Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Postaram się, aby opinia była jak najbardziej obiektywna, gdyż subiektywnie książka ta wypada dość nijak.
David JP Phillips jest coachem, co niejednokrotnie pada w książce i taką narrację trzeba przyjąć. Na podstawie własnych przeżyć dzieli się refleksją i doświadczeniem, jak, bardzo skrótowo, działają najbardziej znane nam, pod względem popularności, hormony. Używa metafor i opiera się na jednej głównej cesze wpływu danego hormonu na nasze funkcjonowanie. W ten sposób odbiór jest zrozumiały dla każdego, a czytanie nie jest przebrnięciem przez zbyt biochemiczne pojęcia. Nie umiem określić, na ile jest to wiedza nowa dla czytelnika, natomiast można wyciągnąć kilka ciekawych wskazówek.

Postaram się, aby opinia była jak najbardziej obiektywna, gdyż subiektywnie książka ta wypada dość nijak.
David JP Phillips jest coachem, co niejednokrotnie pada w książce i taką narrację trzeba przyjąć. Na podstawie własnych przeżyć dzieli się refleksją i doświadczeniem, jak, bardzo skrótowo, działają najbardziej znane nam, pod względem popularności, hormony. Używa metafor...

"(...) nie boję się, że ona umrze, boję się, że jej nie będzie".

Słowa te utkwiły mi w pamięci i oddają strach, odsuwanie tego, co nieuniknionego.

Cała książka jest napisana niewymagającym językiem. Przedstawia balast głównych postaci - przemilczanych wydarzeń, tłumionych emocji, tęsknoty, niełatwej miłości. Dialogi mogą zdawać się surowe, jak otaczający, skandynawski klimat. Czuć autentyczność żalu. Mnie jednak ta cisza, chwila na refleksje i własne przemyślenia bardzo się podobały. Tak samo sposób prowadzenia narracji.
Książka ta pozostanie ze mną na dłużej.

"(...) nie boję się, że ona umrze, boję się, że jej nie będzie".

Słowa te utkwiły mi w pamięci i oddają strach, odsuwanie tego, co nieuniknionego.

Cała książka jest napisana niewymagającym językiem. Przedstawia balast głównych postaci - przemilczanych wydarzeń, tłumionych emocji, tęsknoty, niełatwej miłości. Dialogi mogą zdawać się surowe, jak otaczający, skandynawski...

Wspaniała książka. Pochłonęła mnie do cna. Byłam bardzo ciekawa losów kolejnych bohaterek, a były to losy okrutne, smutne, pełne refleksji oraz nadziei. Autor nie oceniał, ani nie nasuwał swoich poglądów czytelnikowi, starał się jak najścisłej nakreślić historię bohaterki, co jest szalenie trudne, na kilku kartkach zwięźlić ,, najważniejsze " elementy nie raz kilkuletnich, bolesnych terapii. Oczywiście pozostaje niedosyt, ale po prostu inaczej się nie da. Książka pozostawiła u mnie dużo miejsca do refleksji nad popełnianymi schematami oraz złożonością psychiki ludzkiej. Polecam zarówno Paniom jak i Panom.

Wspaniała książka. Pochłonęła mnie do cna. Byłam bardzo ciekawa losów kolejnych bohaterek, a były to losy okrutne, smutne, pełne refleksji oraz nadziei. Autor nie oceniał, ani nie nasuwał swoich poglądów czytelnikowi, starał się jak najścisłej nakreślić historię bohaterki, co jest szalenie trudne, na kilku kartkach zwięźlić ,, najważniejsze " elementy nie raz kilkuletnich,...

Ta książka nic nie wnosi. Winna się nazywać,, jak poprawnie interpretować wykresy ". Oczywiste jest, że średnia zawiera skrajne przypadki.,, Odkrywcze" wykresy przedstawiające wzrost dochodu ze wzrostem długości życia, czy wydatkami na rekreację, jako przykład wykresów w uogólnieniu ,, liniowych " i niemożność przedstawienia zjawisk występujących na świecie za pomocą krzywych liniowych. Autor często wałkuje te same tezy, powtarzając, że średnio szympasy udzieliły by lepszej odpowiedzi na dane pytanie. Przedstawienie, iż ludzie wykształceni, uhonorowani chociażby nagrodą Nobla błędnie odpowiadają na postawione przez autora pytania również niewiele wnosi, oprócz tego, że jesteśmy ludźmi i każdy się myli,natomiast w książce odbieram to jako,, z takim poziomem wiedzy się pomylić? Szympansy średnio udzielają lepszej odpowiedzi ". Tezy, które broni są jak najbardziej poprawne, bezpieczne, jednakże, to, że spada poziom ubóstwa, czy rośnie poziom edukacji dziewczynek nie oznacza, że na świecie żyje się lepiej, bo występowanie zjawiska A nie wyklucza występowania zjawiska B. Prawda, świat radzi sobie z pewnymi rzeczami, ale powstają nowe problemy. Mojej uwagę przykuł też fragment z pytaniem skierowanym do czytelnika, czy w dzisiejszych czasach miliony zgonów można by utrzymać w tajemnicy (co kiedyś miało miejsce i według autora dziś by po prostu nie wystąpiło). To pozostawię bez mojej odpowiedzi. Uwaga, że media dostarczają nam negatywnych, szokujących wiadomości, a w mniejszym stopniu pozytywnych (co niektórzy mogą odebrać, że na świecie dzieje się tyle zła) nie jest niczym odkrywczym. Słabo.
Podsumowując, książka przedstawia jak najbardziej prawdziwe tezy, które nie można obalić, ale nic to nie zmienia. Nie sprawiła mi przyjemności w czytaniu, nie nauczyłam się niczego nowego.

Ta książka nic nie wnosi. Winna się nazywać,, jak poprawnie interpretować wykresy ". Oczywiste jest, że średnia zawiera skrajne przypadki.,, Odkrywcze" wykresy przedstawiające wzrost dochodu ze wzrostem długości życia, czy wydatkami na rekreację, jako przykład wykresów w uogólnieniu ,, liniowych " i niemożność przedstawienia zjawisk występujących na świecie za pomocą...

Hmm.. nie jest to książka zła, ale mnie nie urzekła prawie w ogóle. Może przez pryzmat nastawienia się na poznanie szerzej kultury słowiańskiej? Folklor, obrzędy zostały "liźniete", mimo to, za sam aspekt,na plus. Ciekawy pomysł z alternatywą historią Polski. Całość...ckliwa opowiastka dla nastolatek w irytującym dla mnie tonie. Przeczytałam, bo zaczęłam.

Hmm.. nie jest to książka zła, ale mnie nie urzekła prawie w ogóle. Może przez pryzmat nastawienia się na poznanie szerzej kultury słowiańskiej? Folklor, obrzędy zostały "liźniete", mimo to, za sam aspekt,na plus. Ciekawy pomysł z alternatywą historią Polski. Całość...ckliwa opowiastka dla nastolatek w irytującym dla mnie tonie. Przeczytałam, bo zaczęłam.

Nie mogę się przekonać, uwielbiam świat magii, fantastyki..,ale czegoś mi tu brakuje. Dla mnie bez polotu, nie wciągnęło mnie. Tym większe jest moje rozczarowanie, ponieważ po panującej opinii spodziewałam się czegoś lepszego. Powierzchowne, ale zachęciła mnie okładka.

Nie mogę się przekonać, uwielbiam świat magii, fantastyki..,ale czegoś mi tu brakuje. Dla mnie bez polotu, nie wciągnęło mnie. Tym większe jest moje rozczarowanie, ponieważ po panującej opinii spodziewałam się czegoś lepszego. Powierzchowne, ale zachęciła mnie okładka.

I tom dostałam ok. 5lat temu i skończyło się na tym, że dokupiłam kolejne dwa. Przygody głównej bohaterki bardzo mnie wciągnęły. Sama w tamtym okresie byłam nastolatką, ale nie interesowały mnie ckliwe opowiastki. Taka właśnie nie jest ta książka. Lekko brutalna(?), pozwalająca wyobrazić sobie zupełnie inny świat.

I tom dostałam ok. 5lat temu i skończyło się na tym, że dokupiłam kolejne dwa. Przygody głównej bohaterki bardzo mnie wciągnęły. Sama w tamtym okresie byłam nastolatką, ale nie interesowały mnie ckliwe opowiastki. Taka właśnie nie jest ta książka. Lekko brutalna(?), pozwalająca wyobrazić sobie zupełnie inny świat.

Cóż mogę powiedzieć, chyba inni wszystko już przekazali i samemu trzeba się przekonać. Dla mnie wspaniała książka, klimatyczna, poruszająca wyobraźnię o zupełnie innym świecie. Wprowadza w nieco ponury nastrój. Czyta się ją szybko, uzależnia. Wracam do niej co jakiś czas, dla mnie jedna z ulubionych pozycji.

Cóż mogę powiedzieć, chyba inni wszystko już przekazali i samemu trzeba się przekonać. Dla mnie wspaniała książka, klimatyczna, poruszająca wyobraźnię o zupełnie innym świecie. Wprowadza w nieco ponury nastrój. Czyta się ją szybko, uzależnia. Wracam do niej co jakiś czas, dla mnie jedna z ulubionych pozycji.