Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To książka, które przedstawia najważniejsze sylwetki dla rozwoju psychologii i twórców wielu istotnych teorii. Podzielona jest na tematyczne działy np. na temat behawioryzmu, psychoterapii. Każda część dotycząca danej osoby i jej osiągnięć nosi tytuł będący hasłem, które ma streścić daną myśl.
Dużym plusem tej pozycji nie tylko są interesująco napisane rozdziały, ale także ilustracje. Podobnie jak tytuły-hasła, prezentują, często metaforycznie, co jest ważne w danym epizodzie historii psychologii. Podobną rzeczą są schematy, które można zobaczyć w wielu rozdziałach; zawarte w nich są myśli, które łączą się strzałkami, zachodzi pomiędzy nimi jakiś "proces", aby doprowadzić to do końcowej sentencji - hasła rozdziału. Jest to pewne uproszczenie, ale ich rozwinięciem są teksty zawarte w rozdziałach. Schematy pokazują za to obrazowo rozwój poszczególnych teorii i zwracają uwagę na stwierdzenie, które doprowadziły badaczy do ich własnych konkluzji.
Większe segmenty książki (takie jak psychoanaliza) poprzedzone są wprowadzeniem i osią czasu z zaznaczonymi latami, w których wydano główne dla tego nurtu dzieła albo przeprowadzono znaczące badania.
Polecam "The Psychology Book" każdej osobie, która interesuje się psychologią i chciałaby poznać najważniejsze jej nurty. Poza tym, że interesują mnie teorie Junga np. o archetypach, odkryłam tu kilka innych bardzo interesujących osób. Dzięki poznaniu większej ilości naukowców można prześledzić, jak zmieniało się postrzeganie umysłu, zachowania człowieka, jego miejsca w społeczeństwie. Widać, że autorzy tej książki bardzo przyłożyli się do przekazania tych informacji w zajmujący sposób. Podobnie jest z ukazaniem przez nich połączeń między różnymi nurtami i zmian, które zaprowadziły.

To książka, które przedstawia najważniejsze sylwetki dla rozwoju psychologii i twórców wielu istotnych teorii. Podzielona jest na tematyczne działy np. na temat behawioryzmu, psychoterapii. Każda część dotycząca danej osoby i jej osiągnięć nosi tytuł będący hasłem, które ma streścić daną myśl.
Dużym plusem tej pozycji nie tylko są interesująco napisane rozdziały, ale także...

Ta książka nie jest kontynuacją "Cudownego chłopaka", ale książką, która przedstawia losy trójki postaci związanych z Augustem. Ich losy przeplatają się z wydarzeniami znanymi z "Cudownego chłopaka". Tutaj, trzy krótsze historie, skupiają się na Julianie, Christopherze i Charlotte.
Tę dopowiedzenie głównej historii czytałam po angielsku - wydaje mi się, że jest nawet lepsze niż główna książka.
To bardzo duży plus, że te nowe opowieści pozwalają na wyjaśnienie wielu poprzednich wątków. Można zobaczyć, co doprowadziło do dokonania przez nich poszczególnych wyborów. Najbardziej zaskoczył mnie pierwszy "dodatek" - historia Juliana. Wprowadza wydarzenia z przyszłości, które wpłynęły na jego stosunek do Augusta, ponadto ujęła mnie postać jego babci. Kolejną taką rzeczą jest wspominana przez nią historią z pewnym nietypowym chłopakiem.
Części dotyczące Christophera i Charlotte były równie dobre, chociaż mniej zaskakujące; wydaje mi się, że sama autorka spodziewała się, że tło Juliana okaże się najbardziej nieprzewidywalne. W opowieści Christophera znów pojawia się nieco dramatycznych wydarzeń. Część o Charlotte zawiera mniej kryzysowych sytuacji, ale za to więcej tajemnicy, humoru i wątków o relacjach w grupie.
Po tym, jak kończy się "Cudowny chłopak", z racji braku kontynuacji, to czytelnik może sobie wyobrazić, jak wyglądać ma przyszłość tych postaci. Z pewnością na te wyobrażenia może wpłynąć lektura tej powieści Palacio.
Dla mnie samej była to niesamowita zabawa domyślać się, jak potoczą się dalej wątki nieobecne w "Cudownym chłopaku". Po tej dodatkowej książce widać, że Palacio świetnie opisuje emocje, nawet gdy niektóre rozdziały są dosyć krótkie.

Ta książka nie jest kontynuacją "Cudownego chłopaka", ale książką, która przedstawia losy trójki postaci związanych z Augustem. Ich losy przeplatają się z wydarzeniami znanymi z "Cudownego chłopaka". Tutaj, trzy krótsze historie, skupiają się na Julianie, Christopherze i Charlotte.
Tę dopowiedzenie głównej historii czytałam po angielsku - wydaje mi się, że jest nawet lepsze...

Dużo by można mówić o ukrytych znaczeniach w "Przygodach Alicji w Krainie Czarów" jak i jej kontynuacji...
Wspaniale było przeczytać obie książki w oryginale. Dodatkowo jest tam kilka tekstów Carrolla (An Easter Greeting To Every Child Who Loves Alice, Christmas Greeting From A Fairy To A Child, wiersz "Which Dreamed It?").
To jest ARCYDZIEŁO. To jest książka, która ma tym więcej symboli, im więcej się o tym myśli. To książka, którą chciałam mieć i w końcu ją znalazłam.
Z językowego punktu widzenia to interesujące poznać w wersji angielskiej różne gry słów, które tam są i móc je porównać do polskich tłumaczeń. Poza tym, to kopalnia cytatów o czasie, logice, życiu, szaleństwie (?). Trudno mi znaleźć takie słowa, które mogłyby w pełni wyrazić, jaki jest mój związek z tą książką.
Dziękuję Ci, Empiku i Lewisie Carrollu.
(Ciekawostka: w wierszu "Which Dreamed It?" pierwsze litery wersów układają się w słowa ALICE PLEASANCE LIDDELL).

Dużo by można mówić o ukrytych znaczeniach w "Przygodach Alicji w Krainie Czarów" jak i jej kontynuacji...
Wspaniale było przeczytać obie książki w oryginale. Dodatkowo jest tam kilka tekstów Carrolla (An Easter Greeting To Every Child Who Loves Alice, Christmas Greeting From A Fairy To A Child, wiersz "Which Dreamed It?").
To jest ARCYDZIEŁO. To jest książka, która ma tym...