tydzień.

Książkę skończyłam parę dni temu i muszę powiedzieć, że po czasie coraz bardziej się cieszę, iż wpadła w moje ręce. Tego typu lektury nie miałam jeszcze szansy czytać więc nawet nie wiedziałam czego się spodziewać. Nawiązanie do serialu 1670, który zdobył moje serce było tylko wisienką na ...

Rozwiń

Zwiń

To jedna z tych książek, gdzie liczycie na dobry kryminał a dostajecie dużo więcej. Przede wszystkim jest ona przepełniona smutkiem, o wiele bardziej niż z początku zakładałam. W tą historię się wciąga i przechodząc w każdy kolejny rozdział ma się nadzieję, że szczęśliwe zakończenie czeka za rogiem. Niestety z czasem odkrywa się nowe oblicza bohaterów, tajemnice wychodzą na jaw a prawda jest bliżej niż nam się wydaje. Momentami czułam się aż przytłoczona przygnębiającym klimatem i nieszczęściem, które dotyka każdego z bohaterów. Jezioro staje się tu wręcz osobną postacią o nieznanych intencjach. Książka przekonała mnie by sięgnąć po debiut autorki - „Żar”, który wielu z Was jest już znany ☺️

To jedna z tych książek, gdzie liczycie na dobry kryminał a dostajecie dużo więcej. Przede wszystkim jest ona przepełniona smutkiem, o wiele bardziej niż z początku zakładałam. W tą historię się wciąga i przechodząc w każdy kolejny rozdział ma się nadzieję, że szczęśliwe zakończenie czeka ...

Rozwiń

Zwiń

Czytałam już nie jedną książkę Remigiusza i zawsze z zadowoleniem przez nią płynęłam. Styl autora bardzo mi odpowiada, niestety tym razem nie zaiskrzyło tak jakbym chciała. Po części może to wynikać z tego, że nie miałam okazji czytać pierwszej części - „Langera” choć bez problemu odnajdywałam się w fabule i można czytać Padeborna jako odrębną książkę. Jednak pojawiają się„smaczki” czy wzmianki odnoszące się do poprzedniczki - więc nic innego jak tylko nadrobić poprzednią lekturę!

Nie zrozumcie mnie źle, książkę czyta się dobrze, szybko - nie czuć nawet tej objętości. Natomiast gdy początkowe dialogi pełne humoru, przekomarzania zaczynają zajmować większą część książki to robi się to nie tyle denerwujące co.. nudne i nic nie wnoszące. Wątek astrologiczny jak możecie się domyślać spełniał tutaj dużą rolę - niestety ten też przez większość czasu nic nie wniósł, opisy wchodziły jednym uchem i wychodziły drugim po sekundzie. Plot twist odnośnie ściganego seryjnego zabójcy na plus, zaskoczył mnie - choć tak jak wiele aspektów można poddać go w wątpliwość.

Czytałam już nie jedną książkę Remigiusza i zawsze z zadowoleniem przez nią płynęłam. Styl autora bardzo mi odpowiada, niestety tym razem nie zaiskrzyło tak jakbym chciała. Po części może to wynikać z tego, że nie miałam okazji czytać pierwszej części - „Langera” choć bez problemu odnajdyw...

Rozwiń

Zwiń

Christie ma to do siebie, że tworzy niepowtarzalny styl i klimat, którego na próżno szukać gdzie indziej. To ten typ powieści gdzie rozsiadacie się z herbatą w fotelu i przenosicie w inne miejsce. Tutaj znajdziecie 12 krótkich, różnorodnych opowiadań. I jak to na Christie przystało - zaskoczy Was nie raz a w tym przypadku aż dwanaście razy i potrzebuje na to tylko kilku stron. To jak bardzo fabularnie od siebie odbiegają pokazuje tylko kunszt autorki, która porusza się płynnie w rozmaitych sceneriach. Nie zabraknie tutaj dawki humoru, która wieńczy jedno z pierwszych opowiadań.

Christie ma to do siebie, że tworzy niepowtarzalny styl i klimat, którego na próżno szukać gdzie indziej. To ten typ powieści gdzie rozsiadacie się z herbatą w fotelu i przenosicie w inne miejsce. Tutaj znajdziecie 12 krótkich, różnorodnych opowiadań. I jak to na Christie przystało - zasko...

Rozwiń

Zwiń

Już po opisie wiemy, że całość będzie obracać się wokół konkursu kulinarnego co dla mnie było nowością. Jako osoba, która uwielbia piec nie miałam nic przeciwko kolejnym opisom potraw i przemyśleń na ich temat - jedynie narobiły mi smaka, a teraz herbaciany lukier od kilku dni za mną chodzi i nie daje o sobie zapomnieć!

Uwielbiam gdy książka jest prowadzona z perspektywy kilku osób, dzięki czemu możemy spojrzeć na tą samą sytuację z różnych stron. Sami bohaterowie byli różnorodni z własnym bagażem doświadczeń.

Fabularnie książka będzie dobra dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z kryminałami i nie chcą by krew lała się po ścianach. Parę lat temu byłabym zachwycona serwowaną intrygą ale na ten moment łatwo było mi się wszystkiego domyślić. Niemniej jednak był to udany debiut i chętnie sięgnąłbym po kolejną pozycję autorki.

Już po opisie wiemy, że całość będzie obracać się wokół konkursu kulinarnego co dla mnie było nowością. Jako osoba, która uwielbia piec nie miałam nic przeciwko kolejnym opisom potraw i przemyśleń na ich temat - jedynie narobiły mi smaka, a teraz herbaciany lukier od kilku dni za mną chodz...

Rozwiń

Zwiń

Przyznam, że motyw książki w książce najbardziej mnie skusił, tylko raz czytałam coś w podobnym stylu i był to „Billy Summers” Kinga gdzie później stwierdziłam - chcę jeszcze! I dobrze się stało, bo się nie zawiodłam. Po pierwszym rozdziale, ba nawet po pierwszej stronie stwierdziłam „no to się będzie działo” i tak też się stało.
Akcja dziejąca się w książce to z pozoru typowy kryminał, ta dziejąca się jako wątek główny nie należy to standardowych i sam pomysł na intrygę zadowolił mnie bardziej niż się spodziewałam. Mimo, iż miałam swoje podejrzenia i po części się one sprawdziły to nie odebrało mi to przyjemności z czytania a końcówka to idealnie dopełnienie, które mnie zaskoczyło!

Przyznam, że motyw książki w książce najbardziej mnie skusił, tylko raz czytałam coś w podobnym stylu i był to „Billy Summers” Kinga gdzie później stwierdziłam - chcę jeszcze! I dobrze się stało, bo się nie zawiodłam. Po pierwszym rozdziale, ba nawet po pierwszej stronie stwierdziłam „no ...

Rozwiń

Zwiń

Czytając „Dzień zero” miałam wrażenie, że oglądam pełnometrażowy film akcji z elementami thrillera! Dobry reaserch i skonstruowana fabuła, szybka akcja, chęć dowiedzenia „dlaczego to wszystko się stało?” nie pozwala się oderwać od lektury a potem patrzycie na godzinę i okazuje się że jest 1:58 😅 o ile macie wolne kolejnego dnia to mogę polecieć takie rozwiązanie 😂

Dostałam to czego oczekiwałam po przeczytaniu opisu. Warta akcja, wyścig z czasem i wrogiem, o którym nie wiemy wiele więcej poza tym, że - istnieje. Poruszane w książce tematy cyberbezpieczeństwa i wcześniej nie do końca znanej mi profesji, a mowa tu o pen-testerze. Jeśli nie siedzicie w temacie to spokojnie - autorka sprawnie Wam wszystko wytłumaczy. Teraz czuję się bogatsza w nową wiedzę 😁
Nie mogę się doczekać czym autorka zaskoczy nas kolejnym razem!

Czytając „Dzień zero” miałam wrażenie, że oglądam pełnometrażowy film akcji z elementami thrillera! Dobry reaserch i skonstruowana fabuła, szybka akcja, chęć dowiedzenia „dlaczego to wszystko się stało?” nie pozwala się oderwać od lektury a potem patrzycie na godzinę i okazuje się że jest...

Rozwiń

Zwiń