Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Dewajtis” czytałam jakieś 15 lat temu. Ponieważ nadal mam tę książkę w swojej bibliotece, postanowiłam sięgnąć po nią ponownie. Cieszę się, że klasyki literatury polskiej wracają i z przyjemnością widzę ich wznowienia. Odczuwamy lekką ekscytację, bo przecież autorka pisała w okresie pozytywizmu. Pisała to, co przeżywała. Znała ten czas, także realizm wydarzeń nie może z niczym innym porównać. Książka pozwala przenieść się na tereny Żmudzi w czasy, kiedy Polski nie ma na mapach, opada kurz po powstaniu styczniowym. Poznajemy wieś, w której ludzie żyją według pór roku, w swoim własnym rytmie, według własnych zasad. Ciężka praca, honor nie pozwala zapomnieć im, skąd się wywodzą. Autorka idealnie ukazała obyczaje, wierzenia. Oddała całą wrażliwość epoki. I ten język. Piękne jest czytać książki, która została napisana w tak odległej epoce.Czy to nie jest piękne, czytać książkę, która została napisana w odległej epoce. Dla mnie, to niezapomniana podróż w czasie.

Miłość, zaufanie, oddanie wartościom, patriotyzm. Dewajtis to pradawny dąb. Wielki, dostojny z olbrzymimi konarami. Jest symbolem ludzkiej siły, mocnego charakteru, wiary, niezniszczalności. Dużo widział i wiele słyszał. Szczególny sentyment miał do niego główny bohater, Marek Czertwan.

“Dewajtis” czytałam jakieś 15 lat temu. Ponieważ nadal mam tę książkę w swojej bibliotece, postanowiłam sięgnąć po nią ponownie. Cieszę się, że klasyki literatury polskiej wracają i z przyjemnością widzę ich wznowienia. Odczuwamy lekką ekscytację, bo przecież autorka pisała w okresie pozytywizmu. Pisała to, co przeżywała. Znała ten czas, także realizm wydarzeń nie może z...

Moja majówka, to fajny czas, bo odbywam spacery i czytam zaległości książkowe.....

"Falling fast” przeczytałam kilka miesięcy temu i jakoś trudno było mi się zabrać za drugą część, czyli “Flying high”. Teraz coś mnie naszło, żeby poznać dalsze losy Hailee i Chase’a.
Hailee robi coś, co stawia na nogi jej najbliższych. Dziewczyna wraca z rodzicami do rodzinnego miasta i tam wspólnie próbują poradzić sobie z tragedią, jaka spotkała ich rodzinę. Czy odległość będzie przeszkodą dla uczucia dziewczyny i Chaes’a?

"Falling fast” dało mi dużo więcej emocji, niż recenzowany tom, mimo, że to właśnie on jest bardziej emocjonalny. Wydaje mi się, że to wynika z faktu, iż pierwsze części zawsze są wielkimi niewiadomymi. Odbiorca wie, że jest problem, ale przez cały czas nie do końca zdaje sobie sprawę, o co może chodzić i jakie są motywy głównych postaci. Kolejny tom to najczęściej rozpracowywanie tego problemu i obraz radzenia sobie bohaterów w trudnej sytuacji.

Wydaje mi się, że książki 2-tomowe chyba najlepiej czytać jedna po drugiej, bez żadnej przerwy, czego ja akurat nie zrobiłam. Może przeczytane jednym tchem będą bardziej spójne.

Ale, ale, żeby była jasność - “Flying high” to książka, która stoi emocjami. Bliżej poznajemy motywy bohaterów i lepiej rozumiemy ich zachowania i decyzje. Bianca Iosivoni potrafi stworzyć hipnotyzujący świat, od którego trudno się oderwać, a postaci przez nią wykreowane zawsze noszą w sobie pierwiastek autentyczności, wiele wzruszenia i nadziei na lepsze.

Moja majówka, to fajny czas, bo odbywam spacery i czytam zaległości książkowe.....

"Falling fast” przeczytałam kilka miesięcy temu i jakoś trudno było mi się zabrać za drugą część, czyli “Flying high”. Teraz coś mnie naszło, żeby poznać dalsze losy Hailee i Chase’a.
Hailee robi coś, co stawia na nogi jej najbliższych. Dziewczyna wraca z rodzicami do rodzinnego miasta i...

“Wstyd” Roberta Małeckiego, to książka, która nie pozostawia złudzeń co do tego, że świat w niej przedstawiony przepełniony jest złem przybierającym różne formy. To solidny kryminał z główną bohaterką, która mimo licznych traum i życiowych dramatów postanawia walczyć o sprawiedliwość i ukaranie winnych. Z zaciekawieniem śledziłem jej przemianę z nauczycielki w policjantkę z prawdziwego zdarzenia i nie mogłam doczekać się chwili, w której poznam rozwiązanie mrocznej zagadki. Z tą lekturą nie sposób się nudzić!

“Wstyd” Roberta Małeckiego, to książka, która nie pozostawia złudzeń co do tego, że świat w niej przedstawiony przepełniony jest złem przybierającym różne formy. To solidny kryminał z główną bohaterką, która mimo licznych traum i życiowych dramatów postanawia walczyć o sprawiedliwość i ukaranie winnych. Z zaciekawieniem śledziłem jej przemianę z nauczycielki w policjantkę z...

"Rzeźbiarz łez", to historia skupiająca się na losach Niki i Rigela. Nica, od zawsze pragnęła tylko jednego: mieć rodzinę. Kiedy ma siedemnaście lat, Milliganowie postanawiają ją adoptować, a odległe marzenie wydaje się wreszcie spełniać. Przewrotny los nie pozwala jej się jednak zbyt długo tym cieszyć – z Grave, sierocińca, w którym się wychowywała, razem z nią adoptowany zostaje Rigel, chłopak, który do tej pory budził w niej wyłącznie niepokój. Wydaje się, że mimo łączącej ich przeszłości, pełnej cierpienia i samotności, nic nie będzie w stanie zbliżyć do siebie tej dwójki, a mieszkanie pod jednym dachem przysporzy jedynie więcej bólu. Nica jest jednak zdeterminowana, by chronić swoje marzenie przed każdym, kto zapragnie je zniszczyć.

Ta historia ma swój własny wachlarz i bagaż emocjonalny, które trzymają czytelnika w garści. „Rzeźbiarz łez” to powieść wyjątkowa na wielu płaszczyznach, nieokiełznana i spektakularnie wciągająca.

"Rzeźbiarz łez", to historia skupiająca się na losach Niki i Rigela. Nica, od zawsze pragnęła tylko jednego: mieć rodzinę. Kiedy ma siedemnaście lat, Milliganowie postanawiają ją adoptować, a odległe marzenie wydaje się wreszcie spełniać. Przewrotny los nie pozwala jej się jednak zbyt długo tym cieszyć – z Grave, sierocińca, w którym się wychowywała, razem z nią adoptowany...

“Zrost”. Trudno opowiedzieć o tej książce nie ujawniając za wiele, a nikomu nie zamierzam psuć wrażeń z lektury. Zdradzę jedynie, że na łamach książki pojawia się wątek okupacji hitlerowskiej i próba dostarczenia odpowiedzi na to, co historię łączy z teraźniejszością. Z początku ten motyw mocno mi się dłużył i nie spinał z całością, ale finalnie wyszedł tej pozycji na duży plus. Wiele innych elementów zasługuje na pochwałę, ale zdecydowanie najbardziej podobało mi się miarowe rozwiązywanie śledztwa razem z czytelnikiem, podsuwanie mu małych kawałków układanki, które mógł stopniowo ze sobą łączyć, nie wiedząc, jaki obraz ma z nich finalnie powstać.

“Zrost”. Trudno opowiedzieć o tej książce nie ujawniając za wiele, a nikomu nie zamierzam psuć wrażeń z lektury. Zdradzę jedynie, że na łamach książki pojawia się wątek okupacji hitlerowskiej i próba dostarczenia odpowiedzi na to, co historię łączy z teraźniejszością. Z początku ten motyw mocno mi się dłużył i nie spinał z całością, ale finalnie wyszedł tej pozycji na duży...

Autorka po raz kolejny stanęła na wysokości zadania i może nawet przewyższała jakość poprzednich części. Zaprezentowała swoje umiejętności, które uniemożliwiały mi oderwanie się od lektury. Najbardziej doceniam, że moi bohaterowie przeistaczają się w dorosłych na moich oczach. Ostatecznie ciężko mi się z nimi rozstać. Mam nadzieję, że powrócą w innej serii. Ta książka to rollercoaster, polecam serdecznie, jeśli chcesz skosztować studenckiego, ciekawego życia.

Autorka po raz kolejny stanęła na wysokości zadania i może nawet przewyższała jakość poprzednich części. Zaprezentowała swoje umiejętności, które uniemożliwiały mi oderwanie się od lektury. Najbardziej doceniam, że moi bohaterowie przeistaczają się w dorosłych na moich oczach. Ostatecznie ciężko mi się z nimi rozstać. Mam nadzieję, że powrócą w innej serii. Ta książka to...

III tom " Identical".
Wspaniała powieść. Doskonałe uzupełnienie serii, Aleksandra Negrońska naprawdę wie co robi. Motywacje bohaterów są czasem dość zaskakujące, ale przecież każdy z nich ma inny, unikalny zestaw cech charakteru, jak zresztą my wszyscy. Z niektórymi wyborami najważniejszych postaci się zgadzam, z innymi niekoniecznie. Fabuła porywa jednak bez reszty i zachęca do snucia refleksji nad konsekwencjami postępowania bohaterów.

III tom " Identical".
Wspaniała powieść. Doskonałe uzupełnienie serii, Aleksandra Negrońska naprawdę wie co robi. Motywacje bohaterów są czasem dość zaskakujące, ale przecież każdy z nich ma inny, unikalny zestaw cech charakteru, jak zresztą my wszyscy. Z niektórymi wyborami najważniejszych postaci się zgadzam, z innymi niekoniecznie. Fabuła porywa jednak bez reszty i...

Jak już wspomniałam w I tomie, książkę otrzymałam w prezencie od wnuczki mojej siostry i dzięki temu mogłam śledzić dalsze losy swoich ulubionych bohaterów. Powieść napisana jest w taki sposób, który pozwala na sprawne i szybkie jej czytanie. Postaci nie są kryształowe, dlatego tak łatwo można się z nimi utożsamić. Borykają się zarówno z mniejszymi, jak i większymi rozterkami i jestem pewna, że wiele z nich mogłoby dotyczyć czytelników. Zakończenie rozwiewa wiele wątpliwości i odpowiada na liczne pytania, które zadawałam sobie w trakcie lektury.

Jak już wspomniałam w I tomie, książkę otrzymałam w prezencie od wnuczki mojej siostry i dzięki temu mogłam śledzić dalsze losy swoich ulubionych bohaterów. Powieść napisana jest w taki sposób, który pozwala na sprawne i szybkie jej czytanie. Postaci nie są kryształowe, dlatego tak łatwo można się z nimi utożsamić. Borykają się zarówno z mniejszymi, jak i większymi...

Ja to mam szczęście!
Wnuczka mojej siostry - studentka - podarowała mi cztery tomy książki Aleksandry Negrońskiej. Rzecz dzieje się w środowisku studenckim.
Powiedziała mi tylko: “ciociu, przypomnij sobie, jak to było, jak Ty studiowałaś”

Jestem szczęśliwa, że Natalia odziedziczyła po mnie przyjemność czytania książek….

Świetna powieść dla młodzieży od Aleksandry Negrońskiej. Napisana tak lekko i miejscami przezabawnie, że nawet dorosły nie obrazi się na taką lekturę. Rozbudowane wątki i realistyczne postacie, w tym główna bohaterka, która musi sobie radzić z wyjazdem ze Stanów do Wielkiej Brytanii, zamieszkaniem z matką i siostrą bliźniaczką, a przede wszystkim z bananową, bogatą angielską młodzieżą. Super było zanurzyć się znów w świat studenckich imprez i pierwszych burzliwych relacji.

Ja to mam szczęście!
Wnuczka mojej siostry - studentka - podarowała mi cztery tomy książki Aleksandry Negrońskiej. Rzecz dzieje się w środowisku studenckim.
Powiedziała mi tylko: “ciociu, przypomnij sobie, jak to było, jak Ty studiowałaś”

Jestem szczęśliwa, że Natalia odziedziczyła po mnie przyjemność czytania książek….

Świetna powieść dla młodzieży od Aleksandry...

Wyzwanie LC 2024
"Tam, gdzie gwiazdka świeci najjaśniej", to przede wszystkim opowieść o tym, że niczego w życiu nie jesteśmy w stanie zaplanować. Nieraz najmniej oczekiwane przez nas zdarzenia potrafią totalnie zmienić nasze postrzeganie. Niekiedy za bardzo skupiamy się na tym, o czym marzymy, nie zauważając, że obok nas są osoby, które mogą nam pomóc te marzenia spełnić. Czasem też brak wiary w siebie hamuje nas przed spróbowaniem tego, czego pragniemy. Wyznaczamy sobie cel i ślepo wierzymy, że jeśli go nie osiągniemy, nie uda nam się być szczęśliwym. Życie to niezwykle kręta droga, za każdym jego zakrętem czeka nas niespodzianka. Zamiast jednak patrzeć stale naprzód warto od czasu do czasu rozejrzeć się wokół siebie, bo może się okazać, że to, do czego tak zaciekle dążymy jest wręcz na wyciągnięcie ręki.

Bardzo pozytywna i emocjonalna lektura, którą poleca się nie tylko na świąteczny czas. Każdy z nas może odnaleźć w niej nie tylko magię świąt, ale też cząstkę siebie. Napisana jest lekkim językiem, dzięki czemu, czyta się ją niezwykle szybko. Może ona być pięknym prezentem o każdej porze roku.

Wyzwanie LC 2024
"Tam, gdzie gwiazdka świeci najjaśniej", to przede wszystkim opowieść o tym, że niczego w życiu nie jesteśmy w stanie zaplanować. Nieraz najmniej oczekiwane przez nas zdarzenia potrafią totalnie zmienić nasze postrzeganie. Niekiedy za bardzo skupiamy się na tym, o czym marzymy, nie zauważając, że obok nas są osoby, które mogą nam pomóc te marzenia spełnić....

Moje drugie spotkanie z autorem. “Osada”, to świetny thriller, z gęstą atmosferą i dwoma liniami czasowymi.

Zima 1978 roku. Nazywana Zimą Stulecia. Mała osada odcięta od świata przez śnieg. Ginie młoda dziewczyna, a to wydarzenie pociąga za sobą szereg dramatycznych zdarzeń. Lato 2023. Emerytowany policjant musi wyjaśnić co wydarzyło się 45 lat temu.

Autor serwuje nam ciekawą zagadkę, mroczną, zagmatwaną i w dodatku prawie rozwiązaną. I teraz pozostaje nam się zastanawiać czy ten trop jest słuszny. I to, chociaż nie jest to mój ulubiony zabieg, podobało mi się. Całość jest nieprzewidywalna, raczej ciężko będzie się domyślić dalszych wydarzeń, a jedyny mankament jaki udało mi się znaleźć, to taka trochę wymuszona poetyczność. Krew niczym maki na śniegu nie przekonała mnie do siebie.
Znakomity kryminał, zaskakujący, całkiem oryginalny, spójny i wciągający. Czyli taki jakie dobrze się czyta.

Moje drugie spotkanie z autorem. “Osada”, to świetny thriller, z gęstą atmosferą i dwoma liniami czasowymi.

Zima 1978 roku. Nazywana Zimą Stulecia. Mała osada odcięta od świata przez śnieg. Ginie młoda dziewczyna, a to wydarzenie pociąga za sobą szereg dramatycznych zdarzeń. Lato 2023. Emerytowany policjant musi wyjaśnić co wydarzyło się 45 lat temu.

Autor serwuje nam...

…On chodzi koło twojego domu, węszy, szuka słabej duszy, ale nie zostawia śladów, co nie? Słyszysz go, jego człapanie, ciężki oddech, pomruki dobywające się z gardzieli, ale rano nie ma ani śladu….

W Bieszczadach czas płynie wolniej, we własnym, tylko sobie znanym tempie. Ludzie uciekają tutaj, by zaznać spokoju, ukryć się przed pędzącym światem, zostawić to co złe, przykre. Tak właśnie zrobił Stanisław Stadnicki. Wydarzenia sprzed dwóch lat odcisnęły głębokie piętno w psychice bohatera.

"Pomruk" nie jest to powieść z wartką akcją. To raczej spacer, w trakcie którego odkrywamy kolejne tajemnice miejsca oraz bohaterów. Gdzieś między wierszami przemykają istotne informacje, z których tylko wytrawny słuchacz i obserwator może złożyć właściwą całość, a trzeba przyznać, że historia nie ogranicza się do jednej zagadki. Jest wręcz nimi naszpikowana. Otaczający las również skrywa własne tajemnice. Za dnia kusi pięknem, a nocą wywołuje przerażenie. Bies czeka na właściwy moment, by zaatakować. Ale czy to leśne mary są największym złem okolicy?

Ciekawy thriller, który nawet nieźle mi się czytało.

…On chodzi koło twojego domu, węszy, szuka słabej duszy, ale nie zostawia śladów, co nie? Słyszysz go, jego człapanie, ciężki oddech, pomruki dobywające się z gardzieli, ale rano nie ma ani śladu….

W Bieszczadach czas płynie wolniej, we własnym, tylko sobie znanym tempie. Ludzie uciekają tutaj, by zaznać spokoju, ukryć się przed pędzącym światem, zostawić to co złe,...

Po książkę “Planeta Piołun” Oksany Zabużko, sięgnęłem z zainteresowaniem. Książka w mojej opinii jest spełnioną przepowiednią, co jest niezwykłe, gdyż Oksana Zabużko okazała się wizjonerką w świetle wydarzeń mających miejsce na świecie. Autorki nie znałam wcześniej, jednak z pewnością postaram się sięgać
po jej książki, gdyż jest błyskotliwa, ma bardzo dobre pióro, uderza w punkt. Analizy, których podjęła się autorka są imponujące, dostrzegam świetny warsztat, domyślam się jak wiele pracy należało włożyć w tę książkę, by właściwie wykorzystać zebrane materiały.

Po książkę “Planeta Piołun” Oksany Zabużko, sięgnęłem z zainteresowaniem. Książka w mojej opinii jest spełnioną przepowiednią, co jest niezwykłe, gdyż Oksana Zabużko okazała się wizjonerką w świetle wydarzeń mających miejsce na świecie. Autorki nie znałam wcześniej, jednak z pewnością postaram się sięgać
po jej książki, gdyż jest błyskotliwa, ma bardzo dobre pióro, uderza...

“Zakłamane życie dorosłych" Eleny Ferrante, to ciekawa, wciągająca, choć niełatwa powieść o dojrzewaniu i trudach wchodzenia w dorosłość, która trafiła w mój gust. Jako czytelnicy obserwujemy, jak główna bohaterka - Giovanna stopniowo przemienia się z dziecka w młodą kobietę, balansując pomiędzy dziecięcą niewinnością i naiwnością, a złożoną rzeczywistością świata dorosłych. Bez wątpienia, to opowieść zmuszająca do refleksji. Miłośnikom literatury obyczajowej ta pozycja, z pewnością, się spodoba.

“Zakłamane życie dorosłych" Eleny Ferrante, to ciekawa, wciągająca, choć niełatwa powieść o dojrzewaniu i trudach wchodzenia w dorosłość, która trafiła w mój gust. Jako czytelnicy obserwujemy, jak główna bohaterka - Giovanna stopniowo przemienia się z dziecka w młodą kobietę, balansując pomiędzy dziecięcą niewinnością i naiwnością, a złożoną rzeczywistością świata...

No i chwila na “Relax”. To 44 już numer tego magazynu, w którym mamy kolejną dawkę świetnych komiksów, na tle których wyróżnia się historia Wnuczka. Jest to bardzo udana, specyficzna forma kontynuacji znanej i lubianej przez czytelników, klasycznej serii Kapitan Kloss. Kapitana odwiedza wnuczka, która nie przystaje do świata Kapitana…
Sentymentem darzę Sędziego Dredda, więc dla mnie to numer wyjątkowy, bo Dredd pojawia się w nim na równi z wieloma innymi bohaterami. Idealnie dopełniając całości.
Magazyn bardzo dobry, historie znakomite. Mam nadzieję, że za kilka lat również ten magazyn uzyska status kultowego, a polscy autorzy, którzy w nim publikują, staną się ważnymi twórcami zmieniającymi rynek komiksowy!

No i chwila na “Relax”. To 44 już numer tego magazynu, w którym mamy kolejną dawkę świetnych komiksów, na tle których wyróżnia się historia Wnuczka. Jest to bardzo udana, specyficzna forma kontynuacji znanej i lubianej przez czytelników, klasycznej serii Kapitan Kloss. Kapitana odwiedza wnuczka, która nie przystaje do świata Kapitana…
Sentymentem darzę Sędziego Dredda,...

Zaczęłam od “Naznaczeni”, ale nie odpuściłam książki ”Topielice”, czyli debiutu powieściowego Sylvii Wiczyńskiej. Warto było “cofnąć” się do pierwszego tomu, w którym nie zabrakło emocji, stopniowo budowanego napięcia, intrygującej fabuły, a także ciekawych i świetnie oddających charakter bohaterów i dialogów. "Topielice" to barwny, wielowątkowy kryminał, w którym odnajdziemy elementy mitologii słowiańskiej, a także zjawiska paranormalne, duchy, głosy z zaświatów.
Książka zawiera wiele wątków, zawiłe śledztwo i zaskakujące zakończenie.

Osobiście, książkę odebrałam pozytywnie.

Zaczęłam od “Naznaczeni”, ale nie odpuściłam książki ”Topielice”, czyli debiutu powieściowego Sylvii Wiczyńskiej. Warto było “cofnąć” się do pierwszego tomu, w którym nie zabrakło emocji, stopniowo budowanego napięcia, intrygującej fabuły, a także ciekawych i świetnie oddających charakter bohaterów i dialogów. "Topielice" to barwny, wielowątkowy kryminał, w którym...

“Naznaczeni” Sylvii Wilczyńskiej, to moje pierwsze spotkanie z autorką.

Pewnego dnia Halaszkę odwiedzają mężczyźni, którzy mają dla niej propozycję nie do odrzucenia. Chcą by skorzystała ze swoich umiejętności i rozwiązała zagadkę celi, która mieści się w tajnym więzieniu na południu Polski. Halaszka jednak ma swoje warunki, chce aby pomógł jej komisarz Vincent Lewicki i jej dawna znajoma, Elena. Śledztwo zaprowadzi ich miedzy innymi do Warszawy i Wiednia. Jednak nic nie będzie takie jakby mogło się wydawać, niewiadomo kto jest przyjacielem a kto wrogiem...

Książka bardzo mi się podobała. Autorka pokazała swój świetny pisarski talent. Sylvia Wilczyńska stworzyła prawdziwy kryminał z krwi i kości wplatając do niego wątki paranormalne, budzące niepokój. Otrzymała kawał świetnej rozrywki. Książka trzymała w napięciu do ostatniej strony a zakończenie historii było niezwykle emocjonujące i zaskakujące. Koło tej książki nie można przejść obojętnie.

“Naznaczeni” Sylvii Wilczyńskiej, to moje pierwsze spotkanie z autorką.

Pewnego dnia Halaszkę odwiedzają mężczyźni, którzy mają dla niej propozycję nie do odrzucenia. Chcą by skorzystała ze swoich umiejętności i rozwiązała zagadkę celi, która mieści się w tajnym więzieniu na południu Polski. Halaszka jednak ma swoje warunki, chce aby pomógł jej komisarz Vincent Lewicki i...

Ostatnio wybieram książki z naszej domowej biblioteki, które od długiego czasu czekają na swoją kolejność. Tak też było z " Melodią mgieł dziennych".

"Ten krótki moment między myślą a wypowiedzeniem słów na głos jest błogosławieństwem. Moment, w którym myślisz, że to, co powiesz, coś odmieni. Sprawi, że poruszysz tłumy, coś drgnie na woskowych twarzach twoich słuchaczy. Spojrzą na ciebie i zauważą twoją obecność, zajmiesz niewielkie miejsce w ich umyśle na krótką chwilę."

Bardzo trudno jest napisać cokolwiek o tej książce, historia Melodi i Es jest tajemnicza, niejednoznaczna, miejscami dziwna, ale jednocześnie też niezwykła, hipnotyzująca i wciągająca. Z pewnością nie każdemu przypadnie ona do gustu, ale mnie autorka urzekła zarówno swoim stylem jak i wrażliwością, wydaje mi się też, że w każdym czytelniku, ta opowieść wzbudzi inne emocje, jednych zachwyci, a drugich wprost przeciwnie. Mnie książka oczarowała.

Ostatnio wybieram książki z naszej domowej biblioteki, które od długiego czasu czekają na swoją kolejność. Tak też było z " Melodią mgieł dziennych".

"Ten krótki moment między myślą a wypowiedzeniem słów na głos jest błogosławieństwem. Moment, w którym myślisz, że to, co powiesz, coś odmieni. Sprawi, że poruszysz tłumy, coś drgnie na woskowych twarzach twoich słuchaczy....

Bardzo wciągająca i ekscytująca historia, która jest oparta o muzykę i życiowe wybory, przed którymi może stać każdy człowiek, warto przeczytać i ocenić samemu.

Bardzo wciągająca i ekscytująca historia, która jest oparta o muzykę i życiowe wybory, przed którymi może stać każdy człowiek, warto przeczytać i ocenić samemu.

Sięgając po tę książkę wiedziałam, że jest to debiut autorki. Nie nastawiałam się na zbyt wiele, ponieważ każdy kiedyś zaczynał i nie zawsze dobrze to wychodziło. W tym przypadku moje zaskoczenie było olbrzymie. Doskonały thriller psychologiczny! Autorka zabiera nas do umysłu swojej głównej bohaterki - Chloe i pozwala nam przeżywać razem z nią strach i zagubienie. Emocje oddane są bezbłędnie i wprost wylewają się z kartek. I radzę nie zakładać z góry, że znacie zakończenie. Finał jest zaskakujący i satysfakcjonujący.

Sięgając po tę książkę wiedziałam, że jest to debiut autorki. Nie nastawiałam się na zbyt wiele, ponieważ każdy kiedyś zaczynał i nie zawsze dobrze to wychodziło. W tym przypadku moje zaskoczenie było olbrzymie. Doskonały thriller psychologiczny! Autorka zabiera nas do umysłu swojej głównej bohaterki - Chloe i pozwala nam przeżywać razem z nią strach i zagubienie. Emocje...