Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tej książce pojęcie "etyka" nie istnieje. Przedstawia wszystko od całkowicie egoistycznej strony. Jest wybitna, ponieważ ciężko znaleźć podobną pozycję, jednak i... niebezpieczna. Podręcznik ten daje nam bowiem naprawdę potężne narzędzie, swoistą wiedzę tajemną. O ile same mechanizmy, przedstawione w "zakazanej retoryce" były dla mnie naprawdę niesamowicie wartościowe i ciekawe, o tyle nakłanianie do ich wykorzystywania w egoistycznym celu szkodząc jednocześnie innym, nigdy nie stanie się moją domeną. Jak dla mnie warto zapoznać się z tą pozycją, by nie dawać sobą manipulować. W dodatku moim zdaniem część wiedzy tu przedstawionej nie jest etycznie niepoprana. Jednak jeśli masz zamiar tą książkę czytać, musisz się zaopatrzyć w dystans i silne przekonania, bo w przeciwnym wypadku może ona zaszkodzić Tobie, oraz Twojemu otoczeniu.

W tej książce pojęcie "etyka" nie istnieje. Przedstawia wszystko od całkowicie egoistycznej strony. Jest wybitna, ponieważ ciężko znaleźć podobną pozycję, jednak i... niebezpieczna. Podręcznik ten daje nam bowiem naprawdę potężne narzędzie, swoistą wiedzę tajemną. O ile same mechanizmy, przedstawione w "zakazanej retoryce" były dla mnie naprawdę niesamowicie wartościowe i...

Książki z początku nie czytało mi się nadzwyczaj przyjemnie. Troszkę archaiczny język, w porównaniu do autorów fantastyki piszących u schyłku XX i na początku XXI w. Stwierdziłem jednak, że muszę zapoznać się przynajmniej z jednym dziełem pisarza, określanego jako najwybitniejszego polskiego fantastyka, oraz ojca rodzimej fantastyki. A kiedy już przeczytałem je do końca, stwierdziłem że na "Edenie" na pewno nie skończy się moja przygoda z Lemem. Książka pod koniec okazała się naprawdę niesamowita. Bardzo ciekawa alegoria do ustroju totalitarnego, do tego odporna na cenzurę dość aktywną w owym ustroju. Bowiem cenzor, musiał by przyznać, że totalitaryzm jest ustrojem bestialskim, gdyby chciał "Eden" poddać cenzurze.

Książki z początku nie czytało mi się nadzwyczaj przyjemnie. Troszkę archaiczny język, w porównaniu do autorów fantastyki piszących u schyłku XX i na początku XXI w. Stwierdziłem jednak, że muszę zapoznać się przynajmniej z jednym dziełem pisarza, określanego jako najwybitniejszego polskiego fantastyka, oraz ojca rodzimej fantastyki. A kiedy już przeczytałem je do końca,...

Moja opinia jest w stosunku do tej książki podobna, jak do poprzedniego tomu. Wyśmienicie oddany klimat i smak japońskiej kultury, która tak bardzo mnie pociąga. W dodatku Ciekawe zakończenie. Problem moralny stający przed młodym Jackiem. Kara, jaką musi ponieść za czyn którego intencje były dobre, jednak skutki opłakane.

Moja opinia jest w stosunku do tej książki podobna, jak do poprzedniego tomu. Wyśmienicie oddany klimat i smak japońskiej kultury, która tak bardzo mnie pociąga. W dodatku Ciekawe zakończenie. Problem moralny stający przed młodym Jackiem. Kara, jaką musi ponieść za czyn którego intencje były dobre, jednak skutki opłakane.

Niektórzy mogą się nie zgodzić z moją tak wysoką oceną tej książki, bowiem dla wielu ludzi może nie być aż tak niezwykła. Mnie jednak, jako praktyka sztuk walki, oraz fascynata kultury japońskiej po prostu urzekła do granic. Pochłonąłem ją tak, jak nie wiele innych książek, ponieważ w wielu kwestiach udało mi się utożsamić z Jackiem, głównym bohaterem. Na mnie pozycja ta wywarła niesamowite wrażenia i nie żałuję wydanych 30zł, mógłbym na tą książkę wydać dużo więcej!
Jutro zabieram się za drogę miecza i gdy tylko będę miał pieniądze na pewno zakupię trzeci tom "Młodego Samuraja".

Niektórzy mogą się nie zgodzić z moją tak wysoką oceną tej książki, bowiem dla wielu ludzi może nie być aż tak niezwykła. Mnie jednak, jako praktyka sztuk walki, oraz fascynata kultury japońskiej po prostu urzekła do granic. Pochłonąłem ją tak, jak nie wiele innych książek, ponieważ w wielu kwestiach udało mi się utożsamić z Jackiem, głównym bohaterem. Na mnie pozycja ta...

Mnie osobiście, książka ta jakoś niesamowicie nie urzekła. Przyjemnie i szybko się ją czytało, jednak była jakaś tak płytka. Jednak choć nie było w niej nic wybitnego nie żałuję, że ją przeczytałem, bo dzięki niej nie nudziłem się w dwa deszczowe popołudnia.

Mnie osobiście, książka ta jakoś niesamowicie nie urzekła. Przyjemnie i szybko się ją czytało, jednak była jakaś tak płytka. Jednak choć nie było w niej nic wybitnego nie żałuję, że ją przeczytałem, bo dzięki niej nie nudziłem się w dwa deszczowe popołudnia.

Kiedyś tam dostałem od wujka w prezencie stertę jego starych książek. Ułożyłem je na półce, niektóre z nich przeczytałem znając tytuły, a reszta pozostawiłem tam dla ozdoby. Pewnego deszczowego wakacyjnego dnia, jak to w takie dnie bywa dopadła mnie nuda. Nie byłem wtedy w trakcie pochłaniania żadnego tytułu, więc sięgnąłem na chybił trafił po pierwszą lepszą książkę otrzymaną od wujka w prezencie. Tak w moje ręce dostała się "Lalka na łańcuchu".
Przeczytałem ją w przeciągu dwóch wieczorów i muszę przyznać że dość mnie wciągnęła. Nie byłem do tego czasu miłośnikiem kryminałów i wolałem fantastykę, ale chyba przyszedł czas by to odmienić i poszerzyć horyzonty.
Co do samej książki, to czytało mi się ją na prawdę przyjemnie a chyba istotą literatury jest sprawianie przyjemności. Ciekawy intrygujący główny wątek, stosunkowo nieprzewidywalna fabuła, ciekawe postacie, mroczny klimat Amsterdamu i napięcie które stopniowo narastało sprawiły, że będę mile wspominał tą książkę.

Kiedyś tam dostałem od wujka w prezencie stertę jego starych książek. Ułożyłem je na półce, niektóre z nich przeczytałem znając tytuły, a reszta pozostawiłem tam dla ozdoby. Pewnego deszczowego wakacyjnego dnia, jak to w takie dnie bywa dopadła mnie nuda. Nie byłem wtedy w trakcie pochłaniania żadnego tytułu, więc sięgnąłem na chybił trafił po pierwszą lepszą książkę...

Super książka. Świetne postacie z barwnymi profilami psychologicznymi. Mroczny świat wykreowany przez autora inspirowany tym, który podobno według niektórych da się zobaczyć za pomocą ciała astralnego. Poza tym ciekawa, zupełnie nieprzewidywalna fabuła. To wszystko połączone z pierwszoosobową narracją pozwalającą utożsamić się z głównym bohaterem sprawia, że książka jest jedną z tych, których nie przeczytanie to grzech.

Super książka. Świetne postacie z barwnymi profilami psychologicznymi. Mroczny świat wykreowany przez autora inspirowany tym, który podobno według niektórych da się zobaczyć za pomocą ciała astralnego. Poza tym ciekawa, zupełnie nieprzewidywalna fabuła. To wszystko połączone z pierwszoosobową narracją pozwalającą utożsamić się z głównym bohaterem sprawia, że książka jest...