Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nikt nie spodziewa się, ile może kryć za sobą zwykły spacer z psem... Lena, młoda dziewczyna wychodzi z psem ulicę obok domu. Gdy powoli obok niej przejeżdża auto, nie budzi to jej podejrzeń. W momencie gdy dostrzega, że coś jest nie tak, z auta wyskakuje mężczyzna i zarzuca jej na głowę czarny worek. Zostaje wciągnięta do auta, a w oddali słychać tylko ujadanie jej ukochanego psa... Jak potoczy się ta historia? Do czego doprowadzi jeden spacer?
Fabian i Oliwia to kidnaperzy, którzy dzięki porwaniom dla okupu wiodą całkiem przyzwoite życie. Nie brakuje im nic, a ta "dorywcza" praca kilka razy w roku pozwala na wszelkie zachcianki. W świecie jednak nic nie ginie, a karma potrafi dosięgnąć nawet po latach. Wyrządzone zło odpłaca podwójnie, o czym już niebawem przekonają się bohaterowie...

"Oczy lęku" to wciągający thriller psychologiczny, rozgrywający się na dwóch płaszczyznach. Przeszłość oraz teraźniejszość przeplatają się ze sobą, pozwalając dwutorowo poznawać historie bohaterów. Z jednej strony jest to opowieść porwania Leny, z drugiej aktualne życie Fabiana i Oliwii. W ten sposób czytelnik ma możliwość śledzenia losów bohaterów, poznania całych kulis akcji. Całość utrzymana jest w mrocznym klimacie, z dreszczykiem emocji. Nie brakuje napięcia, a sama fabuła została dobrze dopracowana. Autor porusza w książce ważne tematy, tj. powracająca przeszłość czy trauma. Wszystko dokładnie opisuje, wciągając czytelnika w akcję.

Adrian Bednarek to jeden z tych autorów, po którego sięgam bez zastanowienia. Jego dzieła za każdym razem zaskakują, mrożą krew w żyłach i wywołują ogrom emocji. Dobrze skonstruowane tło, mroczny klimat, charakterne postacie oraz dopracowana fabuła. Wszystko idealnie do siebie pasuje. Nie brakuje dosadnych opisów i ciekawych dialogów. Czytelnik podczas lektury ma ogrom myśli, a wraz z postępem akcji zostaje "rozerwany" pomiędzy domysłami. Co jest prawdą, a co fikcją? Niepewność, szybko bijące serce i milion myśli, to tylko niewielka część tego, co Was czeka.

Nikt nie spodziewa się, ile może kryć za sobą zwykły spacer z psem... Lena, młoda dziewczyna wychodzi z psem ulicę obok domu. Gdy powoli obok niej przejeżdża auto, nie budzi to jej podejrzeń. W momencie gdy dostrzega, że coś jest nie tak, z auta wyskakuje mężczyzna i zarzuca jej na głowę c...

Rozwiń Zwiń

Młoda kobieta i starszy emerytowany policjant. Oboje doświadczeni przez los, z pełną kartą historii. Spotykają się przypadkiem, ale dogadują się wzajemnie jak z nikim innym. Niespodziewanie zbliżają się do siebie, nie spodziewając się, co czeka ich już niebawem. W końcu nikt nie jest idealny, a tajemnice z przeszłości potrafią sporo namieszać... Co czeka bohaterów? Czy między bohaterami pojawi się "coś więcej"?

Jacenty to dojrzały mężczyzna na emeryturze. Żyje w urokliwym pensjonacie, gdzie czerpie wiele radości z prowadzonej przez siebie pasieki. Jego życie nie jest zbyt kolorowe, zwłaszcza gdy jego żona zostaje użądlona przez pszczołę i zapada w śpiączkę. To właśnie w tym czasie pojawia się Maciejka, która od pierwszego spojrzenia przykuwa jego uwagę. Stopniowo krok po kroku rośnie fascynacja kobietą, przeradzająca się w coś więcej...

"Zagubiona pszczoła" to historia piękna, poruszająca tematy niespełnionych marzeń, ciężkich życiowych rozterek i samotności. W klimatycznej, malowniczej miejscowości Miodula los przeplata drogi bohaterów. Za pomocą ich przeżyć i postępowania, autorka Patrycja Żurek, przedstawia pełną emocji opowieść. Porusza problemy, z jakimi może borykać się każdy człowiek. Zatrzymuje nas w miejscu, dając chwilę na refleksje i przemyślenie życia. W końcu wielu z nas nie dostrzega pewnych rzeczy...

Osobiście, książkę oceniam na 7/10. "Zagubiona pszczoła" to spokojna opowieść o tym, co w życiu ważne. O codzienności, szczęściu, ale i problemach spotykanych na drodze. Historia ta pokazuje, że życie jest pełne dylematów. Choć nie zawsze bywa szczęśliwe, to jednak doświadczenia uczą nas wiele. Wszystko zależy od nas, wystarczy tylko iść do przodu, goniąc za marzeniami.

Młoda kobieta i starszy emerytowany policjant. Oboje doświadczeni przez los, z pełną kartą historii. Spotykają się przypadkiem, ale dogadują się wzajemnie jak z nikim innym. Niespodziewanie zbliżają się do siebie, nie spodziewając się, co czeka ich już niebawem. W końcu nikt nie jest ideal...

Rozwiń Zwiń

Miłość to piękne uczucie, jeśli jest odwzajemnione. Potrafi unosić, sprawiać, że każdy dzień jest lepszy. Kieruje naszym życiem, niejednokrotnie zaskakując. Czym jednak jest miłość bez okazywania uczuć? Czy to w ogóle miłość?

Na powyższe pytanie odpowiada Elżbieta Antoniewicz w swojej powieści pt. "Przypowieść o pięknej miłości". W roli głównej bohaterki przedstawia nam Gabrysię, młodą kobietę, która zmienia swoje życie diametralnie. Mimo ambicji rodziców nie podejmuje się przejęcia rodzinnego biznesu, a na skutek przeplatających się zdarzeń - zakochuje się w nowo poznanym mężczyźnie i zostawia dotychczasowe życie. W imię miłości przeprowadza się do małej wioski, gdzie próbuje zbudować życie. Niestety, to co początkowo wydawało się błahą sprawą, przybiera coraz poważniejszy wyraz. Brak poczucia ważności, bycia kochaną doskwiera kobiecie coraz bardziej. Do czego doprowadzi?

Pandemia koronawirusa dotknęła każdego. Motyw ten jest poruszony także przez autorkę, gdzie w tle powieści ukazuje realia ówczesnego lock-downu. W ciekawy sposób kieruje akcją, pokazując, jak wyglądały czasy pandemii. Przedstawia przy tym także przygody Gabrysi, która mimo sytuacji na świecie zaczyna dostrzegać promyk światła. I to nie związany z pandemią...

Historia losów Gabrieli przykuła moją uwagę. Chętnie sięgam po historie związane z uczuciami, a ta idealnie wpasowuje się w mój gust. Książka porusza rozterki, z jakimi zmaga się niejedna kobieta. Pokazuje pragnienia i obawy, ukazuje znaczenie miłości. Skłania do przemyśleń, pozostając w pamięci przez długi czas. Pełna emocji, wciągająca i prawdziwa historia, która skradła moje serce. Osobiście oceniam ją na 9/10.

Miłość to piękne uczucie, jeśli jest odwzajemnione. Potrafi unosić, sprawiać, że każdy dzień jest lepszy. Kieruje naszym życiem, niejednokrotnie zaskakując. Czym jednak jest miłość bez okazywania uczuć? Czy to w ogóle miłość?

Na powyższe pytanie odpowiada Elżbieta Antoniewicz w swojej pow...

Rozwiń Zwiń

Dobra praca, pieniądze i pełno kobiet wokół to marzenie niejednego mężczyzny. Nic jednak z tego, jeśli otaczamy się nieodpowiednimi ludźmi. O tym fakcie przekonuje się Sebastian, główny bohater "Mielizny przeszłości" autorstwa Magdaleny Artomskiej-Białobrzeskiej. Mężczyzna wiódł pozornie idealne życie, gdzie niczego mu nie brakowało. Robił, co chciał, nie przejmując się niczym i nikim. Do pewnego momentu...
Gdy Sebastian uległ tragicznemu wypadkowi, wszystko przybrało zupełnie inny obrót. Jego przyjaciele się odsunęli, pieniądze nie miały znaczenia, a samotność niezwykle zaczęła doskwierać. Nic już nie było takie kolorowe, jak wcześniej. Mimo to, na drodze Sebastiana znalazła się pomocna dłoń - pielęgniarka Marta. Kobieta pomogła mu w wielu aspektach, pokazując przy tym swoje wnętrze. Dobre serce Marty zaczęło przyciągać ich do siebie, wywołując nowe uczucia... Jak to wpłynie na ich relację? Do czego doprowadzi los tych dwojga?

Los potrafi płatać figle i zaskakiwać w najmniej odpowiednim momencie. Bohaterowie książki pt."Mielizna przeszłości" są tego idealnym przykładem. Oboje z bagażem doświadczeń, niezbyt ciekawą historią i w związkach. Całkowite przeciwieństwa, które de facto się przyciągają. Przeciwieństwa, które jeśli chcą razem iść przez życie, muszą być gotowe do pokonania licznych życiowych problemów i przeciwności losu.

"Mielizna przeszłości" to historia, która na pierwszy rzut oka może wydawać się podobna do innych. W końcu sam motyw egocentrycznego mężczyzny jest dość popularny w literaturze. Tym razem jednak mamy do czynienia z powieścią, gdzie idealnie ukazany są motywy przemiany, przemijania, trudności życiowych i miłości. Autorka przedstawia życie Sebastiana przed i po wypadku, pokazując, jak to na niego wpłynęło. Z drugiej strony konfrontuje to z dobrocią, jaką wnosi Marta. Do tego wprowadza liczne wątki poboczne, które urozmaicają lekturę. Sama akcja pełna jest wydarzeń, wzbudzająca zainteresowanie czytelnika.

Mimo to... Lektura nie zachwyciła mnie. Początkowo zachowanie bohatera nieco mnie intrygowało, a sama akcja lekko nudziła. Wraz z upływem kolejnych stron stopniowo przekonywałam się coraz bardziej, angażując się w życie bohaterów. Podobało mi się, ale zabrakło "tego czegoś". Historia ta raczej nie zostanie ze mną w pamięci na długo. Myślę, że ocena 6/10, jest tutaj adekwatna.

Dobra praca, pieniądze i pełno kobiet wokół to marzenie niejednego mężczyzny. Nic jednak z tego, jeśli otaczamy się nieodpowiednimi ludźmi. O tym fakcie przekonuje się Sebastian, główny bohater "Mielizny przeszłości" autorstwa Magdaleny Artomskiej-Białobrzeskiej. Mężczyzna wiódł ...

Rozwiń Zwiń

Życie potrafi płatać przeróżne figle. Przekonuje się o tym Daniela, która w ostatnim czasie została singielką. Kobieta planuje uporządkować sobie życie, nieco zaszaleć i pod wpływem bodźca decyduje się na zatrudnienie w agencji usług towarzyskich. Niestety (albo stety) na jej drodze staje osoba, której się nie spodziewała. Jedno spotkanie potrafi zmienić wiele, ale czy zmieni coś w życiu Danieli?
"Duet (nie) idealny" to historia z pozoru jak wiele innych. Pary rozstają się każdego dnia, z różnych względów. Joanna Łapińska w swojej historii porusza wątek rozstania, przeradzając książkę w komedię miłosną. W końcu, jak na złość, w miłości zdarza się przeznaczenie, które z początku może wydawać się nam nie na rękę. Zwłaszcza gdy przeznaczenie splata ze sobą losy dwojga ludzi pozornie różnych, nieprzepadających za sobą...

Zabawna, intrygująca i niezapomniana - tak w trzech słowach najlepiej opisać tę książkę. Debiut Joanny Łapińskiej to historia wciągająca już od pierwszej strony. Zwykłe życie przeplatane losem niespodzianek może być odzwierciedleniem każdego z nas. W końcu nie raz się przekonywaliśmy, że życie potrafi zaskoczyć. Na przykładzie głównych bohaterów, pracowników jednej firmy, Danieli i Martina autorka przedstawia szereg ciekawych zdarzeń. Początkowo poznajemy ich jako nielubiących siebie ludzi, a następnie jesteśmy świadkami tego, jak los pcha ich ku sobie. Droga ta, pełna zabawnych sytuacji, ironicznych tekstów i szczerości jest idealną przygodą dla czytelnika. Wywołuje szereg emocji, nie pozwalając uśmiechowi zniknąć z twarzy. Wszystko to w dobrym stylu.

Poza głównym wątkiem czytelnik ma także możliwość zaobserwowania samego tła. Zarówno byłych związków i relacji głównych bohaterów, jak i pracy w biurze. Ciekawie poprowadzona, idealna na odstresowanie się. Polecam na wiosenny wieczór!

Życie potrafi płatać przeróżne figle. Przekonuje się o tym Daniela, która w ostatnim czasie została singielką. Kobieta planuje uporządkować sobie życie, nieco zaszaleć i pod wpływem bodźca decyduje się na zatrudnienie w agencji usług towarzyskich. Niestety (albo stety) na jej drodze staje ...

Rozwiń Zwiń