rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz
Okładka książki W świetle i w mroku. Opowiadania inspirowane malarstwem Edwarda Hoppera Megan Abbott, Jill D. Block, Lawrence Block, Robert Olen Butler, Lee Child, Nicholas Christopher, Michael Connelly, Jeffery Deaver, Craig Ferguson, Stephen King, Joe R. Lansdale, Gail Levin, Warren Moore, Joyce Carol Oates, Kristine Kathryn Rusch, Jonathan Santlofer, Justin Scott
Ocena 6,6
W świetle i w ... Megan Abbott, Jill ...

Na półkach:

W świetle i w mroku – to opowiadania inspirowane malarstwem Edwarda Hoppera. Ze wstępu książki możemy wyczytać kilka informacji o malarzu, który urodził się Upper Nyack w stanie Nowy Jork. Tematem jego malarskiej twórczości było głównie współczesne amerykńskie miasto i jego mieszkańcy, głównie przedstawiciele klasy średniej: urzędnicy, sekretarki, klienci sklepów, barów, goście hotelowi. Jego malarstwo silnie oddziaływało i nadal oddziałuje na kulturę i to nie tylko amerykańską.
Autor pomysłu na tego typu książkę Lawrence Block zaprosił kilkunastu pisarzy do współpracy, którzy napisali opowiadania. Przed każdym opowiadaniem jest umieszczony obraz Hoppera, który jest inspiracją. Każdy z obrazów nasuwa jakąś historię, budzi emocje, odbiór jest wyjątkowo mocny.
Poszczególne opowiadania są z różnego gatunku, jedne odnoszą się od razu do sceny z obrazu, inne budują stopniowo opowieść do obrazu.
Mnie osobiście bardzo się spodobała ta książka, kocham książki i uwielbiam sztukę w szczególności malarstwo, tutaj miałam to wszystko podane na "tacy".

W świetle i w mroku – to opowiadania inspirowane malarstwem Edwarda Hoppera. Ze wstępu książki możemy wyczytać kilka informacji o malarzu, który urodził się Upper Nyack w stanie Nowy Jork. Tematem jego malarskiej twórczości było głównie współczesne amerykńskie miasto i jego mieszkańcy, głównie przedstawiciele klasy średniej: urzędnicy, sekretarki, klienci sklepów, barów,...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Moje pierwsze samobójstwo – Jerzy Pilch
To zbiór opowiadań i bardzo dobrych i nieco mniej, według mojej opinii. Uwielbiam pisarstwo Pilcha od pierwszej jego książki jaką przeczytałam, mogę powiedzieć, że kocham jego poczucie humoru, które jestem w stanie wyłowić nawet z tragicznego opisu. Realizm w jego pisarstwie czasami sięga zenitu, jak również jego kunszt pisarski. Zawsze podziwiam i doceniam jego błyskotliwość i ironię, a to z pewnością wymaga uważnego oka obserwatora rzeczywostości.
Nie wszystkie jednak opowiadania przykuły moją uwagę i czasami po prostu się wyłączałam i powtórnie wracałam do tekstu.
Czytajmy Pilcha to jeden z lepszych polskich pisarzy.

Moje pierwsze samobójstwo – Jerzy Pilch
To zbiór opowiadań i bardzo dobrych i nieco mniej, według mojej opinii. Uwielbiam pisarstwo Pilcha od pierwszej jego książki jaką przeczytałam, mogę powiedzieć, że kocham jego poczucie humoru, które jestem w stanie wyłowić nawet z tragicznego opisu. Realizm w jego pisarstwie czasami sięga zenitu, jak również jego kunszt pisarski....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Wracam do domu – Karin Smirnoff to trzecia i ostatnia część sagi rodziny Kippów. W ostatniej części czytamy o Janie, która próbuje zmierzyć się tak naprawdę z samą sobą.
Autorka ukazuje, jak trudno jej kochać innych, jak trudno okazywać uczucia, jak pozwolić kochać i być kochaną. Trudne dzieciństwo nosi w sobie, niczym tatuaż, którego nie można się pozbyć. Przeszłość daje znać w każdym aspekcie jej życia, pełnego bólu i krzywdy.
Powieść jest naładaowana takimi emocjami, które pozostają na długo w czytelniku, ktorych nie da się zapomnieć.
Jana tak naprawdę wraca do domu, ale tego wewnętrznego domu - spokoju własnego serca.

Wracam do domu – Karin Smirnoff to trzecia i ostatnia część sagi rodziny Kippów. W ostatniej części czytamy o Janie, która próbuje zmierzyć się tak naprawdę z samą sobą.
Autorka ukazuje, jak trudno jej kochać innych, jak trudno okazywać uczucia, jak pozwolić kochać i być kochaną. Trudne dzieciństwo nosi w sobie, niczym tatuaż, którego nie można się pozbyć. Przeszłość daje...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Karin Smirnoff Jedziemy z matką na Północ to drugi tom Sagii Rodziny Kippów.
Po przeczytaniu pierwszego tomu, byłam ciekawa jakie emocje będą mi towarzyszyły przy drugim tomie. Matka rodzieństwa Kippo umiera, życzyła sobie, żeby zostać pochowana w swojej rodzinnej wiosce i tam właśnie toczą się wydarzenia opisane w drugim tomie.
Matka pozostawiła po sobie dom, który zapiała swoim dzieciom Janie i Brorowi. Myślę, że dom miał być symbolem, ich cierpienia, ich bólu i rozbitej rodziny. W wiosce rządzi wspólnota regligijna, która podporządkowuje sobie całe życie mieszkańców. Jednak Jana pokazuje swój silny charakter i nie godzi się na reguły tam panujące, jej bunt, pokazuje jaki ma silny charakter, a jednocześnie jak bardzo pragnie opieki i miłości. Traumy wyniesione z dzieciństwa nie pozwalają jej budować dobrych i prawdziwych relacji.
Natomiast Bror staje się nagle bardzo spolegliwy i podporządkowany, próbuje ułożyć sobie swoje życie, jednak kosztuje go naprawdę dużo wysiłku.
W drugim tomie czytelnik poznaje nowe postaci, nowe znajomości, które niosą nowe możliwości dla bohaterów.
Zakończenie jest bardzo emocjonujące i zaskakujące.
Nie pozostaje mi nic innego jak rozpocząc czytanie trzeciego tomu – ostatniego.

Karin Smirnoff Jedziemy z matką na Północ to drugi tom Sagii Rodziny Kippów.
Po przeczytaniu pierwszego tomu, byłam ciekawa jakie emocje będą mi towarzyszyły przy drugim tomie. Matka rodzieństwa Kippo umiera, życzyła sobie, żeby zostać pochowana w swojej rodzinnej wiosce i tam właśnie toczą się wydarzenia opisane w drugim tomie.
Matka pozostawiła po sobie dom, który...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Karin Smirnoff – Pojechałam do brata na południe

"Ale co to właściwie znaczy przebaczyć drugiemu człowiekowi. W przebaczeniu nie chodzi o to żeby na wszystko się godzić i udawać że nic się nie dzieje. Chodzi o to żeby wyzbyć się tego przez co stajemy się zgorzknialii zajadli. Przebaczyć to iść dalej."

Literatura skandynawska ma swój charakter i to należy podkreślić, tutaj nic nie jest owijane w bawełnę – ból, cierpienie, gniew, smutek i rozpacz.
Karin Smirnoff opisuje historię rodzeństwa – bliźniąt, którzy doświadczają prawdziwych, traumatycznych przeżyć, które prowadzą do tragicznych i nieodwaracalnych skutków. Skutków, z którymi będą się zmagać przez całe swoje życie.
Jana Kippo odwiedza swojego brata Brora, który mieszka w ich rodzinnym domu, miejscu, które budzi trudne wspomnienia. Ratuje mu życie, chociaż sama po chwili zostaje uratowana. Ta dwójka życiowo poszarpana, próbuje dojść prawd i szacunku do samych siebie, ale to nie jest łatwe.
Jana sprząta, w sensie dosłownym swój stary dom i duchowym próbująć zrozumieć i wybaczyć.
Powieść ta niezwykle emocjonująca, bardzo intensywna i mocna w swoim odbiorze. Książka jest napisana i tak samo przetłumaczona przez Agatę Teperek bez interpunkcji, bez wielkich liter nazw własnych i imion, jedynie autorka stawia kropkę na końcu zdania. Pierwsze strony wymagają od czytelnika przyzwyczajenia do tej formy, jednak styl, sama narracja jest tak płynna i elastyczna, że szybko zapomina się o tej oryginalności.

Karin Smirnoff – Pojechałam do brata na południe

"Ale co to właściwie znaczy przebaczyć drugiemu człowiekowi. W przebaczeniu nie chodzi o to żeby na wszystko się godzić i udawać że nic się nie dzieje. Chodzi o to żeby wyzbyć się tego przez co stajemy się zgorzknialii zajadli. Przebaczyć to iść dalej."

Literatura skandynawska ma swój charakter i to należy podkreślić, tutaj...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Łatwa i przyjemna, jednak nie porwała mnie. Książka o przemianie głównej bohaterki ku "lepszemu" życiu, poradzeniu sobie z problemami, ze stresem.

Łatwa i przyjemna, jednak nie porwała mnie. Książka o przemianie głównej bohaterki ku "lepszemu" życiu, poradzeniu sobie z problemami, ze stresem.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Olga Tokarczuk jak zawsze zachwyca wspaniałym, plastycznym językiem, dzięki czemu płynę poprzez kolejne kartki. To opowieść o wyprawie w poszukiwaniu niezwykłej Księgi, która zawiera wszystkie mądrości świata, która potrafi uzdrawiać, dzięki której człowiek jest szczęśliwy.
Autorka mówi "Żyć czy przyglądać się życiu, cała ludzka rozpacz bierze się z przyglądania. Wszystko zaczyna się i kończy w umyśle. Dlatego warto wybrać życie niż przyglądanie".
Uwielbiam styl autorki, dzięki niej potrafię się zatrzymać i wczytać w poszczególne słowa bez przyglądania temu co wokół. Jak czytam to właśnie czytam.

Olga Tokarczuk jak zawsze zachwyca wspaniałym, plastycznym językiem, dzięki czemu płynę poprzez kolejne kartki. To opowieść o wyprawie w poszukiwaniu niezwykłej Księgi, która zawiera wszystkie mądrości świata, która potrafi uzdrawiać, dzięki której człowiek jest szczęśliwy.
Autorka mówi "Żyć czy przyglądać się życiu, cała ludzka rozpacz bierze się z przyglądania. Wszystko...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Powieść o przyjaźni takiej od lat szkolnych aż do dorosłości. Obraz ludzkich słabości, radości, miłości i nienawiści.
Płynie się przez tę powieść z wielkimi emocjami i wypiekami na twarzy.
Polecam

Powieść o przyjaźni takiej od lat szkolnych aż do dorosłości. Obraz ludzkich słabości, radości, miłości i nienawiści.
Płynie się przez tę powieść z wielkimi emocjami i wypiekami na twarzy.
Polecam

Pokaż mimo to


Na półkach:

Mieczysław Gorzka to moje odkrycie z gatunku kryminalno-thirellowy, jego książki budzą takie emocje, że nie polecam wstawić obiadu i rozpocząć czytania, bo na pewno obiadu tego dnia nie będzie. Poza tym, gdy zbliżamy się do końca, czytelnik myśli że już ma rozwiązanie zagadki na wyciągnięcie ręki, a tu wszystko nagle odwraca się do góry nogami. Gorzka, uważam jest mistrzem zakończeń.
Krwawnica to opowieść o parze, która przeprowadza się do "spokojnego" domu nad brzegiem jeziora, z dala od miasta. Oboje oczekują sielskiego życia, na łonie natury. Jednak dom skrywa mroczną historię od kilku pokoleń, czego nowi mieszkańcy domu zaczynają odczuwać.
Jak się kończy cała historia? Czytelnik sam musi tego doświadczyć, musi poczuć te emocje przerażenia i strachu, a zakończenie będzie przysłowiową wisienką na torcie.
Zachęcam gorąco do zapoznania się z tym pisarzem – dla mnie mistrzem puenty.
Dobry kryminał nigdy nie jest zły.

Mieczysław Gorzka to moje odkrycie z gatunku kryminalno-thirellowy, jego książki budzą takie emocje, że nie polecam wstawić obiadu i rozpocząć czytania, bo na pewno obiadu tego dnia nie będzie. Poza tym, gdy zbliżamy się do końca, czytelnik myśli że już ma rozwiązanie zagadki na wyciągnięcie ręki, a tu wszystko nagle odwraca się do góry nogami. Gorzka, uważam jest mistrzem...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Anthony Doerr – Miasto w chmurach.
Książka rozgrywa się w kilku płaszczyznach czasowych, z jednym wspólnym elementem jakim jest opowieść o Aetonie, który chciał się zamienić w ptaka, który dotrze do miasta w chmurach.
Anna to biedna,samotna hafciarka dla której historia Aetona spisana na kartach zniszczonej książki, jest jedynym skarbem jaki posiada, dzieli się nią z chłopcem o imieniu Omeir, którzy żyją w czasach oblężenia Konstantynopola.
We współczesnym świecie poznajemy Zeno, który podjął się próby przetłumaczenia historii o Aetonie i na jej podstawie przygotowuje przedstawienie wraz z dziećmi w lokalnej bibliotece, nie wiedząc, że tego dnia zostanie tam podłożona bomba przez chłopca o imieniu Seymour.
Poznajemy również losy dziewczynki z przyszłości o imieniu Konstance, która również poznaje historię Aetona.
To bardzo złożona powieść, wszystkich bohaterów łączy nie tylko opowieść o Aetonie, ale również to że ich losy łączy : zagubienie, cierpienie, zwątpienie. Losy bohaterów to niezwykle smutne losy, co sprawia, że powieść jest utrzymana właśnie w smutnym tonie, jednak nie przygnębiającym.
Autor zwraca uwagę, na to, że książka, że spisane historie nigdy nie umierają, że słowa w nich zawarte żyją wiecznie i niosą nadzieję, w trudnych czasach.

Anthony Doerr – Miasto w chmurach.
Książka rozgrywa się w kilku płaszczyznach czasowych, z jednym wspólnym elementem jakim jest opowieść o Aetonie, który chciał się zamienić w ptaka, który dotrze do miasta w chmurach.
Anna to biedna,samotna hafciarka dla której historia Aetona spisana na kartach zniszczonej książki, jest jedynym skarbem jaki posiada, dzieli się nią z...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka Klaudii niesie światło, nadzieję i miłość. Jeden raz czytać to za mało... wymaga przemyślenia i wdrożenia, które musi wejść w nawyk.
Klaudia niesie naprawdę dobrą energię, której potrzebujemy. Tak wiele nam uświadamia, tak pięknie kreuje nasze postawy.
Dla wszystkich, którym zależy na rozwoju osobistym.

Książka Klaudii niesie światło, nadzieję i miłość. Jeden raz czytać to za mało... wymaga przemyślenia i wdrożenia, które musi wejść w nawyk.
Klaudia niesie naprawdę dobrą energię, której potrzebujemy. Tak wiele nam uświadamia, tak pięknie kreuje nasze postawy.
Dla wszystkich, którym zależy na rozwoju osobistym.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Joanna Kuciel – Frydryszak – Służące do wszystkiego. Książka odkrywa przed nami tajemnice polskich służących z początku XX wieku. Widać, że autorka włożyła ogrom pracy w zebranie materiałów, które pozwalają nam przybliżyć losy tych kobiet i ich status społeczny.
Często były to bardzo młode dziewczyny, które porzucały swoje środowisko domowe, w większości były to środowiska wiejskie, gdzie panowała bieda. Wszystkie chciały lepszego jutra, jednak czy to było realne, często niestety nie. Autorka ukazuje prawie wszystkie aspekty ich profesji, widzianej zarówno ze strony służącej, jak również z perspektywy pracodawców.
Ich praca, czy można powiedzieć służba trwała niemal całą dobę przez siedem dni w tygodniu, przeważnie za bardzo niską płacę.
Bardzo mnie ucieszyło, że mogłam przeczytać o służącej Henryka Sienkiewicza, Witolda Gombrowicza, Marii Dąbrowskiej, oraz jaka jest geneza powstania Moralności Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej lub kto dopowiedział zakończenie Ferdydurke.
Cała opowieść jest poparta wieloma fotografiami, wycinkami z gazet, fragmentami listów, które uwiarygadniają całą powieść.

Joanna Kuciel – Frydryszak – Służące do wszystkiego. Książka odkrywa przed nami tajemnice polskich służących z początku XX wieku. Widać, że autorka włożyła ogrom pracy w zebranie materiałów, które pozwalają nam przybliżyć losy tych kobiet i ich status społeczny.
Często były to bardzo młode dziewczyny, które porzucały swoje środowisko domowe, w większości były to środowiska...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Grona gniewu John Steinback
To jedna z tych powieści, która zostaje w głowie na całe życie, która budzi w czytelniku przerażenie, a jednocześnie pytanie – dlaczego?
Rodzina Joadów opuszcza swój dom w poszukiwaniu pracy, chleba, lepszego jutra. Pełni nadziei podążają do krainy mlekiem i miodem płynącej, jednak nigdy tam nie dotrą, zawsze już będą głodni i upodleni.
To powieść o człowieczeństwie, o ludzkiej godności, którą można stracić w obliczu całkowitej nędzy i głodu. To powieść o wartości i sile rodziny. Steinback podkreśla rolę kobiety w świecie, uwydatniając jej siłe, miłość i władze, to kobieta podejmuje najtrudniejsze decyzje, to ona wyznacza kierunek tej wędrówki, dodając rodzinie wiary w przyszłość.
Powieść jest niebywale trudna, po prostu smutna, rodzi w czytelniku swoisty bunt przeciwko tej biedzie i nędzy, której przyczyny pozostają niewytłumaczalne. Autor spina całą historię sceną, która jest wstrząsająca, a jednocześnie uzdrawiająca, która daje nadzieje na życie.

Grona gniewu John Steinback
To jedna z tych powieści, która zostaje w głowie na całe życie, która budzi w czytelniku przerażenie, a jednocześnie pytanie – dlaczego?
Rodzina Joadów opuszcza swój dom w poszukiwaniu pracy, chleba, lepszego jutra. Pełni nadziei podążają do krainy mlekiem i miodem płynącej, jednak nigdy tam nie dotrą, zawsze już będą głodni i upodleni.
To...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Moje życie z Simoną Kossak – Lech Wilczek

Wspaniała podróż po Puszczy Białowieskiej, której przewodnikiem jest Simona Kossak i Lech Wilczek, którzy mieszkają w leśniczówce o nazwie Dziedzinka. Książka a tak naprawdę album, który zawiera mnóstwo przepięknych zdjęć robionych na łonie natury. Oboje są rozkochani w przyrodzie, tak bardzo nieoswojonej i dzikiej i tą miłość widać na tych zdjęciach.
Ich historie oparte na głębokich więziach i przyjaźni ze zwierzętami : krukiem Koraskiem, lochą Żabką, łosiem Pepsi i Kolą, rysicą Agatą, bocianami są tak piękne, że czyta się to z zapartym tchem. Czytając tę książkę i oglądając te piękne zdjęcia poczułam klimat tej dzikiej przyrody, co dało mi wiele radości i odprężenia.
Książka będzie świetna dla wszystkich miłośników przyrody i nie tylko.

Moje życie z Simoną Kossak – Lech Wilczek

Wspaniała podróż po Puszczy Białowieskiej, której przewodnikiem jest Simona Kossak i Lech Wilczek, którzy mieszkają w leśniczówce o nazwie Dziedzinka. Książka a tak naprawdę album, który zawiera mnóstwo przepięknych zdjęć robionych na łonie natury. Oboje są rozkochani w przyrodzie, tak bardzo nieoswojonej i dzikiej i tą miłość...

więcej Pokaż mimo to

Okładka książki Dziennik z podróży do Rosji Robert Capa, John Steinbeck
Ocena 6,7
Dziennik z pod... Robert Capa, John S...

Na półkach:

Autor wraz ze swoim znajomym - fotografem Robertem Capa wyruszyli do w podróż do Rosji, w celu obserwacji zwykłych ludzi. Chcieli poznać ich mentalność, zwyczaje, sposób życia, jak pracują, uczą się i rozwijają. Jak wiadomo na owe czasy spotykało ich wiele trudności, choćby swobodne robienie zdjęć.
Steinback ma taką niespotykaną lekkość wyrażania swoich spostrzeżeń, co sprawia, że książkę czyta się z wielkim zainteresowaniem. Wraz z nimi poznajemy ludzi mieszkających w Moskwie, Stalingradzie, w Ukrainie czy Gruzji, piszą o ich gościnności, o ich radościach i smutku.
Szczerze polecam

Autor wraz ze swoim znajomym - fotografem Robertem Capa wyruszyli do w podróż do Rosji, w celu obserwacji zwykłych ludzi. Chcieli poznać ich mentalność, zwyczaje, sposób życia, jak pracują, uczą się i rozwijają. Jak wiadomo na owe czasy spotykało ich wiele trudności, choćby swobodne robienie zdjęć.
Steinback ma taką niespotykaną lekkość wyrażania swoich spostrzeżeń, co...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Tak działa mózg – Jak dbać mądrze o jego funkcjonowanie – dr Asia PODGÓRSKA

Nasz mózg, a w szczególności jego działanie do końca nie jest dla nas zrozumiałe. Dlatego zachęcam gorąco do przeczytania tej książki, w której autorka wyjaśnia nam wiele kwestii tak oczystwistych, o których nie pamiętamy, jak również wyjaśnia nam podstawowe naukowe informacje o mózgu, wzbogacone ważnymi poradami.
W książce przeczytamy o zależności dobrostanu jelit a mózgu, jak wpływa nasza dieta i odżywanie na mózg, ile potrzebujemy snu, żeby dobrze funkcjonować, dlaczego mózg nie lubi alkoholu i papierosów, a kocha RUCH.
Po przeczytaniu tej książki zastanówmy się co możemy zrobić dla naszego zdrowia, dla poprawy jakości naszego życia. Myślę że nigdy nie jest za póżno na takie refleksje.

Tak działa mózg – Jak dbać mądrze o jego funkcjonowanie – dr Asia PODGÓRSKA

Nasz mózg, a w szczególności jego działanie do końca nie jest dla nas zrozumiałe. Dlatego zachęcam gorąco do przeczytania tej książki, w której autorka wyjaśnia nam wiele kwestii tak oczystwistych, o których nie pamiętamy, jak również wyjaśnia nam podstawowe naukowe informacje o mózgu, wzbogacone...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Agata Tuszyńska – Narzeczona Schulza – jest to historia, a może nawet biografia Juny czyli Józefiny Szelińskiej, opowiedzianej na tle jej związku z pisarzem Brunonem Schulzem, który również był świetnym malarzem. Ich losy tak bardzo splątane i skomplikowane a dodatkowo zniszczone przez wojnę. Tak dobrze zapowiadający się autor, rysownik, malarz zostaje zabity w czasie wojny, na jej oczach natomiast zostają zabici jej rodzice. Autorka stworzyła ze strzępków informacji obraz ich związku, ich miłości, jakże niespełnionej i nieszczęśliwej.
Po wojnie Juna próbuje ułożyć sobie życie bez niego, w nowej Polsce, która zbiera o Schulzu i kataloguje o nim wszelkie informacje.
Powieść pełna emocji i uczuć, po przeczytaniu chce się jeszcze chwilkę zostać z Juną, przytulić i współczuć ale też podziwiać jej determinację i zaangażowanie.

Agata Tuszyńska – Narzeczona Schulza – jest to historia, a może nawet biografia Juny czyli Józefiny Szelińskiej, opowiedzianej na tle jej związku z pisarzem Brunonem Schulzem, który również był świetnym malarzem. Ich losy tak bardzo splątane i skomplikowane a dodatkowo zniszczone przez wojnę. Tak dobrze zapowiadający się autor, rysownik, malarz zostaje zabity w czasie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Harley Rustad – Zagubiony w Dolinie Śmierci, Obsesja i groza w Himalajach to reportaż o dolinie Parvati w Indiach, o dolinie nazywanej również Doliną Śmierci. Zniknęło tam wielu turystów z całego świata, którzy nigdy więcej nie odezwali się do swoich bliskich, nie powrócili do domu ze swoich wypraw. Autor pisze o amerykańskim turyście Justin Alxander, który uwielbiał Indie i wielokrotnie tam podróżował. Zachłyśnięty kulturą, przepiękną i egzotyczną naturą, był zafascynowany napotykanymi mędrcami i joginami, co sprawiło, że Justin zostawia pracę w korporacji i postanawia wyruszyć w podróż "życia". Swoje przygody podróżnicze udostępnia na blogu i instagramie, publikując zdjęcia i posty. Sypiał w jaskiniach, mając przy sobie jedynie najpotrzebniejsze rzeczy służące do przetrwania.
W 2016 roku zaginął, nie powrócił ze swojej ostatniej podróży, poszukiwania nie przyniosły rezultatu, nie wiadomo, czy został zamordowany, czy zginął tragicznie wskutek nieszczęśliwego wypadku.
Tak sobie myślę, że może Justin żyje, gdzieś samotnie, schowany przed całym światem i ludźmi?
Książka jako reportaż dla wszystkich podróżników i tych którzy już tam byli i tych, którzy zamierzają tam wyruszyć.

Harley Rustad – Zagubiony w Dolinie Śmierci, Obsesja i groza w Himalajach to reportaż o dolinie Parvati w Indiach, o dolinie nazywanej również Doliną Śmierci. Zniknęło tam wielu turystów z całego świata, którzy nigdy więcej nie odezwali się do swoich bliskich, nie powrócili do domu ze swoich wypraw. Autor pisze o amerykańskim turyście Justin Alxander, który uwielbiał Indie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Charles Leerhden Zagubiony w raju Anthony Bourdain. Tego Pana chyba większości nie trzeba przedstawiać, bo któż nie oglądał jego programów z podróży pełnych ciekawych smaków, zapachów i widoków. Czekałam bardzo na tę biografię, jednak się zawiodłam.
Chciałam przeczytać o człowieku – kucharzu, podróżniku przepełnionym pasją do tego co robi. A przeczytałam historię człowieka w szponach nałogu, człowieka o trudnych relacjach z ludźmi, pracownikami i partnerkami życiowymi. Autor bardzo skupił się właśnie na tych elementach, które sprawiły, że po kilkunastu stronach nie chce się już o tym czytać, a czytelnik wyczekuje historii o człowieku, którego zna z ekranu telewizyjnego lub z jego własnych książek.
Szczerze mówiąc wolę oglądać Bourdaina z ekranu telewizyjnego i podziwiać jego poczucie humoru, odwagę w degustacji niektórych egzotycznych potraw.

Charles Leerhden Zagubiony w raju Anthony Bourdain. Tego Pana chyba większości nie trzeba przedstawiać, bo któż nie oglądał jego programów z podróży pełnych ciekawych smaków, zapachów i widoków. Czekałam bardzo na tę biografię, jednak się zawiodłam.
Chciałam przeczytać o człowieku – kucharzu, podróżniku przepełnionym pasją do tego co robi. A przeczytałam historię człowieka...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Profesor Andrews w Warszawie, Wyspa – Olga Tokarczuk
Książka do przeczytania praktycznie w jeden dzień, dwa opowiadania, które łączy jeden element.
Dwóch bohaterów, których życie wywraca się całkowicie do góry nogami, budząc się rano są w zupełnie innej rzeczywistości niż poprzedniego dnia.
Każde z opowiadań daje duże emocje, emocje czegoś niesamowitego i poruszającego. Bohaterów spotykają sytuacje trudne, nieprzewidywalne i niepokojące, ale każdy z nich próbuje na swój sposób ogarnąć tę nową rzeczywistość.
Mała książeczka, a wielka treść, świetny język autorki. Bardzo dobra.

Profesor Andrews w Warszawie, Wyspa – Olga Tokarczuk
Książka do przeczytania praktycznie w jeden dzień, dwa opowiadania, które łączy jeden element.
Dwóch bohaterów, których życie wywraca się całkowicie do góry nogami, budząc się rano są w zupełnie innej rzeczywistości niż poprzedniego dnia.
Każde z opowiadań daje duże emocje, emocje czegoś niesamowitego i poruszającego. ...

więcej Pokaż mimo to