Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem, jak ocenić tę książkę. Początkowo byłam nią zachwycona, ale przerwałam w pewnym momencie lekturę i kiedy wróciłam po czasie czułam tylko rozczarowanie. Mam jakiś problem z japońską literaturą, naiwność bohaterów, nienaturalność i nierealistystyczność fabuły i dialogów strasznie mnie denerwują. Generalnie są w tej książce ładne myśli, nie przeczę, ale jest moim zdaniem przeintelektualizowana, przesadzona w tych głębokich myślach nastoletnich bohaterów, jakoś nie przemawia do mnie romantyzowanie cierpienia. Niestety ja nie znalazłam w tej książce niczego dla siebie, może początkowo podobała mi się relacja głównych bohaterów, ale potem dopisywanie ideałów do cierpienia to było dla mnie za dużo.

Nie wiem, jak ocenić tę książkę. Początkowo byłam nią zachwycona, ale przerwałam w pewnym momencie lekturę i kiedy wróciłam po czasie czułam tylko rozczarowanie. Mam jakiś problem z japońską literaturą, naiwność bohaterów, nienaturalność i nierealistystyczność fabuły i dialogów strasznie m...

Rozwiń Zwiń

Pierwsza połowa miejscami mnie nudziła, szczególnie przy długich wywodach bohaterów. Długa połowa natomiast, z perspektywy Gunnara, zdecydowanie mnie ujęła i sporo wyjaśniła. Króciutka książka, ale ma coś w sobie.

Pierwsza połowa miejscami mnie nudziła, szczególnie przy długich wywodach bohaterów. Długa połowa natomiast, z perspektywy Gunnara, zdecydowanie mnie ujęła i sporo wyjaśniła. Króciutka książka, ale ma coś w sobie.

Uważam, że lepsza niż pierwsza część, ale podtrzymuję zdanie, że cała seria nie zasługuje na taki rozgłos, jaki otrzymała. Tym razem szybciej mi się czytało, wciągnęły mnie pojedyncze historie, jak i całe uniwersum. Książka dostarczyła mi szybkiej rozrywki, momentami nawet poruszyła. Z minusów: powtórzenia, np. w dalszych rozdziałach streszczana jest historia z pierwszego oraz fakt, że ci wszyscy bohaterowie, zarówno z pierwszej, jak i tej części są tacy... nienaturalnie szlachetni? Wszyscy są idealni, gotowi poświęcić życie lub swoje marzenia dla innych. Cóż, życie niestety tak nie wygląda. Wykreowany przez autora świat nie skupia się na szarościach żywota ludzkiego, on nawet nie jest czarno-biały, a koncentruje się na "bieli" - dobroci ludzi, którzy mierzą się z problemami i prędzej czy później wykorzystują osobiste tragedie do własnego szczęścia. Moim zdaniem dzieje się to ze szkodą dla nadania autentyczności przedstawionym historiom.

Uważam, że lepsza niż pierwsza część, ale podtrzymuję zdanie, że cała seria nie zasługuje na taki rozgłos, jaki otrzymała. Tym razem szybciej mi się czytało, wciągnęły mnie pojedyncze historie, jak i całe uniwersum. Książka dostarczyła mi szybkiej rozrywki, momentami nawet poruszyła. Z mi...

Rozwiń Zwiń

Genialny pomysł, powiew świeżości, jeśli chodzi o gatunek kryminału. Lekko dłużyła mi się przy końcu, ale to nie zmienia faktu, że świetnie się bawiłam. Bardzo polecam. Zostaje w pamięci na dłużej.

Genialny pomysł, powiew świeżości, jeśli chodzi o gatunek kryminału. Lekko dłużyła mi się przy końcu, ale to nie zmienia faktu, że świetnie się bawiłam. Bardzo polecam. Zostaje w pamięci na dłużej.