Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znakomity rozdział o odniesieniach historycznych ("Frankenstein a koniunktura") i ciekawy rozdział o ekranizacjach ("Frankenstein na ekranie") - te części polecam.

Rozdziały 2 ("Filozoficzne źródła mitu") i 4 ("Frankenstein a fantazmat") są napisane w nurcie marksistowskiej psychoanalizy Lacana - to już raczej dla koneserów takich atrakcji.

Znakomity rozdział o odniesieniach historycznych ("Frankenstein a koniunktura") i ciekawy rozdział o ekranizacjach ("Frankenstein na ekranie") - te części polecam.

Rozdziały 2 ("Filozoficzne źródła mitu") i 4 ("Frankenstein a fantazmat") są napisane w nurcie marksistowskiej psychoanalizy Lacana - to już raczej dla koneserów takich atrakcji.

Z punktu widzenia wychowania religijnego - całkowicie nieprzydatna, nadaje się tylko dla dorosłych czytelników. Żaden religijny rodzic nie powinien dawać tej książki swoim dzieciom. Chyba, że chciałby, żeby się dowiedziały, że: (1) Bóg jest straszny i złowrogi, (2) chociaż może tak naprawdę nie jest taki zły, (3) ale i tak najprawdopodobniej nie istnieje, bo ludzie sami go wymyślili.

Z punktu widzenia wychowania ateistycznego - całkiem dobra, sprawnie napisana i momentami nawet zabawna.

Z punktu widzenia wychowania religijnego - całkowicie nieprzydatna, nadaje się tylko dla dorosłych czytelników. Żaden religijny rodzic nie powinien dawać tej książki swoim dzieciom. Chyba, że chciałby, żeby się dowiedziały, że: (1) Bóg jest straszny i złowrogi, (2) chociaż może tak naprawdę nie jest taki zły, (3) ale i tak najprawdopodobniej nie istnieje, bo ludzie sami go...