Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może to przez to, że coraz mniej oddaje się światowi Warcraft, ale ta część wyjątkowo nie pociągnęła mnie za sobą.

Może to przez to, że coraz mniej oddaje się światowi Warcraft, ale ta część wyjątkowo nie pociągnęła mnie za sobą.

W końcu, po roku czytania, mogę zaliczyć tę pozycję do przeczytanych i wyrazić o niej swoją opinię.

Na początku warto zaznaczyć, że cały cykl jest bardzo nierówny, przez co czasami tygodniami zniechęcał mnie do dalszego czytania. Z tego powodu uważam, że aby móc w miarę obiektywnie ocenić całość, należy przyjrzeć się każdej części z osobna.

Mimo że "Ziemomorze" opowiada historię życia Geda, to według mnie cykl staje się bardziej interesujący dopiero w czwartej części, gdy w świetle reflektorów znajduje się Tenar, a Ged przechodzi na bohaterską emeryturę.
Jeżeli chodzi o moje preferencje, to zdecydowanie najlepszym tomem był tom czwarty, czyli "Tehanu". Bardzo podobał mi się w nim sposób przedstawienia problemu życia samotnej matki na dzikiej wyspie oraz napięcie, które temu towarzyszyło. Jest to też jedyna część w trakcie czytania której ani razu nie poczułem się znudzony.

Zaraz po "Tehanie" najbardziej podobały mi się opowiadania oraz "Czarnoksiężnik". Opowiadania świetnie pogłębiają wiedzę o świecie po przeczytaniu całego cyklu, co pozwala przypomnieć sobie ważniejsze wydarzenia w historii świata. Pierwsza część jest za to sztampową historią bohaterską, w której za bardzo skrócono okres dzieciństwa i dojrzewania młodego maga, a zbytnio rozciągnięto tułaczkę na morzu, co w niektórych rozdziałach jest nużące. Dużym plusem tej części są punkty zwrotne w życiu głównego bohatera.

Nieco mniej podobała mi się ostatnia część cyklu, która również cierpiała na niewłaściwe rozłożenie napięcia, ale za to w doskonały sposób w zakończeniu splata całą historię w całość i to głównie dzięki niemu cały cykl zapamiętam pozytywnie na lata.

Najsłabszymi częściami cyklu są tomy "Grobowce z Atuanu" oraz "Najdalszy brzeg". Co zabawne, to właśnie w nich opisano 2/3 wszystkich najważniejszych bohaterskich czynów głównego bohatera. Jeżeli miałbym wybrać lepszą z nich, to wybieram "Najdalszy Brzeg", ponieważ ostatnie rozdziały, w tym najważniejszy moment życia Geda, zostały rozegrane naprawdę dobrze.
Obie części niestety niemiłosiernie się ciągną i to właśnie przez nie najczęściej odkładałem lekturę na kolejne tygodnie.

Zarówno w "Grobowcach...", jak i w "Najdalszym brzegu" 3/4 książki można by wyciąć. "Grobowce..." byłyby genialne jako dłuższe opowiadanie, a w "Najdalszym brzegu" na prawie każdej odwiedzonej wyspie nie działo się nic znaczącego dla fabuły.

Podsumowując, świat przedstawiony uważam za bardzo interesujący, a podstawy jego funkcjonowania za solidne. Osobiście urzekła mnie intryga związana z suchą krainą. Podobało mi się, że w każdym kolejnym tomie dowiadywałem się o niej nieco więcej aż do momentu, w którym w ostatnim tomie udaje się wspólnymi siłami przywrócić równowagę na świecie.
Ostateczną ocenę wystawiam na podstawie średniej odczuć z każdej części cyklu.

W końcu, po roku czytania, mogę zaliczyć tę pozycję do przeczytanych i wyrazić o niej swoją opinię.

Na początku warto zaznaczyć, że cały cykl jest bardzo nierówny, przez co czasami tygodniami zniechęcał mnie do dalszego czytania. Z tego powodu uważam, że aby móc w miarę obiektywnie ocenić całość, należy przyjrzeć się każdej części z osobna.

Mimo że "Ziemomorze" opowiada...

Bardzo nierówna.
Niektóre opowiadania bardzo dobre a nie które bardzo słabe.
Narracja czasami porywająca czasami bardzo nużąca.
80% Bohaterów nijakich.

Bardzo nierówna.
Niektóre opowiadania bardzo dobre a nie które bardzo słabe.
Narracja czasami porywająca czasami bardzo nużąca.
80% Bohaterów nijakich.

Lektura książki nieoczekiwanie okazała się bardzo ciekawa i pouczająca. Co prawda powtarzające się odpowiedzi Diabła po każdym podsumowaniu stają się pod koniec nudnawe, ale w kontekście sporej wiedzy zawartej w książce niedogodność ta wcale nie przeszkadza. Utwór ten naprawdę daję do myślenia i mogę ją każdemu polecić.

Lektura książki nieoczekiwanie okazała się bardzo ciekawa i pouczająca. Co prawda powtarzające się odpowiedzi Diabła po każdym podsumowaniu stają się pod koniec nudnawe, ale w kontekście sporej wiedzy zawartej w książce niedogodność ta wcale nie przeszkadza. Utwór ten naprawdę daję do myślenia i mogę ją każdemu polecić.

Najlepsza książka Warcraftowa wydana do tej pory po polsku. Pomimo prawie całkowitego spolszczenia wszystkie nazwy własne dało się odkodować. Polecam każdemu fanowi Lore.

Najlepsza książka Warcraftowa wydana do tej pory po polsku. Pomimo prawie całkowitego spolszczenia wszystkie nazwy własne dało się odkodować. Polecam każdemu fanowi Lore.

Wszystko ładnie pięknie, ale czym tak naprawde jest tytułowe sowie zwierciadło?

Wszystko ładnie pięknie, ale czym tak naprawde jest tytułowe sowie zwierciadło?

Najlepsza część cyklu

Najlepsza część cyklu