Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowana większość czytelników zachwyca się świetnym kryminałem, jakim jest "Poszukiwacz zwłok". Przecież to nie jest kryminał. Tam, gdzie jest mafia, gangsterzy, skorumpowani policjanci, pościgi, strzelaniny, to powieść sensacyjna. A tego gatunku nie lubię, dlatego ostatnie 150 stron przekartkowałam, bo żaden z wielu wątków nie zainteresował mnie na tyle, by chcieć dowiedzieć się szczegółowo, o co w nim chodziło. Zostałam wprowadzona w błąd, widząc na okładce książki napis "powieść kryminalna". Bardzo, bardzo żałuję straconego swojego wolnego czasu na przeczytanie tego niekryminału. Seria z Zakrzewskim: Cienie przeszłości - super, ale nie ta pozycja: długa i nudna.

Zdecydowana większość czytelników zachwyca się świetnym kryminałem, jakim jest "Poszukiwacz zwłok". Przecież to nie jest kryminał. Tam, gdzie jest mafia, gangsterzy, skorumpowani policjanci, pościgi, strzelaniny, to powieść sensacyjna. A tego gatunku nie lubię, dlatego ostatnie 150 stron przekartkowałam, bo żaden z wielu wątków nie zainteresował mnie na tyle, by chcieć...

Komedia - może i niezła, ale kryminał - raczej słaby.
Po przeczytaniu książki stwierdziłam, że:
- nie wiem, jaki był powód morderstwa (były co prawda dywagacje bohaterek, ale czy to się potwierdziło? - nie przypominam sobie)
- nie wiem, jak dywan z wkładką znalazł się w lesie, w jaki sposób go tam dostarczono (ilość furtek i furteczek, ukrytych przejść z działki na działkę, z działek do lasu itd. zniechęciła mnie do analizowania tego problemu).

Komedia - może i niezła, ale kryminał - raczej słaby.
Po przeczytaniu książki stwierdziłam, że:
- nie wiem, jaki był powód morderstwa (były co prawda dywagacje bohaterek, ale czy to się potwierdziło? - nie przypominam sobie)
- nie wiem, jak dywan z wkładką znalazł się w lesie, w jaki sposób go tam dostarczono (ilość furtek i furteczek, ukrytych przejść z działki na...

1 punkt daję książkom, których nie mogłam doczytać do końca, z powodu treści lub stylu. W tym przypadku, po przeczytaniu 100 stron, książkę oddałam do biblioteki z powodu stylu pisania, jakim posługuje się autorka. Podczas czytania czułam się, jakbym czytała wypracowanie uczennicy z podstawówki. Najbardziej drażniły mnie sztuczne dialogi. Może przeczytanych przeze mnie prawie 1000 książek to za dużo, albo za mało, by docenić fenomen tej książki, której (w opiniach poniżej) czytelnicy/czytelniczki dają najczęściej 10, 9 lub 8 punktów.

1 punkt daję książkom, których nie mogłam doczytać do końca, z powodu treści lub stylu. W tym przypadku, po przeczytaniu 100 stron, książkę oddałam do biblioteki z powodu stylu pisania, jakim posługuje się autorka. Podczas czytania czułam się, jakbym czytała wypracowanie uczennicy z podstawówki. Najbardziej drażniły mnie sztuczne dialogi. Może przeczytanych przeze mnie...

Jestem pod wielkim wrażeniem przeczytanych opowiadań. Zachwycił mnie styl pisarstwa i pomysłowość fabuł.

O Stefanie Grabińskim dowiedziałam się z programu Va banque, kiedy to p. Babiarz w rozmowie z uczestnikiem, zareklamował polskiego autora horrorów, tworzącego 100 lat temu. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tym pisarzu, więc cieszę się, że w bibliotece są jego książki i to wydane całkiem niedawno.

Jestem pod wielkim wrażeniem przeczytanych opowiadań. Zachwycił mnie styl pisarstwa i pomysłowość fabuł.

O Stefanie Grabińskim dowiedziałam się z programu Va banque, kiedy to p. Babiarz w rozmowie z uczestnikiem, zareklamował polskiego autora horrorów, tworzącego 100 lat temu. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tym pisarzu, więc cieszę się, że w bibliotece są jego książki i...

Powieść napisana tak pięknym językiem, że czytanie jej to po prostu rozkosz dla wszystkich zmysłów.
Prosta historia miłości (Marii Skłodowskiej) opowiedziana w niezwykle plastyczny/poetycki sposób.

Powieść napisana tak pięknym językiem, że czytanie jej to po prostu rozkosz dla wszystkich zmysłów.
Prosta historia miłości (Marii Skłodowskiej) opowiedziana w niezwykle plastyczny/poetycki sposób.

Przeczytałam do tej pory 8 tytułów Chmielarza, ale w żadnej książce nie było tyle szczegółowych opisów (przepisów?) na bicie, tłuczenie, maltretowanie, torturowanie ludzi. Chmielarz - sadysta? (może to efekt lockdownu, frustracji, złości... ) Absolutnie nie chcę więcej czytać takich książek.

Przeczytałam do tej pory 8 tytułów Chmielarza, ale w żadnej książce nie było tyle szczegółowych opisów (przepisów?) na bicie, tłuczenie, maltretowanie, torturowanie ludzi. Chmielarz - sadysta? (może to efekt lockdownu, frustracji, złości... ) Absolutnie nie chcę więcej czytać takich książek.