Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To było niesamowite doświadczenie zarówno ze względu na fabułę jak i warsztat pisarski. Zdania były trochę długie, ale jednocześnie tak przesiąknięte dosadnością oraz prawdą, że nie ma się do czego przyczepić. Miałam wrażenie jakby ktoś opowiadał tą historię, jakby to był potok słów naocznego światka tych wydarzeń, a nie wyrazy umieszczone na kartce papieru.
Autor rewelacyjnie ukazał polską mentalność od czasów dwudziestolecia międzywojennego do PRL-u. Trochę gubiłam się w tych retrospekcjach i wspomnieniach, które przeskakiwały co chwila z przeszłości w teraźniejszość, lecz kiedy już się przyzwyczaiłam, to nie mogłam się oderwać od historii rodziny K.
To nie tylko powieść o przemocy w rodzinie, ale przede wszystkim o tym jak przeszłość, dzieciństwo odciskuje piętno na psychice i dalszym życiu. Przepełniona jest wartościowymi refleksjami jak i prawdami życiowymi. Prawdę mówiąc, jeszcze nie spotkałam książki, której fragmentami pragnęłam cytować na co dzień. Teraz już tak.
Na koniec jeszcze napiszę, że sądziłam, iż tytuł powieści odnosi się po prostu do pejoratywnego określenia dziecka (gnojek) lub mężczyzny (gnój). Jakie było moje zdziwienie, kiedy się okazało, że tytuł książki jest bardziej dosłowny niż myślałam...
Podsumowując gorąco polecam, choć nie jest to pozycja dla ludzi o delikatnych nerwach...

To było niesamowite doświadczenie zarówno ze względu na fabułę jak i warsztat pisarski. Zdania były trochę długie, ale jednocześnie tak przesiąknięte dosadnością oraz prawdą, że nie ma się do czego przyczepić. Miałam wrażenie jakby ktoś opowiadał tą historię, jakby to był potok słów naocznego światka tych wydarzeń, a nie wyrazy umieszczone na kartce papieru.
Autor...