Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie potrafię zdobyć się na ocenę czyichś wspomnień. To tak, jakby w pewien sposób próbować wartościować życie piszącego - ani nie umiem, ani nie chcę tego robić.
Książka powyższa pojawiła się w moim życiu dość niespodziewanie. Mimo małej objętości, długo ją czytałam - ze względu na brak czasu. Dokończyłam lekturę w pociągu, co współgra z charakterem dziejów autorki, będącej niejako w wiecznej podróży i inercji.
Czy była świadkiem 'ciekawych czasów'? To niewątpliwie - jest w tym wielka wartość tych zapisków.
Snuje swą opowieść od dzieciństwa w przedwojennej Warszawie, przez niewyobrażalne lata okupacji, ucieczkę z kraju, życie w Tangerze, w Argentynie, w Londynie, aż po powrót do Polski (Ludowej). Na kartkach przewijają się 'wielkie nazwiska' - zarówno krajowe, jak i zagraniczne - w tym słynny Julio Cortazar, którego utwory Zofia Chądzyńska przełożyła na język ojczysty.
Jest to jednak ten rodzaj autobiografii, który - jak przyznaje sama autorka - więcej zaciemnia, niż tłumaczy.
Tak czy inaczej, na długo pozostanie w mojej pamięci.

Nie potrafię zdobyć się na ocenę czyichś wspomnień. To tak, jakby w pewien sposób próbować wartościować życie piszącego - ani nie umiem, ani nie chcę tego robić.
Książka powyższa pojawiła się w moim życiu dość niespodziewanie. Mimo małej objętości, długo ją czytałam - ze względu na brak czasu. Dokończyłam lekturę w pociągu, co współgra z charakterem dziejów autorki, będącej...

Arcydzieło.

Lem przedstawia podbój kosmosu przez człowieka nie tyle z perspektywy walki z przeciwnościami materii, co z samymi ograniczeniami i niedoskonałościami istoty ludzkiej. To czyni powyższą opowieść niezwykle uniwersalną i do szpiku kości prawdziwą. Niesamowite, pełne poetyckiej surowości, opisy zimnej i pustej otchłani wszechświata oraz stanów wewnętrznych bohatera plasują tę pozycję w zbiorze moich osobistych koh-i-noorów.
Dbałość o zgodność szegółów z teorią (i praktyką) fizyki oraz innych nauk jest zdumiewająca. Będę wracać.

Arcydzieło.

Lem przedstawia podbój kosmosu przez człowieka nie tyle z perspektywy walki z przeciwnościami materii, co z samymi ograniczeniami i niedoskonałościami istoty ludzkiej. To czyni powyższą opowieść niezwykle uniwersalną i do szpiku kości prawdziwą. Niesamowite, pełne poetyckiej surowości, opisy zimnej i pustej otchłani wszechświata oraz stanów wewnętrznych...

Przeczytałam tę opowieść wiele lat temu, będąc już nie dzieckiem, a jeszcze nie dorosłym. Wywarła na mnie wielkie wrażenie i długo wracałam do niej myślami. Cieszę się, że natknęłam się na przygody Despera, zanim powstał film animowany i wydanie, które posiadam, ma okładkę z ilustracją jak wyżej. Ta pół-baśń jest o wiele bardziej poetycka, niż mogą oddać to schematyczne, współczesne animacje 3-D, a jej przekaz - daleko głębszy. Poza tym tekst pisany pozwala sobie wyobrazić dużo piękniejsze postaci, krajobrazy i wrażenia, niż najlepszy film.

Przeczytałam tę opowieść wiele lat temu, będąc już nie dzieckiem, a jeszcze nie dorosłym. Wywarła na mnie wielkie wrażenie i długo wracałam do niej myślami. Cieszę się, że natknęłam się na przygody Despera, zanim powstał film animowany i wydanie, które posiadam, ma okładkę z ilustracją jak wyżej. Ta pół-baśń jest o wiele bardziej poetycka, niż mogą oddać to schematyczne,...