Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To książka silnie inspirowana dziełami Lewisa Carrolla, na co wskazuje już tytuł. Bohaterka imieniem Alicja, żyjąca w późniejszych czasach, przeżywa we śnie podobną przygodę co jej oryginał. Różnica jest taka, że trafia do krainy, w której pozna... fizykę kwantową.
Zapada w pamięć to, że chociaż książka dotyczy zagmatwanego tematu, czyta się ją świetnie. Wszelkie metafory naukowe stały się przygodami Alicji, spotyka różne postacie związane z poruszaną tematyką. Jednym z jej przewodników - a właściwie tym głównym- jest Mechanik Kwantowy, przeciwieństwo Mechanika Klasycznego.
Można tu wyłapać mnóstwo sprytnych aluzji do Krainy Czarów albo świata po drugiej stronie lustra (dla przykładu, Kot Schrödingera występujący w roli podobnej do Kota z Cheshire, wypowiedź o biegu w miejscu nawiązująca do sytuacji z Czerwoną Królową). Kolejnym plusem są postacie wzorowane na fizykach kluczowych dla teorii kwantów - tak jak nauczyciel wyglądający jak Niels Bohr w "szkole kopenhaskiej". To właśnie epizod z nim jest moim ulubionym. W tym samym rozdziale Alicja spotyka nawet postaci z baśni Andersena - teoria Małej Syrenki o wielości światów jest niesamowita.
Uważam, że warto się zapoznać z tą książką, jeśli jest się fanem Carrolla. Również fizyka kwantowa jest ciekawym tematem, równie interesującym i zagmatwanym co np. sny, wyobraźnia.

To książka silnie inspirowana dziełami Lewisa Carrolla, na co wskazuje już tytuł. Bohaterka imieniem Alicja, żyjąca w późniejszych czasach, przeżywa we śnie podobną przygodę co jej oryginał. Różnica jest taka, że trafia do krainy, w której pozna... fizykę kwantową.
Zapada w pamięć to, że chociaż książka dotyczy zagmatwanego tematu, czyta się ją świetnie. Wszelkie metafory...

Interesujący wykład w formie książki, który opisuje psychologię Gestalt. Z jednej strony ma się wrażenie (co jest też wspomniane w tekście), że ową psychologię czasem trudno zdefiniować. Mimo to jest inspirująca, np. spojrzenie na popęd głodu jako metaforę pewnego procesu psychicznego i stosunek do agresji, która jest naturalnym odruchem. Warto by było, gdyby więcej osób się nad tym zastanowiło czym może być "agresja" i czy zawsze natarcie/zbliżenie jest atakiem, czymś negatywnym.
Kolejną wartościową rzeczą jest według mnie podejście związane z psychodramą, odgrywanie scenek albo dialogi z personifikacją problemu potrafią być bardzo pomocne.
Jest to książka, która nie jest objętościowo długa, szybko się ją czyta. Przy okazji w trakcie czytania warto się zatrzymać na opisach przykładów z terapii albo nad fragmentami, które szczególnie mogą skłonić do zastanowienia się nad własnymi cechami.

Interesujący wykład w formie książki, który opisuje psychologię Gestalt. Z jednej strony ma się wrażenie (co jest też wspomniane w tekście), że ową psychologię czasem trudno zdefiniować. Mimo to jest inspirująca, np. spojrzenie na popęd głodu jako metaforę pewnego procesu psychicznego i stosunek do agresji, która jest naturalnym odruchem. Warto by było, gdyby więcej osób...