-
ArtykułySiedem książek na siedem dni, czyli książki tego tygodnia pod patronatem LubimyczytaćLubimyCzytać2
-
ArtykułyJames Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant10
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać468
Biblioteczka
2021-06-06
Kultura Indii jest fascynująca. Jednocześnie egzotyczna i zadziwiająco podobna do europejskiej.
Lektura tej ksiazki jest tyle ciekawa co przerażająca, dlatego podejrzewam, że jest wiarygodna. Pozwala nieznacznie przybliżyć ten inny swiat, ale nie przez pryzmat kultury, sztuki i kolorowego folkloru. Ten bez problemu zobaczymy w programach turystycznych i przyrodniczych, a takze w produkcjach bollywood. Nie, tu jest przedstawiona brudna, cuchnąca rzeczywistość różnych grup społecznych.
Chętnie przeczytałabym piec tomów tej serii gdyby istnialy, bo niestety jest to bardzo malo obszerna pozycja.
Gorąco polecam, ale zastrzegam, ze osoby wrażliwe nie powinny czytać tej książki przy jedzeniu.
Kultura Indii jest fascynująca. Jednocześnie egzotyczna i zadziwiająco podobna do europejskiej.
Lektura tej ksiazki jest tyle ciekawa co przerażająca, dlatego podejrzewam, że jest wiarygodna. Pozwala nieznacznie przybliżyć ten inny swiat, ale nie przez pryzmat kultury, sztuki i kolorowego folkloru. Ten bez problemu zobaczymy w programach turystycznych i przyrodniczych, a...
O i proszę, można napisać dobrą książkę. Narracja jest, jak się można było domyślić po poprzedniczce, jeszcze bardziej oświecona, rozanielona, a autorka zdaje się mieć stopy zawsze trzy centymetry nad ziemią. Nie zmienia to faktu, że książka jest interesująca, wnosi wiele ciekawych informacji, które tym razem skupiają się tylko na ludziach. Poza tym, sprawne pióro autorki, poprawność stylistyczna i elegancka struktura sprawiają, że czyta się ją bardzo dobrze.
Poprzednia część moim zdaniem była jednak ciekawsza, może czyni to ze mnie popandemicznego odludka, który bardziej interesuje się historią i budynkami nież ludźmi z krwi i kości, jednak nie żałuję, że sięgnęłam i po tą publikację,
O i proszę, można napisać dobrą książkę. Narracja jest, jak się można było domyślić po poprzedniczce, jeszcze bardziej oświecona, rozanielona, a autorka zdaje się mieć stopy zawsze trzy centymetry nad ziemią. Nie zmienia to faktu, że książka jest interesująca, wnosi wiele ciekawych informacji, które tym razem skupiają się tylko na ludziach. Poza tym, sprawne pióro autorki,...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to