Cytaty
Zawsze spokojna, cicha, uległa rodzicom i mężowi, teraz zapragnęła sama stanowić o sobie. Gdy żegnała się z życiem,kiedy nie widziano dla niej ratunku, swoją bezsilność zamieniła w siłę".
Niechętnie odwróciła się od okna. Ostatni raz sprawdziła zawartość szafy.Popatrzyła na pokój, który do przytulnych nie należał. Umeblowaniem przypominał raczej poczekalnię. I w zasadzie temu służył. Pomieszkiwały w nim osoby, które z jakiegoś powodu znajdowały się w poczekalni życia. Czekały albo na miłość, albo na nowe mieszkanie, albo na lepszą pracę, albo na początek czegoś,...
RozwińDorosłe życie bezwzględnie zaciera nasze młodzieńcze ideały. Trzeba mieć mocny kręgosłup, by realizować pasje wbrew całemu światu.
Zazwyczaj nie zauważamy szczęścia, które jest na wyciągnięcie ręki. Szukamy, błądzimy, potykamy się o nie, nie dostrzegając, że wystarczy się rozejrzeć we własnym domu i żyć tu i teraz.
Dziwnie urządzony jest świat. Ktoś walczy o życie, ktoś umiera, gdzieś toczy się wojna, a świerszcze grają swój koncert, ciepły wiatr niesie zapach hortensji, księżyc oświetla drogę zakochanym. I tak od wieków.
Eh, kobiety, jesteście niewolnicami własnych przekonań. Otóż ja ci powiem, czym jest kobiecość. Kobiecość to siła, to mądrość, to pewność siebie i… dobro, uśmiech, wrażliwość, piękna dusza.
Rodzinne strony są jak miękka poduszeczka i ciepły kocyk. Nawet gdy się wybijemy w wielkim świecie, to wracamy w te niedoskonałe miejsca z sentymentem, a w miarę upływu lat z baśniową wprost tęsknotą.
Życie będzie się toczyć nawet wtedy, gdy nas już nie będzie. Jesteśmy tylko jego niezauważalną cząstką. Kłócimy się, narzekamy, nienawidzimy, a na koniec odkrywamy, że liczy się tylko miłość.
Życie jest kruche, zbyt kruche, by zamartwiać się nieistotnymi rzeczami, ale wciąż to robimy. Spalamy się w pogoni za pieniądzem, za lepszym życiem, zapominając, że wszystko, co najistotniejsze, mamy w sobie. Dobro, miłość, szacunek. I przede wszystkim tym powinniśmy dzielić się ze światem.
My, kobiety, ciągle walczymy. A najbardziej walczymy ze sobą. Ze swoim poczuciem obowiązku. Z chęcią bycia przykładną. Nieważne, czy przykładną żoną, czy przykładną matką. Po prostu przodownicą. Nasze babki walczyły o możliwość pracy na etacie, a my walczymy o marzenia i o odciążenie nas z domowych obowiązków.
Miłość nie zawsze bywa taka jak w naszych marzeniach. Ta na odległość wystawia nas na próbę, hartuje i sprawia, że uczucie szlachetnieje, ale jednocześnie zabiera część duszy.
Nic nie dzieje się bez przyczyny, wszystko, czego doświadczamy, ma głębszy sens i hartuje nas do nowego zadania. Nigdy nie wiemy, co czeka nas za zakrętem życia. Ty, kochana, znalazłaś się na rozdrożu. Uważnie wybierz drogę, bo od tego wiele zależy.
Życie upływa szybko. Za szybko. Jak w tym pędzie i przemijaniu znaleźć odwagę na jeszcze jeden poryw serca, gdy ono jest naznaczone bliznami?